รักของเรา .. ไม่เคยมี
เพราะเปราะบางบางใครจึงไหววูบ
เพียงแรกจูบกำซาบจิตวาบหวาม
หลงคิดว่า"ความรัก"ทึกทักความ
แผลงนิยามโดยไม่ใส่ใจพอ
จวบรักร้าวคราวนั้นพลันได้คิด
สำคัญผิดรักได้อย่างไรหนอ
แค่ฟังเขาพร่ำเพ้อเผลอเออออ
ช่างบ้าบอเหวยเราโง่เง่าจริง
แท้ความรักอยากเฉลยไม่เคยมี
เมื่อก่อนนี้ฝันหวานวิญญาณสิง
จึงหลงเชื่อง่ายง่ายใครอ้างอิง
กว่าความจริงปรากฏทั้งหมดลวง
ความสัมพันธ์ผันแนวไร้แววย้อน
เฉกละครอวสานผ่านลุล่วง
นี่หรือรัก ? ถามใจ..ไม่ทั้งปวง
เราติดบ่วงความฝันเท่านั้นเอง
จึงถึกทักรักตามความประสงค์
เฝ้าถนอมครองรักอย่างซื่อตรง
รักล้มลงตรงที่รักมาข้างเดียว