|
มะ-หมา-สี่-ขา หมามันเห่าช่างประไรมันไม่กัด หมาอ่อนหัดแกล้งขู่รู้ไหมหนอ หมาขี้ขลาดตาขาวกร้าวไม่พอ เที่ยววิ่งล่อเข้าซอยแล้วคอยรุม
หมามักกัดคนแปลกผิดแผกหน้า หมาขี้ข้าคราวท้องเจ้าของกลุ้ม หมาจนตรอกสู้ยิบตากว่าจนมุม เห็นเป็นกลุ่มหมาหมู่ดูอันธพาล
หมาชอบเห่าใบตองจ้องข่มขู่ หอนหนวกหูยามราตรีคราผีผ่าน หมามาดขรึมเข้มขลังต้องหลังอาน หมานอกชานนอกเรือนขี้เรื้อนกิน
หมาร่อนเร่พเนจรนอนถนน ช่างมากล้นทำหมันมันไม่สิ้น กลายเป็นหมาจรจัดพลัดแผ่นดิน ทำตัวชินกับสภาพตราบวันตาย
พฤติกรรมที่มิชอบหมาลอบกัด ทั้งหมาวัดหมาบ้านพาลฉิบหาย ซึ่งหน้าซึมเซื่องเซ่อเผลอกลับกลาย เสื่อมความหมายชาติหมาจรรยาบรรณ
หมาบางตัวเคร่งครัดความสัตย์ซื่อ เจ้าของคือจ้าวชีวิตไม่คิดผัน สำนึกคุณ น้ำ-ข้าว คราวเลี้ยงมัน หมาแบบนั้นตัวอย่างแนวทางดี
โอ้มะหมาอนิจจาสัตว์จตุรบาท แสนอนาถโดนมนุษย์ฉุดศักดิ์ศรี ถูกส่อเสียด"ชาติหมา"ท้าต่อยตี เรื่องแบบนี้จงเห็นเป็นสัจจธรรม
|
1 2 3 4 6 7 8 9 12 13 15 16 17 19 20 21 22 23 24 25 27 28 29 30
|
มาโมโหโกรธาถ้าออกบ้าน
ยิ่งจากกันไปไกลเสียนานนาน
กลับมาบ้านโหยหวนชวนบ้าตาม
ยามยินเสียงเจ้าของต้องเงี่ยหู
บ้างก็เบิ่งตาดูเหมือนจะถาม
ว่าคุณครับคุณคะคุณคนงาม
จะขอถามเมื่อไรเล่นด้วยกัน