bloggang.com mainmenu search



มีไว้เพื่อซาบ
ผู้เขียน : อุรุดา โควินท์
ผู้พิมพ์ : สนพ.Din-Dan Book
233 หน้า ราคา 300 บาท

บางส่วนจากคำนำ 

รวมเรื่องสั้นเล่มที่ 3 ในชีวิตการเขียนของ อุรุดา โควินท์ 
บรรจุเรื่องสั้นจำนวน 12 เรื่อง ประกอบไปด้วย แค่มือเอื้อม,
 จุดหมายข้างนอก, ต้นไม้ต้นใด, มีไว้เพื่อซาบ, เสียดายมือ,
 เมียไอ้บ่าวทำแพนเค้ก, เงาะเพื่อชีวิต, ช่างทำผม,
 โทรศัพท์สามสาย, หัวใจที่ไม่ยอมช้าลง 
และในการพิมพ์ครั้งนี้ได้บรรจุเรื่องใหม่เพิ่มเข้ามาอีก 2 เรื่อง
 คือ มิตรภาพชั่วนิรันดร์ และเผาผี

ในงานชุดนี้ผลงานทั้งหมดอุรุดาเขียนขึ้นที่ “หมู่บ้านฝนป๊อกแป๊ก”
 ซึ่งเธอเรียกมันเช่นนั้น อันเป็นสถานที่ที่ครั้งหนึ่งเธอเคยไปใช้ชีวิตที่นั่น
 สิ่งที่สะท้อนออกมาในงานเขียนก็คือเรื่องราว และมุมมองของผู้หญิงคนหนึ่ง
ที่เฝ้าสังเกตการณ์ความเปลี่ยนแปลงของชีวิตและสังคมรอบข้าง
 รวมทั้งสื่อสะท้อนแนวความคิดและความรู้สึกผ่านสายตา
ของหญิงสาวที่แลเห็นบางสิ่งบางอย่างของสภาวการณ์อันเป็นไป
เรื่องสั้นทุกชิ้นที่ปรากฏในเล่มนี้เคยผ่านการตีพิมพ์ในหน้านิตยสารมาก่อน
 ทั้งบางเรื่องดังเช่นเรื่อง “เสียดายมือ” ก็ได้รับรางวัลในการประกวดเรื่องสั้นรางวัลอมรินทร์มาก่อนหน้านี้ 
งานเรื่องสั้นชุดนี้เคยตีพิมพ์มาแล้วครั้งหนึ่งเมื่อสิบปีที่ผ่านมา 
กระนั้นในการจัดพิมพ์ครั้งนี้นอกจากเพิ่มเนื้อหาเข้าไปแล้ว
ยังพยายามจัดสรรและจัดพิมพ์ให้มีความประณีตมากยิ่งขึ้นอีกด้วย





หลังอ่าน...
ชอบมากอีกแล้ว กับผลงานของอุรุดา โควินท์ เล่มนี้ 
เธอช่างมีลีลาการเล่าเรื่องได้เป็นเอกลักษณ์เฉพาะตัวมากๆ
เป็นรวมเรื่องสั้นที่ต้องใช้เวลา...ประมาณหนึ่งในการค่อยๆละเลียด และเล็ม
เพื่อซึมซับเรื่องราวอันเป็นประหนึ่งบทเพลงแห่งชีวิตของผู้หญิง ๑๒ คน
ที่ต่างบทบาท ต่างลีลาอารมณ์ ทว่ามีจุดร่วมอย่างหนึ่ง 
พวกเธอล้วนเป็นผู้หญิงที่มี่ความเป็นศิลปิน มีจินตนาการสูง
 และเหนือสิ่งอื่นใด...พวกเธอรักอิสระ รักและเห็นคุณค่าในตัวเอง

ไม่ว่าจะเป็นแม่กับลูกสาวที่เป็นนักเขียนใน"แค่เอื้อมมือ"
หรือ'แจง'ใน "จุดหมายข้างนอก"
'หล่อน'จาก "ต้นไม้ต้นใด"
หรือ'เธอ'จาก"มีไว้เพื่อซาบ"
ฯลฯ
ชอบทุกเรื่องจริงๆ บางเรื่องถึงกับอ่านซ้ำสอง สามรอบ...
บางเรื่องอ่านแล้วรู้สึกอบอุ่นอ่อนโยน บางเรื่องราวกับจะได้ยินเสียงฝนตกป๊อกแป๊ก
พร้อมกับได้กลิ่นดินกลิ่นหญ้าหลังฝนตก
ประกอบกันไป
บางเรื่องให้อารมณ์ขันปนขื่น...
บางเรื่องเจือขมเจือหวาน...
บางเรื่องให้อารมณ์ย้อนแย้ง...
...
คนเขียนได้ทิ้งท้ายไว้ที่หน้าคำนำของเธอว่า...

'การเขียนเป็นของฉัน การอ่านของคุณคือบทกวี'

เธอขอบคุณคนอ่าน...
แต่เราอยากขอบคุณเธอ ที่ช่างร้อยเรียงบทกวีอันไพเราะให้เราได้เสพสม




***หมายเหตุท้ายบล็อก

หนังสือมีจุดบกพร่องทางการพิมพ์...
พิมพ์ผิดค่อนข้างเยอะมาก....
ทำให้อรรถรสทางการอ่านดร็อปลงอย่างน่าเสียดาย
เสียดายในเนื้อหาที่ผู้เขียนบรรจงร้อยเรียง
เสียดายรูปเล่มที่ทางสำนักพิมพ์บรรจงสร้างสรรค์อย่างมีศิลปะ 

หากมีโอกาสพิมพ์ใหม่ 
อยากให้มีการตรวจทานพิสูจน์อักษรให้ละเอียดกว่านี้อีกสักนิดค่ะ

ยกตัวอย่างจุดผิด...คร่าวๆ 

เริ่มตั้งแต่หน้าคำนำสำนักพิมพ์...
หน้า 2 - - และเชื่อว่าของทุก ๆ (??) ด้วยเช่นกัน
หน้า 17 แค่เอื้อมมือ - - (หรือ) แค่มือเอื้อม ?
หน้า 29 - - แค่มาร่มงาน - - ร่วมงาน
หน้า 84 - - ข้าวสุกภายในสิบหน้านาที - - สิบห้า
หน้า 87 - - เขาต้องก่อไฟไล่แมลงทั้งวัน - -
หน้า 101 - - เราจะทำยังไงดีค่ะ - - คะ
หน้า 107 - - เราเชียร์เดนมาร์กัน - - เดนมาร์ก
หน้า 109 - - แดดส่งตลอดวัน - - แดดส่อง
หน้า 134 - - บลูเบอร์นี่ - - บลูเบอร์รี่
หน้า 146 - - ศัพท์แสง
หน้า 204 - - แบล็คแคยยอน - - แบล็คแคนยอน
ฯลฯ




Create Date :16 กุมภาพันธ์ 2561 Last Update :16 กุมภาพันธ์ 2561 12:45:54 น. Counter : 1429 Pageviews. Comments :5