บุหงาแต่งงาน
ผู้เขียน : มีนามาลิน
ผู้พิมพ์ :สนพ.อรุณ(ม.ค. ๒๕๕๗)
๓๔๗ หน้า ราคา ๒๖๕ บาท


โปรยปกหลัง

เพราะดอกบุหงาแต่งงาน หรือเพราะอะไรหนอ
ที่ทำให้ จันทร์กระจ่างฟ้า อดีตสาวออฟฟิศที่ผันตัวไปเป็นนักศึกษาทำวิจัยเรื่องกริช
ที่จังหวัดแห่งหนึ่งทางภาคใต้ มีชีวิตพลิกผัน จนได้พบกับสิงขร
นายหัวหนุ่มนักธุรกิจ โสด หล่อ รวย และทรงอิทธิพล
ที่สำคัญ...มีข้อมูลเกี่ยวกับกริชแสนล่อตาล่อใจให้หญิงสาวต้องเข้าไปพัวพันชิดใกล้
จนแอบเผลอใจไปกับเขา แต่เป็นไปไม่ได้หรอก
ในเมื่อหญิงสาวอดหวาดหวั่นลึกๆ กับความลึกลับของนายหัวหนุ่มไม่ได้
ซ้ำร้ายชายหนุ่มยังถูกลอบปองร้าย จนสาวเจ้าพลอยถูกหางเลขไปด้วย
แถมยังมีเสียงร่ำลือกันว่านายหัวหนุ่มอยู่เบื้องหลังคดีฆาตกรรมเจ้าสาว
ในคืนแต่งงานของตัวเองเมื่อหลายปีก่อนอีก
และที่สำคัญ...จันทร์กระจ่างฟ้าก็มีคู่หมายเสียแล้ว!





หลังอ่าน...
เคยติดใจนามปากกานี้จากนิยายคอเมดี้ฮา ๆ แบบ"รักวุ่น ๆ สาววุ่นวาย"ที่อ่านไปเมื่อปีกลาย
พอมาเจอเล่มนี้เลยคว้าหมับโดยไม่ลังเล...ยอมรับว่าคาดหวังประมาณหนึ่งทีเดียว

เพียงเริ่มต้นบทแรก ๆ ก็ให้เกิดอาการเงิบเล็ก ๆ
จะว่าผิดหวังก็ไม่เชิง เรียกว่าผิดคาดมากกว่า เพราะการดำเนินเรื่องในช่วงต้น ๆ
เป็นไปตามขนบนิยายพาฝันยุคเก่า...เก๋ามาเชียว...เจือกลิ่นน้ำเน่าอวลอาย

เล่าเรื่องเพิ่มเติมละกัน...

นางเอก - จันทร์กระจ่างฟ้าเดินทางลงใต้เพื่อหาข้อมูลทำวิจัยเรื่องกริช
ได้รับคำแนะนำให้ไปขอข้อมูลจากพระเอก - นายหัวสิงขร
เพราะที่บ้านเขามีห้องสมุดขนาดใหญ่ที่เก็บรวบรวมหนังสือเกี่ยวกับกริชไว้มากมาย
แน่นอนว่าเมื่อไปที่บ้านเขาก็ต้องเจอตัวเขาสินะ...แต่นิยายนิ...เจอดี ๆ ก็ไม่สนุกหลาว
นางเอกมีเหตุต้องโชว์โก๊ะ ปล่อยไก่ตัวโต หน้าแตกเล็กน้อย
เพราะดันไปติดภาพว่านายหัวจะต้องแก่ ๆ ดุ ๆ ตัวดำ ไว้หนวดเฟิ้ม...ทำนองนั้น
แถมก่อนหน้านี้ก็มีเสียงลือเสียงเล่าอ้างกระเซ็นกระสายมาเข้าหูว่านายหัวสิงขรเนี่ย
เคยแต่งงานมาแล้ว แต่เจ้าสาวหนีไปในคืนแต่งงาน...
ยิ่งตอกย้ำความน่ากลัวของคนเป็นนายหัวให้จันทร์กระจ่างฟ้านึกกริ่งเกรง...

ใครจะไปนึกว่านายหัวสิงขรจะโผล่มาในรูปลักษณ์หล่อเหลา
อายุอานามก็น่าจะแค่สามสิบต้น ๆ นัยน์ตาคมกริบ หากทอประกายพราวระยับ
เล่นเอานางเอกของเราถึงกับหวั่นไหว...ต้องวิ่งแจ้นกลับไปหาแฟนหนุ่มที่กรุงเทพ
เพื่อที่จะได้พบว่าอรรณพหรืออั๋น - คนรักนิสัยดี๊-ดี เหล้าไม่ดื่ม บุหรี่ไม่สูบ ขยันทำงานเก็บเงินอย่างเอาเป็นเอาตาย
แถมทั้งคู่มีแปลนที่จะแต่งงานกันหลังจันทร์กระจ่างฟ้าเรียนจบ - ได้จัดการซื้อคอนโด
(ที่เดิมตกลงว่าซื้อร่วมกัน โดยจันทร์กระจ่างฟ้าได้มอบบัญชีธนาคารไว้ให้เขาดำเนินการแทน)
ในนามของตัวเองคนเดียว แล้วถ่ายโอนเงินในบัญชีของหญิงสาวเข้าบัญชีตัวเองจนเกลี้ยง
ซ้ำยึดรถของเธอที่เธอซื้อด้วยเงินของตัวเองไปใช้แล้วไม่ยอมคืน...

เมื่อจันทร์กระจ่างฟ้าโวยวาย เขาก็อ้างง่าย ๆ ว่าไหน ๆ ทั้งคู่ก็กำลังจะแต่งงานกันอยู่แล้ว
หญิงสาวเป็นคนไม่รอบคอบพอ ดังนั้นเขาจึงจัดการทุกอย่างแทน...บลา บลา บลา...

จันทร์ฯ (นางเอกชื่อยาวจัด ต่อไปนี้ขออนุญาตเรียกสั้น ๆ แบบนี้ละกัน แหะ ๆ
อ้อ...ชื่อของเธอมีที่มาที่น่ารักมาก แถมเธอมีน้องสาวชื่อ"นภาประดับดาว"ด้วยแหละ)
ได้ยินดังนั้นก็ถึงกับอึ้งกิมกี่ เมื่อมีปากเสียงกันใหญ่โตเธอก็เลยตัดสินใจขอเลิก
แต่แฟนหนุ่มก็ไม่ยอมคืนเงินคืนรถให้ง่าย ๆ...เกิดเรื่องเกิดราวถึงขั้นขึ้นโรงพัก...

เธอแบกความช้ำใจกลับลงใต้ เพื่อทำงานวิจัยต่อ...
ภายใต้การช่วยเหลือเป็นอย่างดีจากนายหัวสิงขรเช่นเคย
เพื่อนสนิทของเธอยุให้เธอเปิดใจให้กับนายหัว เพราะรู้สึกได้ว่าเขาชอบเธอ
แต่จันทร์ฯ ยังคงเข็ดขยาดผู้ชายจากกรณีของแฟนเก่า
ประกอบกับตัวนายหัวเองยังคงมีชนักเรื่องของเจ้าสาวที่หายตัวไปในคืนแต่งงานปักหลังอยู่
แถมเงื่อนงำหลายอย่างก็พุ่งไปที่เขาคนเดียว...
เธอจึงยังกล้า ๆ กลัว ๆ ...
ถ้าเกิดเขาเป็นฆาตกรที่ฆ่าเจ้าสาวของตัวเองจริง ๆ ล่ะ เธอจะทำอย่างไร?

มาช่วยกันลุ้นกับสาวจันทร์ฯ กันค่ะ ว่าสุดท้ายแล้วเมื่อความจริงเปิดเผย
ใครกันจะเป็นผู้พบเจ้าสาวที่หายตัวไป และใครกันแน่ที่เป็นคนร้ายตัวจริง...






โห...เล่าซะยาววววว...

(ถ้าใครอ่านบล็อกแม่ไก่เป็นประจำก็คงพอจะรู้ ๆ แนวการเขียนบล็อกของอิชั้นนะคะว่า...
ถ้าเรื่องไหนชื่นชอบหน่อยก็จะเล่าเรื่องย่อค่อนข้างยาวเป็นพิเศษ แหะ ๆ)

อย่างที่บอกไว้ตอนต้นน่ะค่ะว่านิยายเรื่องนี้อิงพล็อตน้ำเน่า พาฝันแบบโบราณ ๆ
อ่านตอนแรก ๆ ถึงกับผิดคาดกันเลยทีเดียว แต่สำหรับเรื่องนี้ ต้องบอกว่าคนเขียนเค้ามือถึงค่ะ
เธอมีลีลาการเล่าเรื่อง การดำเนินเรื่องที่มีเสน่ห์ ลื่นไหลเป็นธรรมชาติแต่มีความเฉพาะตัว(ยูนีค)ค่อนข้างสูง
เรื่องเล่าของเธอไม่ได้ถึงกับชวนกรี๊ด จี๊ดจ๊าด ถึงขนาดอ่านแล้วปลื้มหรือปิ๊งในทันใด
หากแต่เธอจะค่อย ๆ แนะนำตัวละครแล้วค่อย ๆ เล่าถึงความเป็นไปเป็นมาของเรื่องราว

ที่ชื่นชอบเป็นพิเศษเห็นจะเป็นเนื้อเรื่องและตัวละครทุกตัวของเธอมีความสมจริงและเป็นเรียลลิตี้มาก
สามารถจับต้อง เข้าถึงและเข้าใจได้ง่าย ๆ ทุกคนมีความเป็นธรรมชาติอยู่ในตัว ทั้งอุปนิสัยใจคอและการกระทำ

อย่างกรณีนางเอกกับแฟนเก่า อ่านแล้วก็เชื่อได้ว่าคนแบบอรรณพมีอยู่จริง ๆ ในสังคมทุกวันนี้
คืองกและถี่ถ้วน อยากมีอยากรวยโดยไม่สนใจถึงวิธีที่จะได้มาซึ่งความมีความรวยนั้น
ว่าจะไปสร้างความเดือดร้อนให้ผู้อื่นหรือไม่ อย่างไร

พระเอกก็เป็นชายหนุ่มที่เท่ จริงใจจริงจังและชัดเจนมาก
เมื่อเขาปิ๊งสาวจันทร์ฯ เข้า เขาก็ไม่รีรอ รุกจีบทันใด ทำเอาสาวเจ้าถึงกับหวั่นไหว
แต่เมื่อจันทร์ฯหนีกลับไปหาคนรัก เขาก็ไม่คิดยื้อแย่งแต่อย่างใด
และเมื่อเธออกหักกลับมา พร้อมเรื่องราวชวนให้ช้ำใจเขาก็ไม่รอช้า
ยื่นมือเข้าช่วยเหลือ ประคับประคองเธอทันทีไม่มีเกี่ยงงอน
ชอบนะผู้ชายแบบนี้ มั่นคงดี

รวมถึงตัวละครประกอบตัวอื่น ๆ ไม่ว่าจะเป็นอารี(เพื่อนรักของจันทร์ฯ)กับแฟน
ศรีวง พี่สาวของอารี กับชุมพลคนสนิทของนายหัว...
ทุกคนมีบทบาทน่าสนใจและรับ-ส่งมุกกันได้สอดคล้องลื่นไหลมาก
ทำให้นิยายมีสีสัน อ่านสนุกอะ

การดำเนินเรื่องก็กระชับ ฉับไว แถมแทรกแซมด้วยมุกขำ ๆ ฮา ๆ
อัน(น่าจะ)เป็นแนวถนัดของคนเขียนอยู่เป็นระยะ ๆ
เสริมด้วยปัญหาภัยสังคมที่กำลังเป็นกระแสข่าวอยู่เรื่อย ๆ ให้คนอ่านได้ระแวดระวังตัวเอง
ไปพร้อม ๆ กับรู้สึกสะสาใจในชะตากรรมของผู้ที่ตกเป็นเหยื่อ(ในนิยาย)

เรื่องสำนวนภาษานั้นแทบจะไม่ต้องพูดถึงเลย
ไม่ว่าจะป็นบทสนทนา หรือบทบรรยาย ทั้งฉากรักฉากบู๊...
กลมกลืนลื่นไหลอ่านไม่มีสะดุดค่ะ
อ่านแล้วได้กลิ่นอายของบรรยากาศอันเป็นธรรมชาติๆ แบบทางใต้คละคลุ้ง


นอกเหนือจากทั้งหมดที่พูดไป นิยายเรื่องนี้ผู้เขียนเขายังได้สอดแทรกสารัตถะว่าด้วยคติชนวิทยา
อันได้แก่วิถีชีวิต ความคิดความเชื่อ ตลอดถึงวัฒนธรรมประเพณีของภาคใต้ไว้อย่างน่าสนใจทีเดียว
โดยเฉพาะอย่างยิ่งเรื่องราวเกี่ยวกับกริช อันเป็นหัวข้องานวิจัยของนางเอก
กับความเชื่อในเรื่องดอกบุหงาแต่งงาน ที่เป็นชื่อเรื่อง
เขาก็สามารถนำมาสอดร้อยให้เข้ากับเนื้อเรื่องในนิยายได้อย่างมีจังหวะจะโคนและสมเหตุสมผล

ส่วนตัวเกิดมายังไม่เคยรู้จักดอกบุหงาแต่งงานเลย
มาอ่านคำบรรยายภาพในหนังสือก็เกิดอยากเห็นขึ้นมาเลยไปเสิร์ชจากอากู๋
ได้ภาพดอกบุหงาแต่งงานมาดังนี้ค่ะ



เครดิตภาพจากอิยเทอร์เน็ต

บางตำราบอกว่าดอกบุหงาแต่งงานมีชื่อเรียกอีกอย่างหนึ่งว่าบุหงาเซิง แต่บางข้อมูลแจ้งว่า บุหงาแต่งงานกับบุหงาเซิงเป็นดอกไม้คนละชนิด หากแต่อยู่ในตระกูลเดียวกัน

ส่วนนี่คือกริชโบราณที่มีบทบาทสำคัญมากในเรื่อง ก็มีประวัติความเป็นมาน่าสนใจ
โดยเฉพาะลวดลายที่สลักเสลาไว้ที่หัวกริช มีคติตำนานแฝงฝังอยู่ไม่น้อย


เครดิตภาพจากอิยเทอร์เน็ต


สรุป...ใครจะว่าแม่ไก่เป็นหน้าม้าก็ยอมล่ะค่ะ จะว่าอวยเวอร์ก็ไม่เป็นไร...
แต่ชอบนิยายแบบนี้มาก อ่านจบไปสด ๆ ร้อน ๆ ต้องรีบมาเล่าต่อในทันใด
แนะนำและชวนอ่านอย่างแรงค่ะ