เรื่องชวนหัวในยุคราชวงศ์จีน ตอน ลูกไม้หล่นไม่ไกลต้น
รัฐฉี มีเศรษฐีอยู่ครอบครัวหนึ่ง ในบ้านสะสมทรัพย์สมบัติอยู่ไม่น้อย แต่เศรษฐีก็ยังรู้สึกไม่พึงพอใจ วันๆ มัวแต่วิ่งวุ่นแสวงหาทรัพย์สินเพิ่มเติม ขณะเดียวกันกลับละเลยที่จะอบรมสั่งสอนบุตรชายทั้งสองคน วันหนึ่ง อ้ายจื่อจึงเอ่ยถามเศรษฐีขึ้นว่า ท่านเศรษฐี บุตรชายทั้งสองของท่านต่างหน้าตาหล่อเหลาทั้งคู่ ทว่ากลับไร้ความสามารถ ทำอะไรก็ไม่เป็น ในอนาคตจะสืบทอดกิจการของท่านต่อได้อย่างไร?
เศรษฐีพอได้ยินคำท้วงติงก็โกรธเป็นฟืนเป็นไฟขึ้นมาทันที โดยกล่าวว่า ลูกชายของข้าทั้งสองคนต่างฉลาดเฉลียว ทั้งเปี่ยมด้วยความรู้ความสามารถ ท่านกล้ากล่าวเช่นนี้ได้อย่างไร? อ้ายจื่อจึงกล่าวต่อว่า อย่างนั้น ข้าขอท้าท่าน ให้ท่านไปถามบุตรชายทั้งสองของท่านด้วยคำถามเพียงคำถามเดียวว่า ข้าวที่พวกเขารับประทานอยู่ทุกเมื่อเชื่อวันนั้นมาจากไหน ถ้าพวกเขาตอบได้ ก็ถือว่าคำพูดของข้าเมื่อกี้เป็นแค่การผายลม ส่วนตัวข้าก็จะคุกเข่าขอขมาต่อท่าน ดังนั้นเศรษฐีจึงเรียกลูกชายทั้งสองคนมาแล้วเอ่ยถามขึ้นว่า พวกเจ้าทั้งสองคนรู้ไหมว่า ข้าวที่พวกเจ้ารับประทานกันทุกวันมาจากที่ใด? พอได้ยินบิดาเอ่ยถามคำถามที่แสนจะธรรมดาสามัญ บุตรชายทั้งสองคนจึงหัวร่อพลางกล่าวตอบว่า ท่านพ่อคิดว่าแค่คำถามง่ายๆ เช่นนี้พวกข้าจะไม่รู้เชียวหรือ? ... ข้าวที่พวกเรากินกันก็มาจากถุงข้าวในครัวน่ะซี ด้านเศรษฐีแห่งรัฐฉีพอได้ฟังก็ทำหน้าสลด พลางกล่าวด้วยน้ำเสียงแบบหมดอาลัยตายอยากว่า ลูกทั้งสองเอ่ย พวกเจ้าช่างไร้เดียงสาเสียจริงๆ ข้าวที่เรากินกันน่ะพ่อให้คนซื้อมาจากตลาดต่างหาก ฝั่งอ้ายจื่อเมื่อได้ยินคำตอบของเศรษฐีกับบุตรชายทั้งสองจึงเอ่ยขึ้นว่า มีแต่บิดาที่ทึมทึบเช่นนี้ จึงให้กำเนิดบุตรชายที่เบาปัญญาเช่นนี้ได้ ลูกไม้ช่างหล่นไม่ไกลต้นจริงๆ! เรียบเรียงจาก 《艾子杂说》โดย ซูซื่อ (苏轼), ราชวงศ์ซ่ง
ขอบคุณ ผู้จัดการออนไลน์
สิริสวัสดิ์วุธวารค่ะ
Create Date : 29 กรกฎาคม 2558 |
Last Update : 29 กรกฎาคม 2558 11:10:50 น. |
|
0 comments
|
Counter : 1191 Pageviews. |
|
|
|
|
|