เรื่องเล่าของ...เด็กแว้นต์ ผู้แต่ง: booking สำนักพิมพ์: Anit พิมพ์ครั้งแรก 2549 ราคา 160 บาท เรื่องราวของสองเด็กสาว ที่หลงใหลไปในความเร็ว ความแรงของเครื่องยนต์ จนทำให้ชีวิตต้องไปคลุกคลีอยู่กับแก๊งมอเตอร์ไซค์ ที่จับกล่มกันใช้ท้องถนนเป็นที่ประลองความเร็ว เพื่อวัดผลพิสูจน์การแพ้ ชนะ ศักดิ์ศรี โดยมิคำนึงถึงว่าอะไรคือสิ่งทีจะตามมา จากผลของการกระทำของตน กับกลุ่มวัยรุ่นที่ขนานตัวเองว่า เด็กแว้นต์ * * * * * * เมื่อไม่กี่วันมานี้ จขบ. เพิ่งอ่านกระทู้หนึ่งในพันทิป เกี่ยวกับ เด็กแวนซ์, เด็กแซ้บบ, เด็กสก๊อยซ์ ซึ่งบอกตามตรงว่าเพิ่งจะรู้จักคำพวกนี้จากที่อธิบายไว้ในความเห็นที่ 6 ในกระทู้นั่นเอง พอเจอหนังสือเล่มนี้เลยหยิบมาอ่าน (แต่ไม่ซื้อหรอก) ตามเคย อธิบายศัพท์: เด็กแว้นต์ หมายถึง พวกเด็กหนุ่มที่แต่งรถมอเตอร์ไซค์ให้แรงขึ้นสำหรับใช้แข่งกันตอนดึก คำว่า "แว้นต์" แผลงมาจากเสียงท่อไอเสียรถที่ส่งเสียงแว้นต์ๆ เวลาบิดนั่นเอง เล่าเรื่องคร่าว ๆ เลยละกัน ใครสนหรือชอบค่อยลองไปเปิดอ่านอย่างละเอียดกันเองเด้อ ในเล่มเป็นบทบรรยายประสบการณ์ของสก๊อยต์ (ตามศัพท์ที่เรียกกันในกระทู้อ้างอิง) เธอชื่อบี มีเพื่อนคู่หูอีกคนชื่อแอน กิจวัตรในแต่ละวันคือแต่งตัวออกไปยืนหาเด็กแว้นต์ที่ปั๊ม เจอใครก็ขอติดรถไปด้วย ...ไม่จำเป็นต้องเป็นคนรู้จักก็ไปได้ ขอให้ได้นั่งรถซิ่งกินลมเป็นพอ เขาจะพาไปต้มยำทำแกงยังไงก็ช่าง จึงไม่น่าแปลกใจที่เล่มนี้เปิดฉากด้วยสถานการณ์ที่แอนเกือบจะโดนเด็กหนุ่ม 7 คนรุมโทรม ดีที่บีโวยวายจะแจ้งตำรวจ พวกนั้นเลยถอย บีเล่าทิ้งท้ายว่าเรื่องมีอะไรกันกับคนที่รับขึ้นรถไปนั้นไม่ใช่เรื่องใหญ่ แต่ให้โดน 7 คนนี่ก็ไม่ไหวเหมือนกัน (พวกเธออายุ 17 และ 19 ค่ะ) หลังจากนั้นก็เป็นประสบการณ์ต่าง ๆ เช่น บีกับแอนตามพวกเทสต์ (ศัพท์เรียกผู้ชายแข่งรถซิ่ง) ไปแข่งรถ พวกสาว ๆ จะยืดมากถ้าหนุ่มที่เธอเกาะท้ายมาชนะการแข่ง แต่ในขณะเดียวกัน ก็อาจโชคร้ายโดนใช้เป็นเดิมพันไปโดยไม่รู้ตัว อย่างที่คู่ของบีแข่งแพ้ เธอเลยตามหนุ่มอีกคนไปสนุกชั่วข้ามคืน (อย่างเต็มใจ เพราะพอดีคนที่แพ้เป็นไอ้อ้วนหน้าดำ แต่คนชนะหล่อ) บางครั้ง บีกับแอนนั่งรถกับหนุ่ม ๆ แล้วก็ไปต่อตามร้านอาหารหรือบ้านใครสักคน จากนั้นก็มีรายการ "ปลีกตัวไปห้องน้ำกันสองคน" หรือ "ผีผ้าห่ม" ก่อนจะแยกย้ายกันไปโดยถือว่าความสัมพันธ์จบแค่ตรงนั้น (อึ้งเล็กน้อยกับตอนที่บีเล่นผีผ้าห่มกับผู้ชายทั้งที่เพื่อนเขาอยู่ในห้องด้วย) วันที่โชคร้ายหน่อย พวกหนุ่มแว้นต์ก็อาจรับบีกับแอนมาแล้วก็ปล่อยลงกลางทางให้เสียตังค์นั่งแท๊กซี่กลับบ้านกันเอง เพราะพวกเขาจะไปรับแฟนต่อ หรือที่ร้ายกว่านั้น คือกรณีที่บีไปกินเหล้าในบาร์กับหนุ่มคนหนึ่งจนเมามาก รู้ตัวอีกทีก็นอนอยู่บนเบาะรถในสวนตอนรุ่งสาง พอผู้ชายเสร็จธุระก็บอกว่าน้ำมันรถเขาใกล้หมด ไปส่งไม่ได้ และจับเธอยัดเข้าแท็กซี่ ทั้งที่ยังไม่ติดตะขอบราเซียร์คืนเข้าที่ให้ด้วยซ้ำ บีนั่งถึงบ้านอย่างเอ๋อ ๆ ท่ามกลางสายตาสมเพชของแท็กซี่ (อ่านถึงตรงนี้ จขบ. ก็สลดยังไงไม่รู้ แต่ยังมีให้สลดกว่านี้อีกค่ะ) นอกจากปล่อยตัวเรื่องเพศแล้ว บีกับแอนยังใช้ยาบ้าตามแฟนด้วย ในเรื่อง บีได้เงินค่าขนมจากแม่อาทิตย์ละ 500 บาท มีวันหนึ่ง แอนมาหาบีพร้อมอาการอยากยามาก พวกเธอเลยติดต่อเพื่อนชื่อพีเพื่อนัดกันซื้อยา จ่าย 500 ได้ยามา 3 เม็ดมาแบ่งกันสูดวันเดียวหมด ... จขบ. อ่านไปคิดถึงค่าของเงินไป อึ้งรับประทานเลย แต่พวกสาว ๆ กับเด็กแว้นต์คบหากันฉันท์เพื่อนได้เหมือนกัน บีกับแอนจะสนิทกับเด็กแว้นต์กลุ่มหนึ่ง (คือ เคยนอนกันแล้วแต่ตอนนี้กลายเป็นเพื่อน) แล้วก็ตามพวกเขาไปแข่งหลายครั้ง บางทีก็ไปขลุกอยู่ในบ้านสวนของเพื่อนชื่อพงศ์ ฉากตรงนี้มีขำ ๆ นิดหน่อย ตอนที่พวกผู้หญิงถามพงศ์ว่า "ผู้หญิงกับรถ อันไหนสำคัญกว่า?" พงศ์ตอบว่า "รถสิ ผู้หญิงหาเมื่อไหร่ก็ได้ ถ้ารถแรง ออกไปขับรอบเดียวก็มีสาวตามมาเป็นพรวน" ท้ายเล่มเริ่มขมวดจบด้วยฉากการแข่งที่มีเพื่อนคนหนึ่งในกลุ่มเสียชีวิต ฉากที่พงศ์ถูกจับเข้าบ้านเมตตา และอีกฉากที่บีบาดเจ็บสาหัสจนเลิกเกาะท้ายรถเป็นการถาวร (มีบรรยายเรื่องเธอต้องทำแท้งสองครั้งอีกนิดหน่อย) แล้วก็...อวสาน หลังจากปิดท้ายด้วยคำพูดสั่งสอนว่าทำแบบนี้ไม่ดีหรอกนะ บลาๆๆ จขบ. คิดว่าเนื้อเรื่องในเล่มเกี่ยวกับสก๊อยต์มากกว่าแว้นต์นะ มีพูดถึงพวกเด็กแว้นต์ที่รักรถมากขนาดหอบรถหนีตำรวจ อับอายขายหน้าเวลาแข่งแพ้ แต่เนื้อหาส่วนใหญ่เน้นประสบการณ์ของบีเสียมากกว่า จขบ. ชอบจุดหนึ่งที่บีบรรยายไว้ทำนองว่า ... "ถนนมืดก็จริงแต่มีแสงไฟข้างทางดึงดูดสายตาให้มอง แต่พอรถแล่นไปข้างหน้า ภาพพวกนั้นก็ผ่านไป กลายเป็นภาพใหม่ให้มอง เหมือนกับชีวิตพวกเราที่สนใจแต่วันนี้ พ้นคืนนี้ ก็มองหาสิ่งใหม่ต่อไป" ... (ไม่ใช่คำพูดเป๊ะ ๆ จากเรื่องนะ จำได้แค่นี้) เล่มนี้ จขบ. อ่านแล้วสนุกดี ได้รู้อะไรแปลกใหม่ที่อยู่นอกชีวิตตัวเองมาก ๆ (และคงไม่สามารถกระชากวัยลงไปคลุกคลีสัมผัสเองได้ด้วย ฮา) แต่วัยรุ่นอ่านแล้วจะสนุกเฉย ๆ หรือสนุก+ชื่นชอบอยากทำตามรึเปล่า...อันนี้ไม่รู้ ใครเป็นวัยรุ่น ตอบที ความรู้แปลกใหม่ 1: ตามบาร์แถวรัชดาจะมีเมคอัพสาธารณะให้ใช้ "แต่งหน้า 10 บาท" เช่น ถ้าใช้ลิปสติก พัฟ บรัชออน ก็จ่าย 30 บาท พวกสาว ๆ จะใช้บริการนี้อย่างไม่รังเกียจเชื้อโรค เพราะเครื่องแต่งกายของพวกเธอไม่เอื้อกับการพกเครื่องสำอาง ความรู้แปลกใหม่ 2: ทาน้ำยาอุทัยทิพย์ที่ขนตาแล้วมันจะเด้งไม่เสียรูปหลังการซิ่ง (จริงเปล่านี่ไม่รู้ แต่ในเรื่องบอกไว้อย่างนั้น) ความรู้น่าขนลุก: วันหยุดที่พวกเด็กแว้นต์ชอบ (เพราะซิ่งและยกพวกตีกันง่าย) คือวันพ่อ วันแม่และวันสงกรานต์ ศัพท์ที่สงสัยนิดหน่อย: ในเรื่องใช้ศัพท์ "อัดม้า" ตอนสูดยาบ้า (มั้ง) แล้ว "โจ๋ว" นี่อะไรหว่า? กัญชารึเปล่า? ส่วน "เอาของไปตึ๋ง" นี่คือ เอาไปจำนำ ... ใครคิดศัพท์พวกนี้เนี่ย เสียงน่ารักเชียว   Create Date : 18 ธันวาคม 2549 9 comments Last Update : 19 ธันวาคม 2549 2:26:14 น. Counter : 6666 Pageviews. Share Tweet

สยองกับหนังสือแนวนี้จริง ๆ ผู้ใหญ่อ่านไม่เป็นไรเป็นความรู้ใหม่ แต่วัยรุ่นล่ะ...   โดย: ~:พุดน้ำบุศย์:~ 19 ธันวาคม 2549 7:32:51 น.

^ ปลงเถอะค่า มันมีอะไรๆกว่านี้เยอะ ที่เราไม่รู้ เหอๆ แต่...เพิ่งรู้ว่า มีเมคอัพสาธารณะด้วยแฮะ สิวไม่ขึ้นกันหรือไงหว่า หรือว่าหน้าหนา งึมงำ ศัพท์ไม่คุ้นเลยค่ะ รู้จักแต่ "เอาของไปตึ๋ง" อันนี้ เหมือนเคยได้ยินบ่อยอยู่ช่วงนึง ว่าแต่...คลั่งรถปานนั้น ทำไมไม่หัดขับเองหว่า ป.ล. อีตอน"บีเล่นผีผ้าห่มกับผู้ชายทั้งที่เพื่อนเขาอยู่ในห้อง" น่ะค่ะ กำลังคิดว่า ยังดีนะแค่โชว์ให้เพื่อนเขาดู ไม่ชวนเล่นมันสามคนเลย เหอๆ   โดย: piccy 19 ธันวาคม 2549 8:42:29 น.

เด็กสมัยนี้ เฮ้อ กลับสู่โหมดป้าเหมือนเดิม   โดย: ผู้สาวเมืองยศ 19 ธันวาคม 2549 9:07:36 น.

อึ้งรับประทานง่ะ เอ่อ เฮ้อ.. เราแก่เกินไปแล้วจริงๆ เพราะมีเด็กอย่างนี้อยู่ ผู้ชายหลายคนถึงมองผู้หญิงดีๆ บางคนไปในแนวนั้นได้ (เกิดอาการเหมารวมซะงั้น) เฮ้อ..   โดย: สาวไกด์ใจซื่อ 19 ธันวาคม 2549 15:20:00 น.

ชื่อเรื่องตลกจัง   โดย: กระปุกกลิ้ง 19 ธันวาคม 2549 15:24:27 น.

คุณพุดน้ำบุศย์ - อยากย้อนสมองไปเป็นวัยรุ่นมาอ่านเล่มนี้เหมือนกันค่ะ ว่าจะคิดแบบเดียวกับตอนนี้ไหม แต่เราอ่านแล้ว คิดว่าภาพรวมสื่อออกมาชัดนะว่าสาวสก๊อยซ์ไม่มีค่าในสายตาพวกเด็กแว้นต์เลย คุณ piccy - เขาใช้กันจนเลิกกลัวไปแล้วไง แบบว่าต้องสวยไว้ก่อน ถึงจะมีเด็กแว้นต์รับขึ้นรถ (สงสัยเรื่องผีผ้าห่มเหมือนกันว่ามันรอดมาได้ไงฟะ? 55) คุณผู้สาวเมืองยศ - อ้าว? ไม่ใช่อ่านแล้วอยากกระโจนควบสองล้อบึ่งไปในยามราตรีบ้างหรอกเหรอ? คุณสาวไกด์ - เราว่าพวกเด็กแว้นต์ สก๊อยซ์ที่พูดถึงในเล่มนี้เป็นส่วนย่อยของเด็กวัยรุ่นอีกทีน่ะ คงเหมารวมไม่ได้หรอก เล่มนี้ค่อนข้างเจาะเข้าไปในอีกโลกนึงเลย คุณกระปุกกลิ้ง - ใช่ป่ะ? ศัพท์พวกนี้ออกเสียงได้น่ารักชะมัดเลย   โดย: ยาคูลท์ 19 ธันวาคม 2549 17:42:59 น.

เป็นอีกโลกหนึ่งที่เราไม่รู้จักและไม่คิดอยากลองหรือสนใจเลย ทำไมทำตัวกันแบบนี้เนี่ย อนาถใจจริง ๆ สนุก เท่ หรือว่า ตามแฟชั่น ตามเพื่อน อะไรคือสิ่งที่ทำให้พวกเขาทำตัวแบบนี้ รู้ไหมเนี่ยว่ามันไม่ดี แล้วเขาไม่เป็นเอดส์กันหรือคะ และพวกเขาเรียนหนังสือกันหรือเปล่านี่   โดย: Masaomi 20 ธันวาคม 2549 7:32:43 น.

กรณีของคนเล่าเรื่องเล่มนี้ เธอไม่ได้ไปโรงเรียนค่ะ แบบว่า..วัยรุ่นพลังงานเหลือเฟือ ไม่มีที่แสดงออก ไม่มีใครจ้ำจี้จ้ำไช ก็เลยเป็นแบบนี้มั้ง?   โดย: ยาคูลท์ 20 ธันวาคม 2549 23:08:08 น.

ขอบคุณค้าบบ   โดย: ลิงจ๊ากจ๊าก 10 มกราคม 2551 3:29:03 น.