..๏ เถิดอิ่มหนำ..น้ำ,หญ้า,หัวอาหาร
หน้าฉากการเลี้ยงไว้ขาย ขุนไว้ฆ่า
ไม่เคยมีแม้เศษเสี้ยวเมตตา
แค่หวังหากำไร..ใช่เอ็นดู
คือสำนึก..นายทุนขุนข้าทาส
ตราบมิอาจปลดแอกที่แบกอยู่
เขาต้องคิดว่าคุ้มจึงอุ้มชู
เราควรรู้ทันเหลี่ยมหลากเล่ห์ปน
เขาคือคนเรามิใช่..ใจเขาคิด
เพียงปัจจัยการผลิตผลิดอกผล
หลายหลายครั้งด้อยค่ากว่าจักรกล
ครอบชีวิตผู้คนสนตะพาย
ตราบเป็นทาสทุนนิยมต้องก้มหัว
คอยเจียมตัวยอมรับกับความหมาย
เขาหยามเกียรติ์เหยียดเราเท่าวัวควาย
เถอะ ..! ยอมตายคาแอกแบกทุกข์ตรม ๚ะ๛