เหงา ! เหงา ! ยิ่งใช้ชีวิตอย่างสำราญจะยิ่งเหงาลึก ความเหงาเป็นเพียงความรู้สึกว่าชีวิตได้ขาดอะไรบางสิ่งบางอย่างไป นั่นคือผลิตผลที่เกิดจากการเคยตามใจตนเองเสียจนชิน เคยติดใจในรสชาติของสิ่งบำบัดที่ตนเคยได้ลิ้มชิมรสเข้าไปแล้ว หัวข้อที่ตั้งตนนั้น มันมิใช่ปรากฎการณ์ที่เกิดขึ้นเฉพาะในจิตใจของใครคนใดคนหนึ่ง แต่มันคือปรากฎการณ์สากลที่เกิดขึ้นกับทุกดวงใจ ... มากน้อยแล้วแต่ความอ่อนแอเข้มแข็ง ถนนชีวิตเป็นเส้นทางเดียวดายที่ต้องเดินโดยลำพัง แม้ในสังคมที่โกลาหลอลังการจะประโคมจิตใจเราให้สนุกสนานร่าเริง คลายความเปล่าเปลี่ยว แต่ในที่สุดเราก็ต้องหลบมาว้าเหว่ในเส้นทางชีวิตของตนอยู่อ่างโดดเดี่ยวนับครั้งไม่ถ้วน เรายังเหงาได้เสมอ แม้ในท่ามกลางความแพรวพราวของสีเสียงแห่งยุคสมัย โลกวิทยาศาสตร์นำเสนอสิ่งอำนวยความสะดวก สิ่งเริงรมย์มากมาย ให้มนุษย์แสวงหา นำมาเพื่อบำบัดความเหงา คนเราจำนวนมากลงทุนสร้างตัว เพื่อความมีเงินมีอำนาจมาซื้อหาสิ่งที่จะนำมาช่วยคลายเหงา แต่แล้วสิ่งเหล่านี้ก็บำบัดได้เพียงชั่ววูบ แล้วก็กลับมาสู่วิถีที่วังเวงเช่นเดิม ยิ่งคนเราได้รับการตอบนองความต้องการมาปานใด เรายิ่งยึดติด ยิ่งขาดมันไม่ได้ ดังนั้นสีสันบันเทิงที่เลิศเลอจึงเป็นเพียงยาเสพติดที่ทำให้คนเรายิ่งขาดมันไม่ได้ เมื่อไม่มีมาบำบัดก็จะเกิดอาการเรียกร้องที่ออกมาในรูปของความเหงา ความเซ็ง ความหงุดหงิด ยิ่งติดมากเพียงใด ก็จะรุนแรงมากขึ้นปานนั้น ยิ่งใช้ชีวิตอย่างสำราญจะยิ่งเหงาลึก ความเหงาเป็นเพียงความรู้สึกว่าชีวิตได้ขาดอะไรบางสิ่งบางอย่างไป นั่นคือผลิตผลที่เกิดจากการเคยตามใจตนเองเสียจนชิน เคยติดใจในรสชาติของสิ่งบำบัดที่ตนเคยได้ลิ้มชิมรสเข้าไปแล้ว เป็นความรู้สึกขาด บกพร่องในตนเอง ความไม่สมบูรณ์ในตัวเอง คนยุคนี้มีความเหงารุนแรงมากขึ้น ขาดกีตาร์ ขาดเสียงเพลง ขาดคาราโอเกะ ฯลฯ แล้วรู้สึกเจ็บปวด ไม่สามารถนั่งชมตะวันลับเหลี่ยมเขาด้วยความเบิกบานของดวงใจสันโดษ เพราะเราขาดการเป็นตัวของตัวเอง ชีวิตเราขึ้นกับสภาพแวดล้อมมากเกินไป เราขาดอิสรภาพในการดำรงความมีชีวิตชีวา ถึงแม้คนเราจะมั่งมีปานใด มีอำนาจแค่ไหน ก็ไม่มีใครได้ดั่งใจในทุก ๆ ความกระหาย ตราบเมื่อยังอยู่ในอำนาจแห่งไตรลักษณ์ โลกนี้จึงเป็นโลกของคนเหงา เพราะความเขลาเป็นตัวผลักดันสร้างพฤติกรรมของชีวิต ความเข้าใจในตนเอง เข้าใจโลกและชีวิต ทำให้เราเห็นความเป็นธรรมดา ( มันก็เท่านั้นเอง ) มากขึ้น เมื่อนั้นแหละ เราจึงจะเป็นอิสระจากสภาพแวดล้อมมากขึ้น ศีล สมาธิ ปัญญาเป็นวิถีทางแห่งความหลุดพ้นจากการตกเป็นทาสของสิ่งยั่วยวนทั้งมวล อันเป็นบ่อเกิดแห่งความเหงาเปล่าเปลี่ยว เมื่อได้ฝึกตนเป็นคนเข้มแข็งขึ้น แม้อยู่คนเดียวก็เบิกบาน แม้พลัดพรากก็ไม่วังเวง การสร้างสติ – ปัญญา ( ศีล – สมาธิ – ปัญญา ) จึงเป็นหน้าที่โดยตรงของการมีชีวิตเพื่อลดอัตตาลงมายินดีชีวิตอย่างที่เรามีเราเป็น อย่าหวังเลยว่าการมีเกียรติมีเงินทอง มีรถขับ มีโทรศัพท์ติดตัวจะทำให้เราคลายเหงาได้จริง ผู้ที่อยู่อย่างเรียบง่ายไร้สมบัติก็อาจมีหัวใจเต็มเปี่ยม มันไม่สำคัญที่มีมากเพียงใด สำคัญที่พอหรือไม่ต่างหาก ความเหงาความเซ็งที่ระบาดหนักในวันนี้นับเป็นผลิตผลของสังคมบริโภคในยุคโลกไร้พรมแดน ความทุกความเหงาไม่ใช้สิ่งที่ปรากฏขึ้นในใจตลอดเวลา เพียงบางครั้งเพียงบางเวลาเท่านั้นที่มันจู่โจม ... และก็เฉพาะเวลาที่ขาดสติ – ปัญญาเท่านั้น ไม่มีทุกข์ใดเหงาใดจะอยู่กับเราตลอดไปเกิดแล้วก็ดับไปเสมอ ไม่มีทุกข์ใดเหงาใดที่เราจะทนไม่ได้ เราเคยผ่านความทุกข์ความเหงามาแล้วอย่างโชกโชน ถึงเวลาที่เราจะต้องปฏิบัติชีวิตพิชิตความเงาได้แล้วมิใช่หรือ เมื่อเรายังเป็นปุถุชนคนเหงา เขลาและอ่อนแอ เรายิ่งจำเป็นต้องฝึกฝนเพื่ออิสรภาพนั้น ฝึกฝนอย่างไร... ท่านผู้รู้จะแนะนำเราว่า เมื่อความเหงาเกิดขึ้น ก็เรียนรู้การบำบัดด้วยความสำราญ กิน นอน เที่ยว เล่น ตามวิสัยแห่งปุถุชน ต้องให้อยู่ในขอบเขต ถ้าจะบำบัดด้วยวิถีโลกก็จงบำบัดในสิ่งที่ไม่ขัดต่อวิถีอริยมรรค และสร้างคุณค่าแก่ตน เช่นเหงาแล้วก็บำเพ็ญตนเป็นประโยชน์ อ่านหนังสือ ทำงาน ช่วยเหลือกิจกรรมส่วนรวม สำหรับความสำราญบันเทิงขอให้เป็นทางออกสุดท้าย เพราะมันมีโทษมากกว่ามีคุณ พร้อมกับสร้างเชื้อแห่งความเหงาไว้อีกด้วย บางครั้งเราก็สามารถอิ่มเอิบ ปลอดโปร่ง เบิกบานแม้อยู่คนเดียว ในขณะเช่นนั้นแหละเราควรอยู่คนเดียว ควรชื่นชมกับธรรมชาติรอบข้างหรือกำหนดลงไปที่ลมหายใจอย่างนุ่มนวลแล้วฝึกสมาธิตามสมควร ถ้าเราอ่อนแอจนอยู่คนเดียวลำบาก จงกำหนดรู้และเรียนรู้ จงคิดที่จะให้อะไรแก่เพื่อนมนุษย์อยู่เสมอ ๆ หางานที่มีประโยชน์มีสาระเพิ่มคุณค่าแก่ชีวิตไปพร้อม ๆ กับการเจริญสติปัญญา – ปรานีมากขึ้น ๆ แท้จริงชีวิตเป็นเรื่องง่าย ๆ ไม่มีอะไรยุ่งยาก หากเรายินดีตามที่มีที่เป็น ความเหงาก็ย่อมไม่สามารถเหยียบย่ำทำร้ายดวงใจสันโดษได้เลย ชีวิตยุ่งยากขึ้นก็เพราะอัตตาผู้มักมากโดยประการเดียว ขอให้เรามีกำลังใจในชีวิตอย่างสงบรำงับเป็นตัวของตัวเอง คิดที่จะช่วยเหลืออะไร ๆ แก่ใคร ๆ และอภัยกับทุก ๆ คน ทุก ๆ วัน ทุกเช้าที่เราตื่นขึ้นมา จงถามหาความสวยงามในชีวิต วันนี้เราพอจะเป็นประโยชน์อะไรกับใครได้บ้าง สวัสดี Create Date : 03 กรกฎาคม 2552 Last Update : 3 กรกฎาคม 2552 18:04:31 น. 0 comments Counter : 730 Pageviews. Share Tweet ชื่อ : Comment :   *ใช้ code html ตกแต่งข้อความได้เฉพาะสมาชิก