รักวุ่นๆ สาววุ่นวาย
ผู้เขียน : มีนามาลิน
ผู้พิมพ์ : สนพ.อรุณ(เม.ย. ๒๕๕๖)
๔๐๓ หน้า ราคา ๒๘๕ บาท


โปรยปก :

เรื่องรักวุ่นๆของคุณไกด์สาวกับอัศวินขี่ม้าขาวสุดหล่อ(ร้าย)
ที่สุดท้ายหัวใจหลอมรวมเป็นหนึ่งเดียว

แม้รักครั้งนี้จะชุลมุนแค่ไหน แต่เมื่อฟ้ากำหนดไว้
อุปสรรคใดๆก็ไม่มีทางขัดขวางรักของเธอและเขาได้!

ความซุ่มซ่ามของ เพ็ญใหม่ ไกด์สาวปริญญาโทสุดมั่น
ทำให้ชีวิตของเธอวุ่นวายขึ้นในทันที
เมื่อหญิงสาวบังเอิญทำกาแฟหกใส่ แสนสมุทร ชายหนุ่มที่หล่อ(แต่ปากร้าย)
ที่สนามบินจนเกิดการทะเลาะกันใหญ่โต

และแน่นอนว่าเรื่องราวไม่จบแค่นั้น เมื่อเธอได้เจอ แสนสมุทร อีกครั้ง
ในฐานะเพื่อนลูกชายเจ้าของบริษัททัวร์ซึ่งเธอทำงานอยู่

แม้ตั้งป้อมเป็นศัตรูคู่อาฆาต แต่ใครจะรู้ว่า แสนสมุทร คนนี้
จะเป็นพระเอกขี่ม้าขาวเข้ามาช่วยเหลือเมื่อ เพ็ญใหม่ ตกที่นั่งลำบากครั้งแล้วครั้งเล่า
และหลายครั้งผ่านไป ความรู้สึกในหัวใจของสองคนที่เป็นคู่กัดกันตั้งแต่แรกเจอ
ก็ค่อยๆแปรเปลี่ยนโดยไม่รู้ตัว

ถ้าเป็นนิยายรักโรแมนติก ทุกอย่างคงจะจบลงอย่างมีความสุข
แต่นี่คือชีวิตจริงของเพ็ญใหม่ที่เต็มไปด้วยความยุ่งเหยิงวุ่นวายและงุนงงสับสน
จึงมีอุปสรรคมากมายให้เธอและแสนสมุทรต้องฝ่าฟันร่วมกัน
รวมทั้งความลับบางอย่างที่ซุกซ่อนอยู่เบื้องหลังความรักของทั้งคู่!

ปัญหาเยอะแบบนี้ แล้วรักวุ่นๆของสาววุ่นวายจะจบลงยังไงล่ะเนี่ย?





หลังอ่าน...
อ๊ะ...ต้องบอกว่าเจอแจ็คพอตค่ะ
หยิบมาอ่านแบบไม่คาดหวัง แต่ปรากฏว่าอ่านสนุก
ทั้งขำทั้งฮาจนวางไม่ลง ต้องอ่านรวดเดียวจบ แล้วต้องรีบมาเล่าต่อ
ไม่งั้นจะลืมอารมณ์เฮฮาหรรษาแบบสด ๆ ที่ได้จากนิยายเรื่องนี้ไปเสีย

เรื่องย่อเล่าค่อนข้างยาก...

เรื่องเล่าผ่านนางเอกค่ะ ใช้สรรพนามบุรุษที่หนึ่ง 'ฉัน'(ซึ่งเป็นแนวที่ชื่นชอบเป็นพิเศษ)
ดำเนินเรื่องตามลำดับเวลา เริ่มแต่เดือนมกราม แล้วไปจบลงที่เดือนธันวาคมพอดิบพอดี
ขณะอ่านจึงไม่ได้รู้สึกว่ากำลังอ่านนิยาย มันเหมือนกับอ่านไดอารี่เพื่อนมากกว่า
แถมเป็นเพื่อนที่พูดมาก ปากจัด ทะลึ่งทะเล้น เต็มไปด้วยอารมณ์ขัน ช่างเมาท์มอยสุด ๆ

เธอช่างเป็นคนที่เล่าเรื่องได้สนุกสนานเสียจริง ๆ
ไม่ว่าจะเป็นเรื่องของการงาน เรื่องเพื่อน ๆ เรื่องชาวบ้านร้านตลาด...

ลองดูบทเริ่มเรื่องของเธอก็แล้วกัน...

มกราคม

เมื่อไรก็ตามที่มัคคุเทศก์อย่างเราเริ่มต้นวันใหม่ด้วยความขลุกขลัก อย่างเช่นวันไหนตื่นสายก็ต้องรีบแปรงฟันแล้วแปรงสีฟันกระแทกเหงือก เคี้ยวขนมปังกะให้แหลกในสองวินาที แต่ก็เผลอกัดปากตัวเองจนเจ็บซะน้ำตาร่วง
ดื่มกาแฟ กาแฟก็ลวกปาก แถมถูกลิฟต์ปิดใส่หน้าทั้งที่เรากำลังวิ่งขาขวิด
เรื่องแบบนี้พวกเราเห็นตรงกันว่าเป็นลางบอกเหตุ เป็นสัญญาณของอาการดวงตก ว่าวันนั้นทั้งวันเราต้องทำทัวร์ไม่ราบรื่นแน่นอน
มัคคุเทศก์จึงควรเตรียมรับมือกับอุปสรรคอันไม่อาจคาดฝัน
การทำงานบริการที่ต้องอยู่กับคน ซึ่งจัดว่า ‘เป็นสิ่งมีชีวิตชนิดเข้าใจยากที่สุด’
เหตุการณ์สามารถพลิกแผนได้ทุกเมื่อ และถ้าวันไหนปัญหาพุ่งเข้ามาแล้ว
มันจะต้องมีเรื่องอื่นตามติดมาเป็นขบวนรถไฟ...

..............






เธอสามารถหยิบเรื่องโน้นเรื่องนี้มาขยาย มาต่อเติม
อะไรก็ตามที่กำลังเป็นกระแสสังคมในช่วงนี้(๒ - ๓ ปี่ที่ผ่านมา) ถูกเธอหยิบยกมาต่อยอดได้หมด
คนอ่านอ่านแล้วก็อิน พลอยมีอารมณ์ร่วมไปกับคนเล่าอย่างเพลิดเพลินเลยทีเดียว

บางตอนมีแอบประชดประชัน แอบจิกกัด แทะเล็ม(โลม-ในกรณีที่เป็นหนุ่ม ๆ)
มีการแซวคนโน้นคนนี้แบบหยิกแกมหยอกพอแสบ ๆ คัน ๆ ขัน ๆ ขำ ๆ
ด้วยมุกแพรวพราว...บางมุกถึงขั้นฮาก๊าก...


ดูตัวอย่างจิ๊บ ๆ

"...แม่จะเอาดวงของใหม่ที่หมอทายไว้ทั้งปีให้ดู”

นี่แหละแม่ฉัน ‘ล้วงลูก’ ฉันทั้งสิบสองเดือนเลยทีเดียว!

“อย่างแม่นเลยลูกจ๋า ขนาดแม่บอกแค่วันเดือนปีเกิดเท่านั้นเองนะ ทาย
นิสัยใหม่ได้เป๊ะ ๆ ราวตาเห็น ว่าเป็นคนเอาแต่ใจ ไม่ฟังใคร ใจร้อน บุ่มบ่าม พูดอะไรไม่ค่อยระวัง”

แม่นเสมือนจริงมากจนใครก็ต้องระแวง ว่าแม่กำลังยืมมือหมอดูปราม
ลูกสาวทางอ้อม
ก่อนวางสายแม่บอกว่าผู้ชายคนนั้นจะมากับน้ำ

ฮ้า! หมายความว่าฉันจะมีแฟนเป็นคนส่งน้ำหรือนี่!
โอ...ไม่นะ!

............


คนดัง ๆ ในสังคมถูกเธอดึงมาพาดพิงกันถ้วนหน้า
ไม่ว่าจะเป็นคุณสรยุทธ คุณพาที(สารสิน) ตุ๊กกี้ บัวขาว ลีซอ เรยาแห่งดอกส้มสีทอง ราฟาเอล นาดาล ฯลฯ
(กระทั่งครูอังคณาก็ไม่รอด)

...........
“มิสไม”
“อะไรหรือ”
“เธอมีแฟนแล้วยัง”
“ยัง” ฉันไม่ทันคิด ตอบตามจริง
“ถ้าอย่างนั้น เราสองคนคบกันมั้ย”
หา!
“เธอตลกดีน่ะ ไอชอบ”
โอ...แม่เจ้า! ฉันถึงกับอ้าปากค้าง ถ้านายทอมมี่หน้าสิวได้คุยกับตุ๊กกี้
เขามิขอเธอแต่งงานเลยรึ!

.............






แต่เขาไม่ใช่แค่เขียนเอามันเอาฮาอย่างเดียวหรอกนะ
เรื่องเล่าของเธอมีแทรกสาระ และสะท้อนสังคมอยู่เนียน ๆ ด้วยล่ะ

มีเรื่องของสามีจอมเจ้าชู้ที่พอถูกภรรยาจับได้ก็แถไปได้แบบแอ๊บตาใส
เรื่องของเกย์หนุ่มที่เปลี่ยนกิ๊กเป็นว่าเล่น แต่สุดท้ายก็ถูกหลอกให้สูญเงินทู๊กรายไป
มีเรื่องของศาสตร์ว่าด้วยการเป็นไกด์ที่ดีและประสบความสำเร็จ...
ฯลฯ

ตัวละครในเรื่องเยอะแยะเต็มไปหมด แต่เขาสามารถเฉลี่ยบทบาทความสำคัญได้ทั่วถึง
ซ้ำคนเขียนยังแม่นในเรื่องบุคลิกลักษณะของตัวละครแต่ละตัวมาก...
ถึงจะดูวุ่น ๆ มั่ว ๆ แต่เธอไม่มีหลุด...
มีตัวละครตัวหนึ่งที่ชอบมาก...หนุ่มน้อยวันพุธ หนุ่มเจ้าของร้านกาแฟ Wednesday
ที่มาหลงรักสาวรุ่นพี่อย่างนางเอกหัวปักหัวปำ...

วันพุธรักฉันชนิดที่ไม่น่าเชื่อว่าจะเกิดขึ้นกับเด็กหนุ่มวัยใส
เจ้าตัวเพียรตามตื๊ออย่างหนัก และไม่เคยลังเลที่จะประกาศกับใคร ๆ รอบข้าง
จีรานุชแสดงความเห็นว่าใบหน้าฉันอาจคล้ายใบหน้าแม่ของวันพุธ คนบางคนติดแม่ เวลามีแฟนก็เลือกคนรักที่มีบุคลิกใกล้เคียงแม่ ฉันฟังแล้วรู้สึกสยอง
ครั้งหนึ่งเมื่อถูกตื๊อหนัก ๆ เข้า ฉันเลยถามวันพุธตรง ๆ ว่าทำไมจึงชอบฉันนัก
เด็กหนุ่มตอบอย่างจริงจังว่า ประทับใจในวันที่ฉันวิ่งพรวดพราดเข้ามาซื้อขนมให้คนจรจัดที่ค้นของกินในถังขยะหน้าร้านได้เพียงเล็กน้อยและกำลังจะเดินจากไป ฉันเกรงว่าจะตามไม่ทัน เลยขอแซงคิวลูกค้าคนอื่น

‘พุธบอกตัวเองเลยว่า นี่แหละแฟนพุธ’

(เรื่องต่อไปขอวันพุธเป็นพระเอกสักเรื่องน๊า...)

บทสนทนาและการกระทำของตัวละครแต่ละตัวล้วนมีความหมาย
และส่งผลถึงการดำเนินเรื่องตั้งแต่ต้นจนปมต่าง ๆ ที่มีแอบซ่อนไว้ประปรายตรงนั้นตรงนี้ในเรื่อง
เริ่มคลี่คลายและจบลงได้ในที่สุด

สรุปว่า...อ่านแล้วชอบมาก ๆ
จบแล้วต้องรีบมาบอกต่อ ชวนอ่านค่ะ