เรื่องชวนหัวในยุคราชวงศ์จีน ตอน ข้อความบนโลงศพ
| | ในอดีตมีป้าแก่แซ่หวัง ชอบอวดเบ่งยกตนข่มท่านไปทั่ว ตลอดชีวิตมักจะกล่าวอ้างว่าตนเองรู้จักขุนนางคนโน้น นายพลคนนี้ เศรษฐีคนนั้น เพื่ออาศัยบารมีของคนเหล่านั้นในการประกอบกิจการต่างๆ กระทั่งป้าแซ่หวังอายุใกล้ 70 ปี ซึ่งโดยธรรมเนียมจีนโบราณลูกหลานต้องเตรียมจัดทำโลงศพ* ไว้ให้คุณป้าล่วงหน้า ตามประเพณี บนโลงศพนอกจากจะต้องสลักชื่อเจ้าของโลงเอาไว้แล้ว ยังต้องสลักยศถาบรรดาศักดิ์ หรือ ฉายาที่ผู้อื่นกล่าวยกย่องบุคคลผู้นั้นเอาไว้ด้วย เพื่อแสดงให้เห็นว่าระหว่างที่มีชีวิตอยู่ บุคคลผู้นั้นประกอบคุณงามความดีอะไรทิ้งไว้ให้ลูกหลานได้ยกย่องชื่นชมบ้าง อย่างไรก็ตาม ป้าหวังก็เป็นแค่ป้าหวัง นอกจากจะไม่มียศถาบรรดาศักดิ์หรือตำแหน่งใหญ่โตอะไรแล้ว คุณงามความดีอะไรป้าหวังก็ไม่เคยทำ ด้านลูกหลานด้วยความที่เห็นแก่หน้าป้าหวัง เกรงว่าหากไม่สลักอะไรไว้บนโลงศพสักหน่อยจะทำให้ป้าหวังเสียหน้า จึงยัดเงินนักพรตเต๋าคนสลักอักษรบนโลงให้ช่วยคิดหาคำพูดยกยอป้าหวังที่เหมาะที่ควร ฝ่ายนักพรตแม้จะนั่งคิดอยู่ครึ่งค่อนวัน ก็คิดไม่ออกว่าควรจะสลักอะไรคำอะไรไว้บนโลงศพของป้าหวังดี สุดท้ายจึงตัดสินใจสลักข้อความตามหลังชื่อของป้าหวังไว้ดังนี้ โลงศพของป้าหวัง คนข้างบ้านของเพื่อนดื่มสุราของลูกบัณฑิตฮั่นหลิน!" เรียบเรียงจาก 《笑得好》โดย สือเฉิงจิน (石成金), ราชวงศ์ชิง หมายเหตุ : *โลงศพที่เตรียมไว้ก่อนตายชาวจีนเรียกว่า "โซ่วไฉ (寿材)" โดย โซ่ว (寿) แปลว่าอายุ ส่วนไฉ (材) แปลว่าไม้
ขอบคุณ ผู้จัดการออนไลน์ สิริสวัสดิ์วุธวารค่ะ |
Create Date : 05 พฤศจิกายน 2557 |
Last Update : 5 พฤศจิกายน 2557 8:09:20 น. |
|
0 comments
|
Counter : 1543 Pageviews. |
|
|