เรื่องชวนหัวในยุคราชวงศ์จีน ตอน หาเศษหาเลย
นานมาแล้วมีชายผู้หนึ่งนาม หวังอู่ ... หวังอู่เป็นคนชอบเอารัดเอาเปรียบผู้คน ชาวบ้านร้านช่องแม้เพียงเห็นหวังอู่จากไกลๆ ต่างก็หลบลี้หนีหน้า
จนคนในตลาดถึงกับมีคำเตือนบอกเล่าต่อๆ กันว่า ให้บุกป่าฝ่าดงผจญกับเสือร้าย เสียยังดีกว่าต้องเดินผ่านหน้าบ้านหวังอู่! ด้านหนุ่มวัยรุ่นผู้หนึ่งนาม หลี่ลิ่ว เมื่อได้ยินคำเตือนของผู้ใหญ่เกี่ยวกับหวังอู่ก็ไม่ได้ใส่ใจอะไร โดยวันหนึ่งขณะที่หลี่ลิ่วขึ้นเขาไปเก็บของป่า
บังเอิญไปพบหินลับมีดก้อนโตก้อนหนึ่ง จึงแบกหินดังกล่าวขึ้นหลังสะพายกลับบ้าน โดยระหว่างทางกลับต้องผ่านหน้าบ้านของหวังอู่
หลังจากขบคิดอยู่ครู่หนึ่งหลี่ลิ่วก็ตัดสินใจไม่เดินอ้อม พร้อมกับกล่าวกับตัวเองว่า ไอ้หวังอู่มันจะแน่สักแค่ไหนกันวะ ข้าแบกหินมาก้อนหนึ่ง มันจะเอาอะไรกับข้าได้! ขณะที่หลี่ลิ่วแบกหินก้อนใหญ่ เหนื่อยสายตัวแทบขาดผ่านหน้าบ้านของหวังอู่ เผอิญเจ้าของบ้านผ่านมาเห็นพอดี จึงรีบรุดมาทักทายแล้วว่า
พี่ชายแซ่หลี่ช้าก่อน! เมื่อได้ยินเสียงเรียกดังกล่าวหลี่ลิ่วก็หยุดเท้า ส่วนในใจก็ตุ้มๆ ต่อมๆ คิดไปต่างๆ นาๆ ว่าหวังอู่จะหาเศษหาเลยอะไรกับตน
โดยระหว่างที่คิดอยู่นั้น เขาก็เห็นหวังอู่หยิบมีดจากในครัวมา 3-4 ด้าม มาทำท่าขยุกขยิกอยู่ที่ด้านหลังของตน จากนั้นจึงได้ยินหวังอู่ตะโกนด้วยเสียงอันดังว่า ไปได้แล้ว! ข้าลับมีดเสร็จแล้ว! เรียบเรียงจาก 《广笑府》โดย เฝิงเมิ่งหลง (冯梦龙), ราชวงศ์หมิง
ขอบคุณ ผู้จัดการออนไลน์
สวัสดิ์สิริชีววารค่ะ
Create Date : 18 มิถุนายน 2558 |
Last Update : 18 มิถุนายน 2558 7:53:02 น. |
|
0 comments
|
Counter : 900 Pageviews. |
|
|
|
|
|