|
ม่านหมอกบางที่สังขละ ![]() ๏ ม่านหมอกเมฆเฉกฉากหลากลดหลั่น
ใกล้ไกลกั้นคั่นขวางหว่างภูผา
ล้วนเลื่อนลอยคล้อยคว้างหว่างนภา
ดาษดื่นตาตรึงใจให้เปรมปรีดิ์
จากเบื้องบนหนหาวราวเมืองสวรรค์
เป็นฉากชั้นตระการเห็นเป็นวิถี
ครั้นคราวแจ้งแสงสว่างกลางปฐพี
ต้องกันที่ขาวละมุนสมดุลย์กัน
ต้องลมปลิวพลิ้วประภาบ้างลาเลื่อน
ยังเยี่ยมเยือนแนวป่าพณาสัณฑ์
สู่ห้วงน้ำล้ำขจายคล้ายแพรพรรณ
อันเลิศล้ำงามฉะนั้นเฉิดฉันเกิน
จากสูงล้ำนำแน่วสู่แถวทุ่ง
จากฟ้ารุ่งมุ่งป่ามาเขาเขิน
จากแดนสรวงห้วงมหรรณพ์อันจำเริญ
ต่างมาเพลินแต่งไพรให้งดงาม
ฤๅอวดเทพเทวามหาศาล ?
จนชื่นบานชอบใจจึงไถ่ถาม
ว่าเทพใดในหล้าระบือนาม
ผู้ชอบความงามวิจิตรเนรมิตไว้
จนชาวชนคนป่ามาประสพ
ชาวเมืองพบตื่นตะลึงจึงสงสัย
เช่นนี้หรือคือสวรรค์อันอำไพ
แสนสุขใจยามเห็นเป็นขวัญตา ๚ะ๛
  |
2 3 4 5 7 8 9 10 11 13 14 15 16 17 19 20 21 22 23 25 26 27 28 29 30 31 |
) วันที่: 24 ตุลาคม 2550 เวลา:16:41:14 น.
ผู้ติดตามบล็อก : 2 คน [
