รักเท่าร้าย
ผู้เขียน : ปราณธร
ผู้พิมพ์ : สนพ.แจ่มใส
369 หน้า ราคา 239 บาท


โปรยปกหลัง:(เรื่องย่อ)

‘อนาวิล’ ไม่อยากจะเชื่อเลยว่า สมัยนี้จะยังมีเรื่องน้ำเน่าอย่างคำสัญญาแต่งงานเมื่อเกือบสิบปีก่อน
ที่ผู้ใหญ่เป็นฝ่ายจัดการให้เกิดขึ้นระหว่างเขากับ ‘หนูวี่’ ลูกสาวเจ้าของฟาร์มซึ่งอยู่ติดกัน

แน่นอนว่าคำตอบคือ ‘ไม่’ แต่เดี๋ยวก่อน อะไรนะ ...
ว่าที่เจ้าสาวคนนี้มาพร้อมกับประโยคที่ว่า ‘ของรับไหว้ในวันหมั้นคือฟาร์มทั้งฟาร์ม’
เข้ากันกับความต้องการทำฟาร์มเพาะพันธุ์ม้าของเขาพอดี
ถ้าไม่บังเอิญรู้ความจริงซะก่อนว่าครอบครัวนี้ยังติดหนี้บ้านเขาอีกห้าล้าน!
เฮ้ย! นี่มันแต่งล้างหนี้หรือไง น้ำเน่ายกกำลังสอง!!!

แต่นั่นก็ยังไม่สำคัญเท่ากับคำโฆษณาที่ว่า...
‘หนูวี่ของวิน...เรียบร้อยนุ่มนวล แม่ศรีเรือน บอบบาง ผิวขาว ผมยาวสวย
น่าทะนุถนอมที่สุดในโลกหล้าเลย...’
อืมมม ยิ่งฟังเขายิ่งรู้สึกเหมือนกำลังตกลงไปในหลุมอะไรบางอย่างที่ลึกขึ้น...
ลึกขึ้น... เรื่อยๆ

มี ‘เสียงลือเสียงเล่าอ้าง’ ซะขนาดนี้
ขอเขาปีนข้ามรั้วกั้นฟาร์มไปดูหน้า ‘ว่าที่เจ้าสาว’ หน่อยเฮอะ
แต่บอกไว้ก่อนนะว่าไอ้ที่หัวใจเต้นเป็นจังหวะแปลกๆ อยู่เนี่ย
ไม่ได้ตื่นเต้นหรือคาดหวัง... จริงจริ๊งงง





อีกเล่มของแจ่มใสที่เพิ่งได้อ่าน
เรื่องย่อ ๆ ก็ประมาณโปรยปกหลังเลยค่ะ

เห็นคนเขียนเขาเกริ่นไว้ในหน้าคำนำว่าเรื่องนี้เป็นภาคต่อของ"ร้ายเท่ารัก"
โดยสมมติให้ช่วงเวลาผ่านไปสิบปี...
(ซึ่งส่วนตัวยังไม่มีโอกาสได้อ่าน "ร้ายเท่ารัก"หรอกค่ะ
แต่คิดว่า ถึงแม้จะเป็นตัวละครชุดเดียวกัน แต่ก็เป็นเรื่องราวของคนอีกรุ่นหนึ่ง
จึงน่าจะสามารถอ่านได้แม้ไม่เคยอ่านเล่มก่อนหน้านั้นมาก่อน)

นิยายอาจจะดูเหมือนว่าจะอิงพล็อตน้ำเน่าโบราณ ๆ หน่อย...
เริ่มจากมุกคลุมถุงชนที่พ่อพระเอกลูกคุณหนูอย่างอนาวิลเกิดอาการต่อต้านขึ้นมาทันใด
แต่เมื่อได้ไปเจอหน้าสาวเจ้าเข้า...
ซ้ำได้เห็นว่าเจ้าหล่อนก็ไม่ได้ชื่นชมยินดีนักกับการจับคู่ครั้งนี้ ประกาศก้องว่าเป็นใครก็ได้ที่ไม่ใช่เขา
ก็เกิดอารมณ์ฮึด...ประมาณหมาหวงก้างผสมหมาหยอกไก่ขึ้นมาซะงั้น
และบังเอิญต้องมีเหตุให้เขาต้องได้มาวอแว ตอแยกับเจ้าหล่อนอยู่ร่ำไป

............

เรื่องราวไม่ได้มีแค่เรื่องรักกุ๊กกิ๊ก ๆ ของพระนางหรอกค่ะ
มันมีเรื่องของการวางแผนแย่งชิงมรดกในฝั่งของนางเอก
อันเป็นสาเหตุให้แม่ของเธอต้องหาคนมาคุ้มครองลูกสาวเพราะตัวเองป่วย...
มีเรื่องของการชิงรักหักสวาทที่คาดไม่ถึงอีกมากมาย...
ตอนท้ายมีหักมุมให้ได้อึ้งกันเล็กน้อยอีกต่างหาก

ส่วนตัวเห็นว่าเรื่องของการใช้สำนวนภาษาอาจจะยังไม่ลื่นไหลนัก
แต่การดำเนินเรื่อง การผูกปมซ่อนปม เขาทำได้อย่างสนุกสนานชวนติดตามดีค่ะ
มีหยอดมุกฮามุกขำให้อมยิ้มระหว่างหน้าไว้ด้วย...

ที่ชอบมาก ๆ ในเรื่องนี้ก็คือตัวละครค่ะ...
ทั้งพระเอกที่ออกแนวร้าย ๆ กวน ๆ ห้าวและห่าม
แต่บทจะหวาน บทจะกุ๊กกิ๊กก็น่ารัก น่าหยิก มีพูดคะขากับนางเอกด้วย

ฝ่ายหนูวี่หรือปวิตรา - นางเอกก็...แม้จะเด็กไปหน่อยเพราะอายุแค่สิบเก้าปี...
แต่เธอก็เป็นเด็กสาวที่โตเกินวัย เข้มแข็ง มั่นใจ และมีความรับผิดชอบ
จากเหตุการณ์มากมายที่เกิดขึ้นกับเธอทำให้เราได้เห็นถึงพัฒนาการ การเติบโตของเธอ
รวมทั้งพัฒนาการของความสัมพันธ์กับพระเอกที่ค่อยเป็นค่อยไป แต่ก็หวานไหวชวนฟิน...
ฟินสุด ๆ ก็ฉากคุยกันทางสายตานั่นแหละค่ะ...อ่านแล้ววี๊ดวิ๊วดี หุหุ

นอกจากนี้ยังมีตัวละครเสริมอีกเพียบ แต่ก็เฉลี่ยบทบาทได้ทั่วถึง...
ไม่ว่าจะเป็นเอกราช แก้วตา พาหุง สามคนผัวเมียที่ความสัมพันธ์พัลวันพัลเก

นภิสา(น้องสาวอนาวิล)กับนายอาสาคู่กัดคู่กิ๊กที่...มีความเป็นมาของความสัมพันธ์ที่น่าสนใจไม่น้อย น่าจะแต่งเป็นนิยายได้อีกเรื่องหนึ่ง

สามกับภพ กึ่งเพื่อนกึ่งลูกน้องคนสนิทของอนาวิลที่มีมุกฮามาเพิ่มสีสันให้นิยาย
ทำให้อ่านไปอมยิ้มไป...บางมุกถึงขั้นขำกิ๊กก็มี

ไหนจะทีมพ่อแม่ ปู่ย่าพระเอกนั่นอีก ช่างเป็นครอบครัวที่น่ารัก อบอุ่นจนร้อนเลยแหละ
อ่านแล้วชักอยากจะหา'ร้ายเท่ารัก'มาอ่านมั่งแล้ว อยากจะเห็นลีลาของคนรุ่นพ่อมั่ง อิอิ

สรุปว่าอ่านแล้วค่อนไปข้างชอบค่ะ
เท่าที่อ่านของนักเขียนนามนี้ไปสองเล่ม
รู้สึกว่าคนเขียนเค้ามีสไตล์การเขียนที่ค่อนข้างเฉพาะตัว เป็นตัวของตัวเองดี
ไว้ติดตามงานต่อไปเรื่อย ๆ ค่ะ