BlogGang.com : : sirivinit : เหยื่อในสวนเตียวหลิน

เหยื่อในสวนเตียวหลิน

วันหนึ่ง...จวงจื่อได้เดินเข้าไปในสวนเตียวหลิง ก็ได้เห็นนกประหลาดตัวหนึ่ง บินมาจากทิศใต้ ปีกของมันกว้างใหญ่ถึงเจ็ดฟุต และนัยน์ตาของมันใหญ่มีเส้นผ่าศูนย์กลางถึงหนึ่งนิ้ว มันบินเฉี่ยวศีรษะของจวงจื่อไป
และลงเกาะที่กิ่งต้นเชสนัท “นั่น เป็นนกอะไรกัน!” จวงจื่ออุทาน “ปีกของมัน ออกจะใหญ่โต แต่ก็บินได้สูงเพียงแค่นี้หรือ ตาก็ใหญ่ แต่ก็มองไม่เห็น!”


       จากนั้น เขาได้ถลกชุดเสื้อคลุมขึ้นรวบให้กระชับ และก้าวย่องเข้าไป หยิบธนูขึ้นมา ตั้งท่าเล็งไปที่เหยื่อหมายจะยิง ขณะนั้นเอง เขาก็เหลือบไปเห็นจักจั่นกำลังเพลิดเพลินอยู่ใต้เงาไม้ กระทั่งลืมทุกอย่างรอบตัว
ด้านหลังของมัน มีตั๊กแตนตัวหนึ่ง กำลังก้าวเข้ามา เหยียดง้างกล้าม เตรียมตระครุบเหยื่อข้างหน้า โดยที่ตัวมันเองก็ลืมสิ้นเกี่ยวกับตัวของมัน ขณะที่กำลังจ้องเหยื่อ นกประหลาดก็ย่องมาที่ข้างหลัง จับตาอยู่ที่ลาภปากของมันโดยลืมทุกสิ่งทุกอย่างไปเช่นกัน
จวงจื่อยักไหล่ต่อเหตุการณ์ทั้งหมดที่ได้เห็นนี้ “อาห์! สิ่งต่างๆไม่มีอะไรเลย นอกจากการทำลายล้างซึ่งกันและกัน!” เขาโยนธนูทิ้งไป หันหลังกลับ รีบเดินกลับออกไปจากสวน แต่คนเฝ้าสวนเข้าใจว่าเขาเป็นหัวขโมย ก็วิ่งไล่หลังไป พร้อมกับร้องตระโกนกล่าวหาขโมย


       จวงจื่อกลับมายังบ้าน นับจากนั้น เป็นเวลา 3 เดือน เขาดูไม่มีความสุขเลย หลิ่นเฉี่ยเอ่ยถามขึ้นว่า “ท่านอาจารย์ ทำไม หมู่นี้ จึงดูไม่มีความสุขเลย?”

       จวงจื่อตอบว่า “การที่มัวแต่เฝ้ารักษารูปภายนอก ทำให้ข้าฯลืมเกี่ยวกับภายในตัวเอง การมัวจดจ้องน้ำที่ขุ่น ทำให้ข้าฯหลงผิดไปว่ามันเป็นสระน้ำที่ใส ยิ่งไปกว่านี้ ข้าฯยังได้ฟังจากอาจารย์ของข้าฯมาว่า “เมื่อเข้าสู่ทางโลก ก็ต้องปฏิบัติตามขนบประเพณีของที่นั่น!”
ข้าฯได้เข้าไปเดินเล่นในสวนเตียวหลิง และได้ลืมตัวตนที่แท้จริง นกประหลาดได้บินเฉี่ยวศีรษะของข้าฯ ไปเกาะอยู่ที่กิ่งไม้ และก็ได้หลงลืมธรรมชาติของมันเช่นกัน และคนเฝ้าสวนก็สร้างความอับอายแก่ข้าฯอย่างยิ่ง ด้วยคิดว่าข้าฯเป็นผู้บุกรุก! นี่คือสาเหตุที่ทำให้ข้าฯไม่มีความสุขเลย”

       แปลตัดตอนจาก The Complete Works of Chuang Tzu translated by Burton Watson บทที่ 20


ขอบคุณ ผู้จัดการออนไลน์
สิริสวัสดิ์วุธวารค่ะ

Create Date : 28 กุมภาพันธ์ 2555

Last Update : 2 พฤษภาคม 2555 22:10:27 น.

0 comments

Counter : 891 Pageviews.