|
อิสระใต้ฟ้าคราม 
..๏ ครั้นพลบค่ำยามคืนยืนจับกิ่ง
หลบเร้นสิงแนบกายในไพรสัณฑ์
แซกซ่อนตนแอบอิงกิ่งไม้พลัน
แลนวลจันทร์เคลิ้มสุขซุกปีกนอน
ฟังเสียงลมชมไพรใจสุขแท้
ลืมอ่อนแอเหนื่อยล้าคราเก่าก่อน
เปี่ยมความหวังตั้งใจไม่บั่นทอน
ตะวันรอนรุ่งหล้าผละโบยบิน
เมื่อรุ่งแจ้งแสงสีสุรีย์ฉาย
กางปีกหมายเหินฟ้าจะโผผิน
สู่โลกกว้างสุนทรีย์ที่สมจินต์
จนกว่าสิ้นแรงใจไร้กำลัง
ครั้นเหนื่อยอ่อนร่อนถลาหากิ่งเกาะ
ร่ายเสนาะกล่อมไพรดุจใจหวัง
ขยับกายสยายขนจนน่าฟัง
ตราบกระทั่งหายล้าจึงลาไป
ปีกกระพือพลิกแพลงด้วยแรงฝัน
ชมผาชันพฤกษาป่าเขาใหญ่
ล้อลมลิ่วลำพังอย่างสมใจ
รื่นฤทัยเสรีภาพตราบวายปราณ
สองปีกกล้าใจแกร่งกำแหงเหิน
ยังเพลิดเพลินสวยสง่าอย่างกล้าหาญ
จ้องระวีเลื่อมหล้าพาชื่นบาน
เพรียกกังวานเริงร่าใต้ฟ้าคราม ๚ะ๛ |
1 2 3 4 5 6 7 8 9 10 11 12 13 14 15 28 29 30 31 |
ผู้ติดตามบล็อก : 2 คน [
