เพรงเงา
ผู้เขียน : กิ่งฉัตร
ผู้พิมพ์ : สนพ.อรุณ (ปกเก่า พิมพ์ครั้งที่ ๓ / มี.ค. ๔๒)
๓๕๘ หน้า ราคา ๒๐๐ บาท
ปกหลัง :เงากรรม...เมล็ดพันธุ์ความเกลียดชังในอดีต
โยงใยให้เธอและเขา ไขปริศนา "เพรงเงา"
คงเป็นกรรม...ที่หญิงสาวเองก็ไม่รู้ว่าไปทำอะไรผิดมาแต่ชาติปางไหน
คนอื่นทั่วไปเขามีประสาทสัมผัสแค่ห้าอย่าง รูป รส กลิ่น เสียง และกายสัมผัส
หากหล่อนมีเพิ่มขึ้นมาอีกหนึ่งคือ...ประสาทสัมผัสรับรู้เกี่ยวกับสิ่งที่อยู่เหนือธรรมชาติ
สัมผัสที่หกที่ว่านี้ไม่ได้ติดตัวหล่อนมาตั้งแต่เกิด หากมาเริ่มต้นก็เมื่ออายุได้ราวๆ แปดขวบ
เมื่อตกจากจักรยานพี่ชาย ศีรษะกระแทกหินจนสลบ...
ออกจากโรงพยาบาล 'มิเรียม' ก็เริ่มเห็น "คน" แปลกๆ ไม่ใช่เห็นทุกวันทุกเวลา...
แต่จะเห็นเฉพาะในเวลาที่หล่อนดวงตก เจ็บป่วย อ่อนเพลีย หรือมีจิตใจหดหู่เศร้าหมอง
เรื่องย่อ ๆ เพิ่มเติมค่ะ
มุก หรือมิเรียมเพิ่งเข้าทำงานในบริษัทที่มีแสนบุญเป็นนายใหญ่ได้ไม่นาน
ในวันที่เธอได้พบกับสินทวี น้องชายของแสนบุญที่เสียชีวิตไปเมื่อปลายปีก่อน
สินทวีมาปรากฏตัวให้มุกเห็นเพื่อจะขอร้องให้เธอเตือนแสนบุญให้ระวังตัว
เพราะกำลังถูกปองร้าย...
โดยในขณะที่เกิดเหตุลอบยิงนั้น แสนบุญกำลังอยู่กับนายเจตน์
หัวหน้าพรรคการเมืองฝ่ายค้าน(ที่มีนายอุดร บิดาของเขาเป็นรองหัวหน้าพรรค
)และอยู่ในช่วงหาเสียงเลือกตั้งพอดี
ทุกคนจึงพุ่งเป้าไปที่เหตุผลทางการเมืองเป็นหลัก
มุกกลายเป็นที่สนใจของคนในบริษัท รวมถึงสื่อมวลชนและคนทั่วไป
ที่ติดตามข่าวสารทางการเมืองในฐานะที่เป็นผู้ช่วยชีวิตของ "ว่าที่นายกรัฐมนตรี" คนต่อไป
และหลังจากที่มุกมีโอกาสได้ช่วยทั้งนายเจตน์และแสนบุญให้รอดพ้นจากเหตุระเบิดอีกครั้ง...
นายเจตน์ก็ถึงกับยกให้เธอเป็น "เทพีนำโชค" ประจำตัวเขา...
และนับจากนั้น ชีวิตของมุกก็ไม่อาจดำเนินไปอย่างปกติอีกต่อไป...
เป็นนิยายเล่มไม่หนาไม่บางที่ว่าด้วยเรื่องของวิญญาณ
กรรมเก่า กิเลส อำนาจ การเมือง ความแค้นและ...ความรัก
ที่ผู้เขียนได้สอดร้อย ผสมผสานทั้งหมดนั้นเข้าด้วยกันอย่างพอเหมาะพอดี
กลายเป็นนิยายแนวสืบสวนสอบสวนที่อ่านได้ตื่นเต้น เร้าใจเล่มนี้ค่ะ
มีเรื่องราวเหนือธรรมชาตินิด ๆ จากการที่ให้นางเอกมีสัมผัสพิเศษ
สามารถสื่อสารกับวิญญาณได้
มีเหตุลอบยิง วางระเบิด...
มีเรื่องของการขับเคี่ยวแย่งชิงอำนาจทางการเมืองอันเข้มข้น
ที่ทำได้สมยุคสมสมัย สมเหตุสมผล อ่านแล้วรู้สึกอิน คล้อยตามได้โดยง่าย
ชอบพระเอกนางเอกเรื่องนี้ที่ค่อนข้างตรงไปตรงมา
จริงใจต่อความรู้สึกของตัวเอง แม้จะไม่มีบทรักกุ๊กกิ๊กหวาน ๆ สักเท่าไหร่
แต่ก็เป็นไปตามบุคลิกนิสัยเท่าที่นิยายได้ปูเรื่องมาแต่ต้น
ส่วนตัวคิดว่าเป็นนิยายแนวซับซ้อนซ่อนปมที่อ่านสนุกเล่มหนึ่งทีเดียว
ทั้ง ๆ ที่อ่านบทแรก ๆ ก็พอจะเดา ๆ ตัวคนร้ายได้ไม่ยากนัก
เพียงแต่ออกจะคาดไม่ถึงกับผู้ที่อยู่เบื้องหลังและปมเหตุที่แท้จริงของการกระทำ
ซึ่งเมื่ออ่านถึงตอนจบ...ก็ถึงกับออกอาการเงิบเล็ก ๆ
(ต้องกลับไปย้อนอ่านถึงบทบาทของตัวละครตัวนี้อีกรอบ
แล้วก็ต้องชื่นชมคนเขียนเลยค่ะ ว่าสามารถซ่อนและหลอกคนอ่านได้สนิทแนบเนียนจริง ๆ )
แล้วก็ได้บทสรุปที่ว่า...
จิตมนุษย์นี่ไซร้ ยากแท้ หยั่งถึง...จริง ๆ
มีการจัดพิมพ์ใหม่ล่าสุด ปกสวยมาก...
(ปกใหม่ยืมภาพจากเพจบ้านอรุณค่ะ)
แต่เหมือนจะหลายปีแล้วเลยจำเนื้อเรื่องไม่ค่อยได้
มาอ่านรีวิวแล้วพอนึกออกลางๆ
แต่ก็จำได้ว่าสนุกมาก
โดย: piramon IP: 1.46.162.162 5 สิงหาคม 2559 19:26:30 น.
โดย: ออโอ 23 สิงหาคม 2559 22:14:13 น.