แสงตะวันส่องใจ
ผู้เขียน : พรรณสิริ
ผู้พิมพ์ : สนพ.อรุณ (ครั้งแรก/ส.ค. '55)
303 หน้า ราคา 225 บาท
โปรยปก : เพราะเขาคือแสงตะวันแห่งหัวใจ
ยามอยู่ใกล้จึงแผดเผา ทว่าก็เหน็บหนาวเมื่อห่างไกล
...........
กสิดิษฐ์ เพลย์บอยเนื้อหอมวัยสามสิบหกที่เจนจัดทั้งเรื่องงานและความรัก
ถึงคราวต้องหัวปั่นเมื่อดันมาสะดุดรัก
ดุจลดานักศึกษาสาววัยใสผู้มีดวงตาและน้ำเสียงหวานซึ้ง
แต่เธอกลับแสดงออกว่าไม่อยากอยู่ใกล้...ราวกับรังเกียจเขาเสียเต็มประดา
นั่นจึงเป็นที่มาให้ชายหนุ่มพยายามทำทุกวิถีทางเพื่อให้ได้เธอมาครอบครอง
จากแค่ความต้องการเอาชนะผู้หญิงที่ไม่ยอมศิโรราบให้เขา
ทว่า...เมื่อเธอยอมให้ใกล้ชิดก็ก่อเกิดความรู้สึกสนิทเสน่หาขึ้นในใจจนมิอาจถอนตัว
แต่ในขณะที่ความสัมพันธ์ของเขาและเธอกำลังหวานชื่น
ก็กลับมีอุปสรรคเข้ามาขัดขวาง
แล้วอย่างนี้เพลย์บอยหนุ่มที่แสนจะเอาแต่ใจอย่างเขาจะแก้ปัญหานี้อย่างไร
เมื่อฝ่ายหนึ่งคือมารดาที่ฝากความหวังทั้งหมดไว้กับเขา
กับอีกฝ่ายคือผู้หญิงที่เขาเพิ่งรู้ตัวว่ารักเธอหมดใจ...
และคงไม่มีใครมาแทนที่เธอได้
เพิ่มเติมคำแนะนำหนังสือจากหน้าเว็บสนพ.อีกนิดหน่อย...
เรื่องราวความรักแท้ที่มั่นคงของ ดุจลดา หญิงสาวแสนธรรมดา
กับ กสิดิษฐ์ หนุ่มหล่อไฮโซ...
โชคชะตานำพาพวกเขามาพบกัน
เหมือนฟ้าผ่าลงมากลางใจ
เมื่อจู่ๆ ดุจลดา ก็ได้รู้จากปากแม่ของคนรักว่าชายหนุ่มมีคู่หมั้นคู่หมายแล้ว
เท่านั้นยังไม่พอ เธอดันตั้งครรภ์ และตาของเธอก็กำลังจะมองไม่เห็น
ซึ่งเป็นผลกระทบจากอุบัติเหตุรถชน
และด้วยความรัก หญิงสาวพยายามหลบไปให้ไกลจากชีวิตของชายผู้เป็นที่รัก
เพื่อให้เขาได้ทำตามคำขอของมารดาที่ป่วยเป็นมะเร็ง
แต่ชายหนุ่มก็ไม่ละความพยายามที่จะตามหา หัวใจ ของเขาหลังอ่าน...
เรื่องย่อก็ประมาณข้างบนนั่นเลยค่ะ
โรแมนติกดราม่าที่พล็อตธรรมดามาก...(ค่อนไปข้างออกแนวน้ำเน่าแบบเชย ๆ ด้วยซ้ำ)
หากแต่มีเรื่องมีราวชวนซาบซึ้งสะเทือนอารมณ์ที่อ่านแล้วอินได้ประมาณหนึ่งทีเดียว
ด้วยสำนวนภาษาที่ลื่นไหล การดำเนินเรื่องที่เหมือนจะเรียบ ๆ เรื่อย ๆ
แต่ก็มีจุดดึงดูดให้คนอ่านต้องติดตามอ่านอย่างลุ้น ๆ และเอาใจช่วยตัวละคร
ผสมกับความอยากรู้ว่าเรื่องราวความรักของพระเอกนางเอกจะลงเอยยังไง
ทำให้อ่านจนจบได้ภายในเวลาอันรวดเร็ว...
จบแล้วก็อิ่มและอบอุ่นใจนะคะ
อิ่มในเรื่องราวความรักที่จริงจังและมั่นคงของคู่พระ-นาง...
แม้จะมีอุปสรรคมากมาย
และอบอุ่นในเรื่องราวการต่อสู้ชีวิตของนางเอก ที่ต้องประสบชะตากรรมอันเลวร้ายแต่ไม่ท้อถอย
และไม่หยิ่งจนเกินไปที่จะรับความช่วยเหลือจากผู้อื่น
ซึ่งอุปสรรคความรักของทั้งคู่นั้นก็เป็นไปตามขนบของนิยายน้ำเน่านั่นแหละค่ะ
....
ปมความเหลื่อมล้ำทางฐานะ ชนชั้น
ปมแม่ผัว-ลูกสะใภ้
ปมแม่พระเอกป่วยปางตาย
ปมนางเอกท้องแล้วหนี...(เพื่อหลีกทางให้พระเอก)
ปมพลัดพราก
ฯลฯ
เรียกว่าอ่านๆ ไปยุงบินให้ว่อนนั่นแหละ
แต่คนเขียนเค้าก็เก่งทีเดียวที่สามารถทำให้คนอ่านรู้สึกอินได้
ในแง่ของความสมจริงของเรื่องราว
ทำให้เชื่อได้ว่างั้นเถอะ...
ว่าที่เขาว่ากันว่านิยายก็มาจากชีวิตจริงนั่นแหละ...มันเป็นเช่นนั้นจริง ๆ
รู้สึกได้ว่าเหตุการณ์แบบนี้มันอาจเกิดขึ้นได้และมีอยู่จริงในสังคม...
ไม่ว่ายุคใดสมัยใด
ตัวละครแต่ละตัวก็มีมิติ มีดีมีร้าย มีกิเลสตัณหาเป็นมนุษย์มนาดี
ทั้ง ๆ ที่ตอนแรก ๆ ออกนึกรังเกียจวิธีคิดกับพฤติกรรมของพระเอกอยู่ครามครัน
แต่ตอนหลังเมื่อเขาเปลี่ยนแปลงได้ด้วยความรัก
รักและรับผิดชอบนางเอกอย่างจริงใจ ก็กลับเห็นใจและเอาใจช่วย
มีบทรักวาบหวามชวนเคลิบเคลิ้มอยู่ไม่มากไม่น้อย พอประมาณ และสมเหตุสมผล...
แต่ภาษาเขานุ่ม ๆ ละเมียดละไมดีค่ะ
มีจุดสะดุด ๆ อยู่เล็กน้อย ในเรื่องของการใช้ถ้อยคำ
ที่ตอนแรกเข้าใจว่าเป็นความผิดพลาดของการพิสูจน์อักษร
แต่เมื่อเจอคำเดิม ๆ สองสามจุดก็เลยคิดว่าไม่ใช่...
เช่นคำว่า"เทือกเถาเหล่ากอ" ในนิยายใช้เป็น"เถือกเถาเหล่ากอ"
กับคำว่า"ฝ่าฟันอุปสรรค" ในเรื่องใช้เป็น"ฝ่าฝันอุปสรรค"
และมีอยู่ตอนหนึ่ง...
หลังจากที่พระเอกฉวยโอกาสมีอะไร ๆ กับนางเอก...
ซึ่งจะว่าไป ฉากนี้จะโทษพระเอกฝ่ายเดียวก็ไม่น่าจะได้
เพราะนางเอกเมาแล้วก็ออกแนวยั่วพระเอกเหลือเกิน
........
เมื่อฉากรักผ่านไป นางเอกรู้สึกผิดหวังที่พระเอกไม่รักษาสัญญาที่ว่าจะไม่ล่วงเกินเธอ
"สายตาดูหมิ่นเหยียดหยามจากแววตาคู่งามทำให้กสิดิษฐ์หงุดหงิดอย่างบอกไม่ถูก..."ทำไมใช้คำว่า...
"ดูหมิ่นเหยียดหยาม" เราว่ามันแรงไปนะ
ตัวเองก็รักเขาและสมยอมเอง
แล้วไป"ดูหมิ่นเหยียดหยาม"เขาเรื่องอะไร?
ก็เป็นแค่จุดเล็กจุดน้อยที่อ่านแล้วสะดุดน่ะค่ะ
โดยรวมแล้วนับว่าเป็นนักเขียนหน้าใหม่ที่มีฝีไม้ลายมือไม่ธรรมดาเลยทีเดียว
อ่านได้อินและฟินเกินคาด
หยิบมาบอกเล่า ชวนอ่านกันค่ะ
จำชื่อไว้ก่อนค่ะ
โดย: ~:พุดน้ำบุศย์:~ 19 พฤศจิกายน 2555 20:35:40 น.
โดย: nanaspace 19 พฤศจิกายน 2555 23:01:26 น.
โดย: หวานเย็นผสมโซดา 19 พฤศจิกายน 2555 23:28:33 น.
พล็อตไม่แข็งแรง
แต่ถ้าการเขียนเลื่อนไหล
ก็ทำให้หนังสือเล่มนั้นอ่านสนุกเลยนะครับพี่แม่ไก่
โดย: กะว่าก๋า 20 พฤศจิกายน 2555 6:13:28 น.
เรื่องนี้อ่านแล้ว
ชอบภาษาและการดำเนินเรื่องค่ะ
เราว่าคุณพรรณสิริเป็นคนที่ถ้าเขียนจริงจังน่าจะพัฒนาฝีมือไปได้ไกลมาก (แต่เท่าที่ทราบเธอมีงานประจำอยู่แล้ว เลยอาจจมาเขียนได้ไม่เต็มที่) นิยายของเธอเลยยังไม่ถึงขั้นดีเยี่ยม แต่ก็อยู่ในระดับที่ดีและถ้าจะซื้อมาเก็บไว้ก็ไม่เสียดายเงินค่ะ
ส่วนตัวมองว่าพล็อตน้ำเน่าแบบนี้นี่แหละปราบเซียนเลย เพราะถ้ามือไม่ถึงจริงๆนิยายที่เขียนออกมาก็จะไม่ต่างกับนัก(อยาก)เขียนที่ออกผงานกันดาดดื่นในท้องตลาดในปัจจุบันเลยค่ะ
โดย: องค์หญิงเอ๋อ IP: 202.28.25.201 20 พฤศจิกายน 2555 9:54:22 น.
ต้องรู้จัก กลับตัว และแก้ไขเมื่อผิดเน๊าะครับปี้แม่ไก่
คำสอนของ "คำบ่าเก่า คนเฒ่าเล่าไว้ "นี่
เป๋นของดีแต๊ๆเลยครับ
โดย: กะว่าก๋า 20 พฤศจิกายน 2555 11:07:33 น.
ขอจำไว้ก่อนละกัน มีโอกาสค่อยสอย
โดย: Serverlus 20 พฤศจิกายน 2555 21:52:05 น.
โดย: เบบูญ่า 22 พฤศจิกายน 2555 3:34:04 น.
โดย: กะว่าก๋า 25 พฤศจิกายน 2555 6:22:16 น.
โดย: หวัน (หวันยิหวา ) 29 พฤศจิกายน 2555 18:11:12 น.