รอยรักราชันย์
ผู้เขียน: ดวงตะวัน
ผู้พิมพ์ : สนพ.ดวงตะวัน
497 หน้า ราคา 340 บาท


เรื่องย่อ ๆ (จากเว็บสำนักพิมพ์)


ชีวิตเต็มไปด้วยบททดสอบ

แมมี...ธีลาสาวแห่งคาเรนา ก็ไม่ใช่คนที่ได้รับการยกเว้น
ความรักกับชายหนุ่มสูงศักดิ์อย่างอินทัต ครีราโมส์
ที่เคยคิดเคยเชื่อว่างดงามและมั่นคง กลับโยกคลอนหวั่นไหว
เมื่อมีใครอีกคนก้าวเข้ามาในชีวิต
ในช่วงที่หญิงสาวทำโพรเจกต์ก่อนเรียนจบว่าด้วยเรื่องเทพปกรณัมธิโมส์

สายลมแห่งรักที่ทำให้หัวใจไหวโยนยังไม่ทันสงบ
คนบนฟ้าก็ส่งพายุใหญ่โหมสู่ชีวิตแมมีอีกครั้ง
ฟ้าฝนลมแรงกระหน่ำหนักมากขึ้นทุกขณะ กระทั่ง...แทบเอาชีวิตไม่รอด

ตลอดเวลาอันหม่นมืดนั้น ชายหนุ่มสองคนหยัดยืนอยู่เคียงข้างแมมี
เกาะกุมมือหล่อนไว้...ไม่ปล่อย
ไม่ต่างจากเรื่องราวของของเทพเจ้าสูงสุดทั้งสามของธิโมส์...
เฮกัล เธมส์ และกูตูร์ ซึ่งแมมีกำลังศึกษาอยู่เลย

ความรักของหนึ่งหญิงสองชายที่ดูราวกับจะซ้อนทาบ
และ“ล้อ”ไปกับเรื่องราวแห่งรักของเทพเจ้าสูงสุดทั้งสามองค์นี้
สุดท้ายแล้วจะลงเอยเช่นไร

เธมส์รักใคร ระหว่างเฮกัลผู้เปี่ยมเมตตา กับกูตูร์ ผู้ดุดันโหดร้าย
ขาวกับดำ ดีกับชั่ว สงบงามกับสุ่มเสี่ยงท้าทาย?





สีลาสิราค่ะเพื่อน ๆ ชาวแผ่นดินแสงดาว...
เหินห่างจากเรื่องราวของชาวธิโมส์ไปนานนับปี
จำได้ว่าเรื่องสุดท้ายที่อ่านไปคือ "เอลันตรา"
ซึ่งส่วนตัวค่อนข้างชอบและรู้สึก...อิ่ม พีคสุด ๆ แล้ว เลยพักเรื่องราวของธิโมส์ไว้เพียงแค่นั้น

เผอิ๊ญ... ได้มาอ่านนิยายนอกธิโมส์ของคุณดวงตะวันอีกสองสามเรื่อง
เกิดสะดุดอะไรบางอย่าง(ในบางเรื่อง)เข้าจนพานให้ชะงักงันกับงานเขียนของ"ดวงตะวัน"ไปพักใหญ่ ๆ เลยทีเดียว...
(มาถึงตอนนี้ตัวเองก็จำไม่ได้แล้วล่ะค่ะว่าเล่มไหนที่ทำให้เกิดอาการสะดุดอย่างที่ว่า...แหะ ๆ )

เล่ม"รอยรักราชันย์"นี้ เห็นน้องสาวถือมาอ่าน เลยพลิก ๆ ดู เห็นว่าพระเอกคืออินทัต ครีราโมส์
(พระเอกจาก"วันดี ๆ " ที่มีฉากส่วนใหญ่อยู่ในเมืองไทย และนางเอกก็เป็นสาวไทยด้วย
แต่คู่นั้นเขาคลาดกันไป...) ก็ให้เกิดสนใจขึ้นมา เลยขอยืมน้องมาอ่านก่อน...

เรื่องย่อ ๆ ก็ประมาณข้างบนนั่นเลยค่ะ เป๊ะ ๆ ...
ผู้เขียนต้องการนำเสนอประเด็นว่าด้วยความเป็นมนุษย์ ไม่ว่าจะยุคใดสมัยใดหรือชนชาติไหน
ล้วนมีมิติมากกว่าหนึ่งในตัวเอง ทุกคนมีด้านดีด้านร้าย มีดำมีขาว...
เช่นเดียวกับตัวละครหนึ่งหญิงสองชายในเรื่องนี้

เล่มนี้เป็นธิโมส์ยุคปัจจุบันค่ะ หากแต่มีเรื่องราวในยุคโบราณมาเกี่ยวข้องบ้าง
เพราะนางเอกกำลังทำโพรเจ็กต์จบว่าด้วยเรื่องของเทพปกรณัมของธิโมส์...
จุดนี้ออกจะชื่นชมคนเขียนเลยค่ะ
เธอใช้จินตนาการซ้อนจินตนาการได้แนบเนียนเสมือนจริงมาก

นางเอกเรื่องนี้...แมมีเป็นธีลาสาวแห่งชุมชนเล็ก ๆ อย่างคาเรนา...
ตำแหน่ง"ธีลา"เป็นตำแหน่งที่เป็นประหนึ่งผู้นำทางจิตวิญญาณของผู้คน
เป็นความเชื่อที่สืบทอดกันมานับแต่โบราณกาล
ยามผู้คนมีความทุกข์ หากได้รับการ"กอด"จากธีลา
พวกเขาก็เหมือนกับได้รับพรอันศักดิ์สิทธิ์ ปัดเป่าความทุกข์ให้หายไป
มีกำลังใจในการดำเนินชีวิตต่อ...
(อ่านถึงจุดนี้ แว่บหนึ่งนึกถึง"กอดวิเศษ"ของครูปอใน"ปีกปรารถนา"เลยนะคะ...แฮ่ม)

แมมีคบหาดูใจอยู่กับอินทัต ครีราโมส์...ความรักของทั้งคู่ดูเหมือนจะราบรื่นมั่นคงดี
แม้ว่าจะยังไม่เป็นที่เปิดเผยในวงสังคมชั้นสูงของสกุลครีราโมส์สักเท่าไหร่ก็ตาม
แต่เมื่อมีชีตาห์...นายแบบหนุ่มเจ้าเสน่ห์โผล่เข้ามาใชีวิต
แมมีก็เกิดอาการหวั่นไหวขึ้นเลยเชียว

ในการทำโพรเจ็กต์เรื่องเทพปกรณัมธิโมส์ ดูเหมือนว่าแมมีจำเป็นต้องอาศัยชีตาห์อยู่หลายเรื่อง
เพราะเขามีเชื้อสายกูตูร์ และเป็นชาวคนัฆเช่นเดียวกับเธอ
คลุกคลีอยู่กับคนในชุมชนที่ยังยึดมั่นในขนบธรรมเนียมโบราณอยู่มาก

นั่นจึงเป็นโอกาสให้ชีตาห์"รุก"เข้ามาใกล้ชิดแมมีได้ง่ายและเนียน...
จนสามารถทำให้หัวใจสาวน้อยสั่นไหวไปชั่วขณะ...

จนกระทั่ง เกิดเหตุการณ์ที่ทำให้แมมีต้องตกอยู่ในอันตรายถึงชีวิตนั่นแหละ
เธอถึงได้รู้สึกตัวว่า...แท้จริงแล้วในใจของเธอนั้นไม่มีพื้นที่สำหรับผู้อื่นอีกต่อไป






ก็อ่านได้รวดเดียวจบค่ะ สนุกดีตามมาตรฐาน(เดิม ๆ )ของ "ดวงตะวัน"
เรื่องราวน่าลุ้น อ่านได้เรื่อย ๆ แต่ก็ไม่ถึงกับซาบซึ้งตรึงใจเท่าธิโมส์รุ่น 7 - 8 เล่มแรก ๆ

อาจจะเป็นเพราะตอนที่เริ่มอ่าน รู้ว่าอินทัตเป็นพระเอก เราก็ออกจะคาดหวังค่อนข้างสูงอยู่สักหน่อย
แต่ปรากฏว่าเรื่องนี้...พระเอกบทค่อนข้างเรียบแฮะ...
เขาให้บทพระรองเด่นมาก พระรองออกเยอะ มีบทบาทโดดเด่นกว่าพระเอก
แถมตอกย้ำซ้ำ ๆ ซาก ๆ อยู่นั่นแล้วถึงเสน่ห์อันร้ายกาจของฮี...
คนอื่นคลั่งไคล้ฮียังพอทำเนา...
แต่การที่คอยเน้นย้ำอยู่เรื่อย ๆ ถึงอาการหวั่นไหวของนางเอกเวลาเข้าใกล้
มันทำให้เราพานไม่ชอบนางเอกแฮะ

รู้สึกว่านางออกจะ...งี่เง่า แสนงอน งอดแงด ๆ ไปหน่อยอะ...
ถึงจะบอกว่าเป็นธีลาแล้วไง...ก็ผู้หญิงธรรมดา ๆ คนหนึ่งแถมยังเด็กอีกต่างหาก...
แต่การที่หึงพระเอกแบบไร้สติ แล้ววิ่งไปซบอกพระรองนี่...รับไม่ได้อะ

กับปมเรื่องแม่นางเอกนั่นอีก...บอกตามตรงว่ามุกมันซ้ำนะ
ออกจะเดาง่ายไปนิดนึง...

แต่โดยรวมแล้วก็ชื่นชอบในจินตนาการอันเกี่ยวกับเทพปกรณัมธิโมส์นะคะ
ชอบการสร้างสัญลักษณ์ต่าง ๆ และเรื่องราวของขนบธรรมเนียมประเพณีโบราณทั้งหลาย
ที่แอบอิงวิถีชีวิตความคิดความเชื่อเก่าแก่ และมีความหมายต่อชีวิตนับแต่เกิดจนตาย

รวมถึงการบรรยายฉากที่เป็นดินแดนสมมติที่เกิดขึ้นจากจินตนาการของผู้เขียน
ไม่ว่าจะเป็นเรื่องราวของประวัติศาสตร์ที่ย้อนอดีตไปถึงสามพันปี...สภาพทางภูมิศาสตร์
เรื่องของภาษา วัฒนธรรม สภาพสังคม เศรษฐกิจ การเมือง ฯลฯ

ผู้เขียนเขาสามารถมาก...ไม่ว่ากีเรื่อง ๆ ที่เคยอ่านผ่านมาเธอยังไม่หลุดคอนเซ็ปต์...
ไม่มีรอยรั่วหรือจุดพร่องให้เห็นเลย
เป๊ะมาก...เรียกได้ว่าอ่านแล้วอิน...และ"เชื่อ"ค่ะว่า...แผ่นดินแสงดาวมีจริง!

มัยยาอาลาค่ะทุกท่าน!