สลักใจในสายหมอก
ผู้เขียน : เบญจามินทร์
ผู้พิมพ์ : สนพ.อรุณ (ครั้งแรก/ต.ค. ๕๕)
๓๔๖ หน้า ราค ๒๕๙ บาท
โปรยปก: เมื่อความรักของเขาเย็นชาประดุจสายลมอันเหน็บหนาว
เธอจะต้องทำเช่นไรเพื่อเปลี่ยนหัวใจที่รวดร้าวของเขา
............
ปาณัสม์ เจ้าของไร่ภูล้อมดาว ผู้เพียบพร้อมด้วยรูปสมบัติและทรัพย์สมบัติ
แต่กลับค่อนข้างเก็บตัวและมีชีวิตอยู่เพื่องานเท่านั้น
โดยเฉพาะหลังจากเหตุการณ์บางอย่างที่ทำให้เขาไม่อาจเปิดใจรับใครได้อีก
พุทธรักษา หญิงสาวที่มีนิสัยร่าเริงสดใส เข้ากับคนได้ง่าย
ดูบอบบางดั่งดอกไม้ แต่จิตใจกลับเข้มแข็ง
เธอเป็นนักจัดสวนฝีมือดี และมีโอกาสได้เข้าไปจัดสวนในไร่ภูล้อมดาว
เพราะที่นั่นต้องการสร้างสวนดอกไม้เพื่อเป็นอนุสรณ์ให้กับหญิงสาวอีกคนหนึ่ง
แรกพบกันก็เป็นเรื่องเสียแล้วเมื่อเจ้านายหนุ่มตั้งป้อมดูถูกเธอว่าไม่เหมาะกับงาน
เหตุผลน่ะเหรอ...นั่นเพราะเธอเป็นผู้หญิง!
งานนี้พุทธรักษาคงต้องหาทางทำให้หนุ่มปากร้ายยอมรับในตัวเธอให้ได้
ความรู้สึกหลังอ่าน...
เรื่องย่อ ๆ ก็ตามโปรยปกหลังด้านบนนั่นเลยค่ะ
เพิ่มเติมอีกนิด ๆ ละกัน...
นางเอกรับช่วงงานต่อจากรุ่นพี่คนหนึ่งให้เข้าไปจัดสวนในไร่ของพระเอก
ซึ่งจากชื่อเล่นของเธอทำให้เขาเข้าใจว่าเป็นผู้ชาย
เมื่อมารู้ทีหลังว่าเธอเป็นหญิงสาว เขาก็ตั้งป้อมปรามาสเธอไว้ก่อน...
แต่หลังจากหาทางกลั่นแกล้งรังแกเธอสารพัดแล้ว เขาก็พบว่าเธอมีอะไรบางอย่าง
ที่โยงใยให้เขานึกถึงผู้หญิงอีกคนที่ต้องเสียชีวิตลงเพราะเขา...
.............
...ก็เป็นนิยายรักที่อ่านได้แบบ...เรื่อย ๆ มาเรียง ๆ อะค่ะ...
บอกไม่ถูกว่าะชอบหรือไม่ชอบ
แต่ที่หยิบมาอ่านเป็นด้วยบรรยากาศรอบ ๆ ตัวในช่วงนี้กับภาพปกมันเย้ายวนใจดี
ยอมรับว่าอ่าน-วาง อ่าน-วาง หลายหนอยู่ แต่ในที่สุดก็จบลงไปจนได้...
ด้วยความอืดเอื่อยของเรื่องราวเนื้อหาที่...จะว่ายังไงดีล่ะ...
เย็น ๆ จืด ๆ จนชืดสนิทกระมัง
คือ...มันก้ำกึ่งกันระหว่างความพยายามจะให้มันโรแมนติก...
โดยให้พระเอกเป็นชายหนุ่มที่มีปมอดีตฝังใจ...แต่กลับไม่ลึกซึ้งชัดเจนพอ
จนทำให้บุคลิกพระเอกออกแนวเหมือนจะเย็นชา
เหมือนจะหม่น จะเกรียน แต่ก็ไม่เต็มที่ยังไงชอบกล
นางเอกก็เหมือนจะสดใสร่าเริง มองโลกในแง่ดี...
เข้มแข็ง ฉลาด...แต่ไร้ซึ่งเสน่ห์และสีสันเอาเสียมากมาย
ขนาดเสริมตัวช่วยให้ในรูปของวิญญาณสาวที่มาทำหน้าที่เป็นแม่สื่อแม่ชักให้ทั้งคู่แล้วด้วยนะ
แต่ก็ยังไม่ดึงดูดพอ...มันลอย ๆ เลื่อน ๆ ไม่สมเหตุสมผลเท่าที่ควร
กับความพยายามจะให้ดราม่า...
โดยการเพิ่มปูมหลังครอบครัวรันทดของนางเอกเข้าไปอีก
แต่ยังทำได้ไม่เนียนนัก อ่านยังไงก็ไม่อินแฮะ...
ถ้าจะมีจุดที่ชื่นชอบบ้างในเรื่องนี้ก็เห็นจะเป็นเรื่องราวของดอกไม้พันธุ์ไม้ชนิดต่าง ๆ
ที่เขาพูดถึงนั่นแหละค่ะ
มีแทรกเกร็ดสาระว่าด้วยความหมายของชื่อ
และการเพาะเลี้ยงดูแลเข้ามาบ้าง พอให้นิยายไม่ถึงกับเบาโหวงเสียทีเดียว
เรื่องสำนวนภาษาคนเขียน ส่วนตัวคิดว่าใช้ได้ในระดับหนึ่งค่ะ
นุ่ม ๆ เอื่อย ๆ อ่านลื่นไหลเป็นอันดี...
สรุปว่า...อ่านจบแล้วหยิบมาเล่าต่อ...
ใครใคร่อ่านก็ชวนอ่านแล้วกันค่ะ ใครใคร่ผ่านก็...ไม่น่าเสียดายแต่อย่างใด
แต่ปกหนังสือเขาทำสวยมาก...น่าสะสมขึ้นชั้น...
แหะ ๆ เกี่ยวกันไหมนี่...?
แต่ทุกครั้งทีดู่บล้อกรีวิวของพี่แม่ไก่
ผมชอบปกหนังสือของ สนพ.อรุณ (แพรว) จังเลยครับ
โดย: กะว่าก๋า 10 มกราคม 2556 15:59:39 น.
จำได้ว่าผู้เขียน เขียนแนวแฟนตาซีได้ดีนะคะ
โดย: ~:พุดน้ำบุศย์:~ 10 มกราคม 2556 19:16:33 น.
แต่ปกสวยมากๆ
โดย: nanaspace 10 มกราคม 2556 20:08:39 น.
สรุป...เรื่องนี้ยังไม่ได้อ่านเลยค่ะ
โดย: Aneem 10 มกราคม 2556 20:35:15 น.
่ขอบคุณสำหรับรีวิวนะคะ
ป.ล.ปกหนังสือของค่ายอรุณสวยค่ะ สวยทุกเล่มเลย จนต้องแอบเซฟเก็บไว้ อิอิ
โดย: takuto-ken 10 มกราคม 2556 23:06:40 น.
โดย: หวานเย็นผสมโซดา 11 มกราคม 2556 0:15:41 น.
หน้าปกหนังสือสวยนะคะ
ชวนให้อยากอ่านเพิ่มขึ้น
โดย: a murder suicide 11 มกราคม 2556 1:20:52 น.
โดย: กะว่าก๋า 11 มกราคม 2556 6:05:00 น.
สวัสดีปีใหม่ค่ะคุณแม่ไก่
ข้าเจ้า ห่างหายไปนานมาก แต่คิดถึงทุกบ่อยค่ะ แต่ต้องห้ามใจตัวเอง
ให้ทำในสิ่งที่ต้องทำให้ลุล่วงก่อน
โดย: PhueJa 11 มกราคม 2556 16:10:49 น.
โดย: ~*Sing Praise*~ 11 มกราคม 2556 22:11:52 น.
โดย: กะว่าก๋า 12 มกราคม 2556 5:40:13 น.
ขอผ่านดีกว่า
โดย: เหมือนพระจันทร์ 12 มกราคม 2556 15:51:05 น.
โดย: adel_ew 12 มกราคม 2556 19:20:05 น.
โดย: กะว่าก๋า 13 มกราคม 2556 5:58:21 น.
โดย: โตขึ้นจะกลายเป็นยุง 14 มกราคม 2556 21:14:01 น.
ถ้าเจอลดราคาคงต้องลองดูละค่ะ
โดย: bb IP: 171.7.133.207 29 ธันวาคม 2556 14:01:00 น.
(มีความรู้สึกตรงข้ามกับรีวิวเลยค่ะ อาจขึ้นอยู่กับความชอบของเเต่ละคนโน๊ะ)
นิยายเรื่องนี้เป็นเรื่องเเรกและเรื่องเดียวที่ทำให้เราอดหลับอดนอน คืออ่านจริงจังมากวางไม่ลงเลยจริง อ่านตั้งเเต่สองทุ่มยันสว่าง และเป็นเรื่องเเรกที่ทำให้เราเสียน้ำตา ...ร้องให้หนักมากในตอนท้ายๆ ตอนที่นางเอกกลายเป็นเจ้าหญิงนิทราคือเเบบ สงสารพระเอกมากกกกก มันเข้าถึงอารมณ์การรอคอยที่ไม่รู้ว่าจะรอไปถึงเมื่อไหร่ เพียงเพราะคำสัญญาที่นางเอกให้ไว้ โดยที่ไม่รู้ว่านางจะฟื้นขึ้นมาจริงๆหรือเปล่า ...มันบีบคั้นหัวใจมากอ่ะ
....สรุปคือชอบอ่ะ ชอบมากกกกก
โดย: ปากกาดำกับลิขิต IP: 223.206.246.27 2 พฤษภาคม 2560 23:31:42 น.