ใยกัลยา
ผู้เขียน : ชมบุหลัน
ผู้พิมพ์ : สนพ.อรุณ(พิมพ์ครั้งแรก พ.ค. ๕๕)
๓๗๕ หน้า ราคา ๒๖๕ บาท


โปรยปก :

หอมน้ำ ผู้หญิงที่ทำให้กราฟชีวิตของศวัสพุ่งขึ้นพุ่งลงจนเขาไม่สามารถควบคุมได้

“เมื่อความรักกลายเป็นพันธนาการผูกมัดใครบางคนจนไม่อาจถอนตัว”

ถ้าเป็นสามสิบปีก่อน คงไม่มีใครไม่รู้จักพุธกันยา ปานรัมภา นางเอกดาวรุ่งที่เสียชีวิต
ด้วยการกินยาฆ่าตัวตาย
ทว่าพอกาลเวลาผ่านไป จู่ๆ ชื่อที่ผู้คนลืมเลือนกลับถูกกล่าวขวัญอีกครั้ง
หลังมีกองถ่ายละครมาถ่ายทำยังบ้านอดีตดาราดัง

หอมน้ำ หญิงสาวหน้าคม ขี้เล่น และร่าเริงสดใส
เพราะความซุ่มซ่ามของตนแท้ๆ ทำให้เธอพบกับวิญญาณนางเอกหัวดื้อ
ซึ่งคอยตามตื๊อให้ช่วยเป็นสื่อกลาง บอกสาเหตุการเสียชีวิตที่แท้จริง
แก่สามีผู้อ่อนโยน และบุตรชายขี้เก๊กฟอร์มจัด ที่เธอเข้าใกล้แล้วให้ความรู้สึก
คล้ายอยู่กับแวมไพร์ ไม่ยอมพูดยอมจา เอาแต่นั่งทำหน้าเป็นก้อนหิน
ราวกับตั้งโปรแกรมเย็นชาไว้

ศวัส ทันตแพทย์หนุ่มหน้าดุ เสือยิ้มยากบุตรชายคนเดียวของพุธกันยา
เขาเกลียดสื่อเข้าไส้และไม่ไว้ใจหอมน้ำอย่างที่สุด
เพราะหญิงสาวขยันก่อเรื่องวุ่นวายแล้วยังเที่ยวป่าวประกาศบอกใครๆ อีกว่าเห็นผีแม่ของเขา
................
เรื่องชุลมุนของนักศึกษาฝึกงานในกองถ่ายกับทันตแพทย์หนุ่มจึงเริ่มต้นขึ้น
เมื่อหอมน้ำต้องงัดสารพัดวิธีมาตีซี้คุณหมอหน้าเคร่งตามคำขอร้องของมารดาเจ้าตัว...
โดยไม่รู้เลยว่าระหว่างทำตัวเป็นสื่อกลางอยู่นั้น ความรักและความลับในอดีตของพุธกันยา
กลับกำลังค่อยๆ คืบคลานมาทำร้ายเธออย่างเงียบเชียบ





หลังอ่าน...
โอ้ว...คำโปรยเค้าเล่าเรื่องย่อได้ละเอียดลออดีแท้ ...
มิน่าล่ะ...ตอนที่ได้หนังสือเล่มนี้มาตอนนู้นนน...(ตอนที่หนังสือออกใหม่ๆ)
หลังจากอ่านเฉพาะคำโปรยปกหลังไป ส่วนตัวจึงเลือกที่จะมองผ่าน...
ดองหนังสือเล่มนี้ไว้ข้ามภพข้ามชาติกันเลยทีเดียว แหะ ๆ

เผอิญวันก่อนได้เห็นทีเซอร์ละครเรื่องนี้แว่บ ๆ ท่าทางน่าสนใจไม่น้อย
โดยเฉพาะผู้ที่รับบท"พุธกันยา"เป็นดาราเก่ามากฝีมือที่ตัวเองชื่นชอบ
เลยได้ฤกษ์หยิบนิยายเรื่องนี้มาอ่านก่อนละครจะออนแอร์...
คาดหวังเพียงให้รู้เรื่องคร่าว ๆ เป็นพอ...

ปรากฏว่า...เอ๋...อ่านสนุกแฮะ อ่านได้เพลิดเพลินเกินคาดอ่ะ...

เล่าเรื่องย่อเพิ่มเติมจากข้างบนอีกนิด ๆ...

หลังจากฝึกงานอยู่ในกองถ่ายที่ยกกองมาถ่ายทำกันที่บ้านของพุธกันยามาสักระยะหนึ่ง
หอมน้ำก็จับพลัดจับผลูได้ร่วมแสดงแทนดาราสาวอีกคนที่ถูกปลดกลางอากาศ
หอมน้ำไม่มีทักษะในการแสดงเลย พุธกันยาจึงถือเป็นโอกาส
รื้อฟื้นการแสดงที่เธอห่างหายไปนาน ขอใช้ร่างหอมน้ำเพื่อแสดงแทน
แต่หอมน้ำต้องยอมเป็นสื่อกลางให้เธอได้พูดคุยกับสามีและลูกชาย
เบื้องแรกหอมน้ำไม่ยินยอม แต่หลังจากถูกท้าทายจากนักแสดงอีกคน
เธอจึงเกิดอารมณ์อยากเอาชนะ ยอมให้พุธกันยาเข้าสิง...แต่ต้องมีเงื่อนไข
โดยให้สินีนุช-เพื่อนสนิทของเธอคอยดูเวลา ถ้าแสดงเสร็จแล้วพุธกันยาต้องออกจากร่างของหอมน้ำทันที
ไม่เช่นนันเธอจะเอาสร้อยพระมาสวมให้เพื่อน
และพุธกันยาก็ต้องห้ามแสดงตัวตนว่าเป็นตัวเองขณะที่อยู่ในร่างของหอมน้ำเด็ดขาด

สมเจตน์-ผู้กำกับเคยหลงรักพุธกันยาเมื่อครั้งเธอยังมีชีวิตอยู่
จึงจับได้ว่าพุธกันยาเข้าสิงร่างหอมน้ำ เมื่อพุธกันยารู้ว่าสมเจตน์รู้แล้ว...
เธอจึงขอร้องให้เขาช่วยกันสินีนุชออกไปเพื่อที่เธอจะได้อาศัยร่างของหอมน้ำให้นานขึ้น
ด้วยความรักและหวังว่าเธอจะรับรักเขา สมเจตน์จึงยอมช่วยพุธกันยา...

และหากพุธกันยาเกิดติดใจในการได้ครอบครองร่างของหอมน้ำตลอดไป ไม่ยอมออกล่ะ อะไรจะเกิดขึ้น...
ตามไปลุ้น ไปเอาใจช่วยหอมน้ำกันต่อในนิยายหรือในละครกันเถอะค่ะ...





อย่างที่บอกตอนต้นนั่นแหละค่ะว่าอ่านสนุกดีเกินคาด...
(ที่ว่าคาด ๆ นั้นก็คาดการจากคำโปรยปกนั่นเอง)
ด้วยพล็อตที่ไม่ได้แปลกแหวกแนวหรือซับซ้อนอะไรมากมายนัก...
เป็นรื่องราวของวิญญาณที่ยังมีความผูกพันกับผู้ที่อยู่เบื้องหลัง
จึงเฝ้าตามติดไม่ยอมจากไปไหน...ซึ่งสำหรับคอนิยายแล้วเป็นพล็อตที่ดาดดื่นมาก

แต่ผู้เขียนเขาเข้าใจหยิบเอาเรื่องราวของคนในแวดวงบันเทิง
มาแต่งเติมเสริมต่อทำให้เรื่องดูสมจริงสมจัง น่าตื่นเต้น น่าติดตาม

โดยเฉพาะปมสาเหตุการตายของนางเอกสาวพุธกันยา...ซึ่งเกิดจากการถูกสื่อกดดัน
มันดูเป็นไปได้ และสมเหตุสมผลนะ เพราะวงการบันเทิงในยุคยี่สิบสามสิบปีที่แล้ว
(หรือรวมทั้งในยุคนี้ด้วยแหละ...)
พวกดาราเขาต้องปิดบังเรื่องส่วนตัวอย่างมิดเม้น
เรื่องรัก ๆ ใคร่ ๆ ส่วนตัวของดารากลายเป็นเหยื่ออันโอชะของสื่อ

อาจจะไม่มีซีนรักหวาน ๆ ระหว่างคู่พระ-นางสักเท่าไหร่ เพราะเรื่องนี้เค้าเน้นที่ตัวพุธกันยามากกว่า
ซ้ำพระเอกก็เป็นชายหนุ่มที่ค่อนข้างเก๊กและฟอร์มจัดอยู่สักหน่อย...

ตอนแรกอ่านเฉพาะเรื่องย่อก็รู้สึกตงิด ๆ ใจว่า
พระ-นางจะสวีทกันยังไงถ้าผีที่อาศัยร่างนางเอกนั้นเป็นแม่ของพระเอก
แต่คนเขียนเขาก็สามารถอะ ทำได้เนียน ๆ เป็นธรรมชาติอีกต่างหาก ณ จุดนี้ให้ผ่านค่ะ

ชอบพระเอกเรื่องนี้ค่ะ แรก ๆ อาจจะดูวางฟอร์มหน่อยแต่ช่วงหลัง ๆ
หลังจากที่จับตาดูหอมน้ำอย่างระแวงระวังแล้ว
ก็ดูเหมือนว่าความอารมณ์ดีของเธอจะสามารถทำให้เขาฟอร์มหลุดได้เหมือนกัน
(ชอบมุกที่นางเอกเอาอมยิ้มมาฝากพระเอกบ่อย ๆ เพราะเห็นว่าเขาเป็นหมอฟันแต่ไม่ค่อยยิ้ม...น่ารักดีค่ะ)

ส่วนที่ชอบอีกจุดก็เรื่องของละครซ้อนนิยายน่ะค่ะ...คือเรื่องนี้มันเกี่ยวข้องกับนักแสดงกับกองถ่าย
ก็ต้องมีฉากการถ่ายทำละครเรื่อง"เพลิงนารี"(ที่อ่านจากบทคร่าว ๆ แล้วนึกถึงทรายสีเพลิงเลยแฮะ)
คนเขียนเขาบอกเล่าเรื่องราวในกองถ่ายได้สมจริง เป็นธรรมชาติดีอ่ะ

ตัวละครอาจจะเยอะหน่อย แต่ก็มีเด่น ๆ อยู่ไม่กี่คน
แถมตอนท้ายมีหักมุมเรื่องผีปลอม กับเฉลยปมที่ว่า...
เหตุใดหอมน้ำจึงเป็นผู้ที่สามารถมองเห็นพุธกันยาและสื่อสารกับเธอได้คนเดียวอีกด้วย
อ๊ะ...คนอ่านเองลืมไปแล้วนะนั่น นึกว่านางเอกมีซิกส์เซนส์อยู่ตั้งนาน ฮ่าฮ่า
(คนอ่านลืมแต่คนเขียนเค้าแม่นค่ะ...)

สรุปเลยละกันว่าเป็นนิยายรักเบา ๆ (แต่มีเนื้อมีน้ำ ไม่ว่างโหวงโหรงเหรงนะคะ)อ่านสนุกอีกเล่มหนึ่ง
ที่อ่านจแล้วหยิบมาเล่าต่อ ชวนอ่านชวนจิ้นก่อนอินตามละครค่า