๏ ยลหยาดแก้วแพรวพราวคราวรุ่งสาง
จากคัคนางค์เยือนดินถิ่นไพรสณฑ์
แลล้ำเลอเผลอใจในบัดดล
ดั่งต้องมนต์มัดใจให้ชื่นชม
เป็นเกล็ดแก้วแววมณีหลากสีสัน
วิไลวัลย์วับวามงามสวยสม
ล้วนเรียงรายชม้ายมองต้องรื่นรมย์
ยิ่งเจิดจ้าทินารมภ์ชมชื่นใจ
ฤๅเทพไท้ใดประสงค์บรรจงสร้าง
ให้ลอยคว้างกลางหาวพราวสวยใส
ฤๅเดือนดาวสกาวนั้นพลันเผลอใจ
ต่างหลงใหลแดนดินถิ่นชาวดง
จึงจากลานภาพรหมชมโลกมนุษย์
พราวพิสุทธิ์งามกระจ่างอย่างสูงส่ง
แล้วพวยพุ่งรุ่งหล้ามามั่นคง
จนเราหลงชมเพลินจำเริญตา ๚ะ๛
![]()
วันที่: 26 กันยายน 2550 เวลา:17:27:12 น.
ผู้ติดตามบล็อก : 2 คน [
