ครบ 1 อาทิตย์พอดีเลยค่ะ นับจากวันที่ 8 มา ทีแรกว่าจะอัพเมื่อคืนเลย แต่เอาน่า คิดว่าจะอัพทุกอาทิตย์ค่ะ ทุกวันคงไม่ไหวแน่ ช่วงอาทิตย์ที่แล้วก็ไม่ว่างเลยซักวัน เมื่อวันพฤหัสที่ 12 ก็พาแปงแปงไปหาหมอที่ร.พ.ชลประทาน เพราะให้ยามารอบที่แล้วไม่หาย แต่ก็ไม่เชิงให้ยามาหรอกค่ะ เอายาเก่าไปให้เค้าดู หมอบอกว่ากินได้ให้ทานต่อ สรุปรอบที่แล้วไม่ได้ยาค่ะ กินยาเก่าจากร.พ.เมโย แต่ก็ไม่หายค่ะ เลยไปหาอีกรอบ คราวนี้ไม่ใช่หมอคนเดิม เป็นหมอเด็กค่ะ (หมอเด็กๆ หน้าตาเด็กๆ คงจะเพิ่งจบมาค่ะ) แต่รู้สึกไม่ค่อยจะปลื้มเอาซะเลย ก็ระหว่างที่รักษาน่ะซิคะ คุณหมอแกเล่นถามหมอรุ่นพี่ข้างๆ ตั้ง 3 รอบแน่ะ ไอ้เราก็นึกในใจว่า ลูกตรูจะหายไหมเนี่ย แล้วก็ฟังปอดอย่างเดียวค่ะ ไม่ได้ดูคอเลยว่าแดงไหม ไม่ตรวจในหู หรืออาจจะมีเคาะท้อง เลยรู้สึกว่าทำไม เค้าไม่ตรวจให้ละเอียดกว่านี้ นี่เด็กมารอบ 2 แล้วนะ ฟังแต่ปอดล้วก็วินิจฉัยว่าปอดก็ดี พูดเหมือนรอบที่แล้วน่ะแหล่ะ แต่ทำไมป่านนี้ยังไม่หายล่ะ ไม่ประทับใจเลยจริงๆค่ะ นี่อุตส่าห์พามาร.พ.รัฐบาล เพราะพ่อน้องแปงแปงอยากให้ใช้สิทธิ์พ่อที่เป็นราชการดูบ้าง ไปหาแต่หมอเอกชน ไปทีก็หมดไป 500-1000 กว่าบาท แล้วแต่อาการ ทีนี้มีวัคซีนที่อยากให้แปงแปงฉีดคือ ไข้หวัดใหญ่ เข็มที่ 2 เข็มแรกที่ร.พ.เอกชน เข็มละ 600 บาท ค่าฉีด + ค่าหมออีก ก็ประมาณ เกือบพัน ที่ร.พ.รัฐบาล เสียแค่ 300 กว่าบาท แล้วก็มีวัคซีนไข้สมองอักเสบ ไอ้เราก็ถามหมอว่า ฉีดพร้อมกันได้เลยมั้ย คุณหมอเด็กก็หันไปถาม คุณหมอรุ่นพี่อีกว่า ฉีดพร้อมกันได้มั้ย เฮ้อ ตกลงนี่ แกจบมารึยังเนี่ย สงสัยจริงๆเลย กลับมาบ้านก็เล่าให้คุณซะมีฟังว่า ไม่ประทับใจจ๊อดนะ ไม่ได้ดูถูกหมอร.พ.รัฐบาลหรอก มีเก่งๆเยอะแยะไป ร.พ.รัฐบาลน่ะ แต่มาทำ part time ที่เอกชนทั้งนั้นแหล่ะ แต่ที่ไปเจอมามันไม่ประทับใจเลยจริงๆ ไม่ค่อยน่าเชื่อถือเลย ยิ่งเป็นหมอเด็กด้วยแล้ว เราก็อยากได้ความมั่นใจว่ารักษาลูกเราจะหายได้ เด็กเล็กยิ่งต้องระมัดระวัง รอบคอบมากกว่าเด็กโตด้วยแล้วมาเป็นแบบนี้ แล้วอีกอย่างที่รู้สึกว่าไม่ค่อยได้มาตรฐานเลยคือการวัดไข้ของที่นี่ เค้าใช้แถบวัดเด็กอ่อนเลยมาวัด แทนที่จะใช้ปรอทสอดใต้แขน จะได้ผลชัวล์กว่า อ้อ อีกอย่าง ปกติถ้ามาฉีดวัคซีน ร.พ.อื่นๆเค้าก็จะวัดส่วนสูง ชั่งน้ำหนัก ที่นี่ไม่วัดส่วนสูงให้ มีแต่ชั่งน้ำหนัก สรุปแล้วเลยบอกคุณซะมีว่า ถ้าคราวนี้ลูกไม่หาย จะขอพาไปหาหมอประจำที่ร.พ.เมโยนะ คุณซะมีเลยต้องยอมจำนน แต่เห็นบอกว่าจะไปสืบหาหมอเก่งๆที่ร.พ.นี้ดู คงจะระดับอาจารย์หมอน่ะแหล่ะ ก็ต้องคอยดูกันต่อไปรอบนี้ว่าแปงแปงจะหายมั้ย

พอมาวันศุกร์ที่ 13 ตอนไปรับแปงแปงกลับบ้าน มีรายการอะไรไม่รู้มาถ่ายที่ Nursery ที่แปงแปงอยู่ ก็เลยถามเจ้าหน้าที่ว่า เค้ามาถ่ายรายการอะไร จะได้ติดตามดู แล้วเค้าถ่ายชั้นไหน ที่นี่มีตั้งแต่ Nursery จนถึงระดับอนุบาล 3 เค้าบอกว่าถ่ายทุกชั้นค่ะ เราก็ถามว่ารายการอะไร เจ้าหน้าที่บอกว่า รายการ "คิดได้ไง" เออ เราได้ยินก็ขำๆนะ ชื่อรายการเข้าใจตั้งเจ้าหน้าที่ก็บอกว่า มีวันเสาร์ เดี๋ยวถ้าออกอากาศคงจะแจ้งให้ผู้ปกครองทราบ พอจะกลับบ้าน แปงแปงก็อยากจะเล่นในสนามเด็กเล่น ทั้งๆที่ฝนเพิ่งจะหาย ไม่ยอมกลับ แม่ก็กล่อมอยู่แป๊บนึง เจ้าหน้าที่เดินมาบอกว่า คุณแม่คะอย่าเพิ่งกลับค่ะ เดี๋ยวขอถ่ายน้องแปงแปงหน่อย เท่านั้นแหล่ะ แม่มานก็เหวอเลย ก็ดูสารรูปที่ไปรับลูกซิ ตั้งแต่หัวจดเท้านี่มันเป็นคุณแจ๋วชัดๆเลย หัวก็มวยผมไว้ หน้าตาก็ไม่ได้แต่ง ไม่ได้ล้าง หน้ามัน ไม่ได้ทาแป้งอะไรเลย เสื้อผ้าก็ชุดอยู่บ๊านอยู่บ้าน ใส่กางเกงขาสั้น (แค่เข่า) คือด้วยความที่มันอยู่ใกล้บ้าน แล้วก็ไม่ได้ทำงาน มันก็เลยแต่งง่ายๆ เข้าว่า ไม่ได้พิถีพิถัน แม่เลยหัวเราะบอกว่าสารรูปดูไม่จืดเลย เจ้าหน้าทีก็หัวเราะ บอกว่า ไม่เป็นไรค่ะ จะถ่ายตอนมารับน้องที่รถ เราก็เหรอ เออ อย่างนั้นโอเค ไม่ต้องเห็นหน้าแม่มานเลยยิ่งดี ทีนี้ไอ้เจ้าลูกชายตัวแสบนี่ซิ ดันไม่ยอมเข้ากล้อง ร้องลั่นเลย อยากจะไปเล่นที่สนามเด็กเล่นให้ได้ กล่อมในรถอยู่เป็นนาน เจ้าหน้าที่ก็เดินมาถามว่า น้องโอเคมั้ย ถ้าไม่โอเคก็ไม่เป็นไร เดี๋ยวถ่ายเด็กอื่นก็ได้ แป่ว! ดูซิ นี่ขนาดอยู่เฉยๆก็มีคนมาขอถ่าย แบบจะจะเลย ดันไม่เป็นใจซะนี่ แม่รึอยากเป็นเจ๊ดันให้จะตาย ไม่เอาซะนี่

เอาละ นินทาเจ้าลูกชายจอมดื้อ มาพอหอมปากหมอคอแล้ว มาเข้าเรื่องแม่มั่งดีกว่า ว่าน้ำหนักแม่มานไปถึงไหนแล้ว อ้อ! เมื่อวันศุกร์แม่จัดการเก็บห้องใหม่ เนื่องจาก ไฟช๊อตค่ะ ช็อตวันพฤหัสตอนบ่าย หลังจากพาแปงแปงกลับมาจากร.พ.แล้ว มีสายระโยงระยางไปหมด ทั้ง ทีวี วีดีโอ คอม ปรินเตอร์ เนต มีรางไฟทั้งหมด 7 อันค่ะ แยกไปตามการใช้งาน แต่อยู่ๆก็ดันช๊อต จริงๆก่อนหน้านี้ก็ได้กลิ่นไหม้มา 2-3 วันแล้ว แต่หาต้นทางไม่เจอ แล้วไฟก็กระพริบที่รางไฟอยู่หลายอัน แต่ก็ยังใช้ต่อ จนช๊อตค่ะ ก็เลยไม่ได้เล่นเนตอยู่ 2 วัน เล่าจนลืมไปเลยว่าจะคุยเรื่องอะไร คือพอไม่ได้เล่นคอม มันก็เลยว่าง ได้เก็บห้อง เก็บเสื้อผ้าที่ไม่ได้ใช้ลงลัง แล้วก็ไม่รู้นึกยังไง ลองเอาเสื้อผ้าเก่าๆ สมัยยังน้ำหนักน้อยๆ ใส่ size L ได้ แต่น.น.ประมาณ 67 น่ะแหล่ะค่ะ เคยหนักประมาณนั้น ก่อนหน้าที่จะลดลงไปเหลือ 57 ลองหยิบมาใส่ดู ปรากฎว่าใส่ได้ค่ะ แต่ก็ยังไม่ค่อยสบายตัวเท่าไหร่ คือใส่ได้แบบเข้ารูป โหดีใจมากมายเลย ไม่คิดว่าจะมีวันนี้ วันที่ได้หยิบเสื้อผ้าเก่าๆมาใส่ได้อีกครั้งหนึ่ง เพราะเก็บไว้เป็นลังๆเลย อีกอย่างก็ค่อนข้างมีราคาดูดีหน่อย คิดจะขายหลายครั้งแล้ว แต่ก็ทำใจไม่ได้ ซื้อมา ตัดมาตั้งแพงจะให้มาขายถูกๆ ราคา 50-100 นี่ บอกตรงๆว่าเสียดายของค่ะ ก็เลยได้แต่เก็บเอาไว้แบบนั้น มีความหวังว่าจะได้ใส่อีกซักวัน เป็นคนมีเสื้อผ้าเยอะมากๆ ไม่ได้เยอะธรรมดานะคะ สมัยทำงานก็ค่อนข้างจะชอบแต่งตัวอยู่ แต่ไม่ใช่คนแต่งตัวเปรี้ยวนะคะ แต่รู้จักแต่งตัวให้ตัวเองดูดีมากกว่า อันนี้ คนรอบข้าง comment มาค่ะ อยู่มาหลายบริษัท ก็จะมีคนบอกประมาณนี้ มักจะเ็ป็นผู้นำในการแต่งตัว (นี่ไม่ได้โม้นะ อิอิ) แล้ววันนี้ก็มาถึงค่ะ อาจจะยังไม่ถึงเป้าหมายที่ตั้งไว้ แต่ก็ทำให้มีกำลังใจมากโขเลยค่ะ ลองมาดูเมนูกันนะคะ

วันที่ 32 ---> วันที่ 9 มี.ค.52 ชั่งน้ำหนักได้ที่ 67.0 kgs (ดีใจมาก ที่ทำมา 32 วัน น้ำหนักลงไป 4 โล) วันนี้ไปวัดกับที่บ้าน มื้อกลางวันแวะทานอาหารไก่ย่างข้างสนามมวยราชดำเนินค่ะ คุณพ่อชวนไปกิน

เช้า : ไข่ต้ม 2 ฟอง + น้ำพริกหนุ่ม (ล่อน้ำพริกแต่เช้าเลย)
กลางวัน : ซุปหน่อไม้ + ไก่ 2 ชิ้น + ต้มแซ่บกระดูกหมู 3 ชิ้น + ลาบหมู 4 คำ
เย็น : แกงจืดวุ้นเส้นใส่เห็ดฟาง (ใครจะบอกไม่ให้กินวุ้นเส้นก็แล้วแต่ อันนี้ ก็ไม่ได้เคร่งมากค่ะ อ้อ ลืมบอกไปว่า กลางวันนี้กินเยอะ เพราะไปข้างนอกมากับที่บ้าน แล้วก็แวะหาอะไรกิน มันก็เลยมีของกินมากมายค่ะ แบบนี้ต้องทำใจว่า อาจจะน้ำหนักขึ้นค่ะ)

วันที่ 33 ---> วันที่ 10 มี.ค.52 ชั่งน้ำหนักได้ที่ 67.5 kgs (ก็ยังดีที่กินเยอะขนาดนั้น ขึ้นมา 5 ขีด คิดว่าจะขึ้นเป็นโลซะแล้ว) วันนี้ไปหาลูกค้าที่บางพลีด้วย ซะมีมาขับรถให้ไปเป็นเพื่อน แต่ไม่รู้จักทางหรอก แค่มาขับรถให้เฉยๆ บอกว่า ถ้าจะหลงก็หลงด้วยกัน 2 คนดีกว่าไปคนเดียว (ตกลงดีมั้ยเนี่ย) กลางวันก็พาไปทานข้าว เป็นร้านไก่ย่างส้มตำ (อีกแระ) แถวถนนพัฒนาการ แบบว่าหลงทางผ่านมา ขากลับหาทางกลับไม่เจอ หลงมาเข้าทางพัฒนาการ มื้อนี้ก็สั่งมาเพียบเลย

เช้า : แกงจืดวุ้นเส้นใส่เห็ดฟาง
กลางวัน : ไก่ย่าง 3 ชิ้น + ส้มตำปูนิดหน่อย + ไส้กรอกปลากระเทียม เห็นเมนูแปลกดี + แกงอ่อมกระดูกหมู 5 คำ + ยำลูกชิ้นปลากราย 2 คำ + เนื้อโคขุน 6-7 ชิ้น
เย็น : ยำลูกชิ้นปลากราย (เหลือจากกลางวัน)


วันที่ 34 ---> วันที่ 11 มี.ค.52 ชั่งน้ำหนักได้ที่ 68.0 kgs (เมื่อวานฟาดซะ)

เช้า : กาแฟเอปูเซ่ + กะหรี่พัฟ 3 ชิ้น
กลางวัน : ส้มตำปู + กึ๋น 1 ไม้ + ตับ 1 ไม้ + เฉาก๊วยใส่แมงลัก
เย็น : ก๋วยเตี๋ยวลุยสวน

วันที่ 35 ---> วันที่ 12 มี.ค.52 ชั่งน้ำหนักได้ที่ 68.0 kgs

เช้า : กระเพาะปลา
กลางวัน : บะหมี่ต้มยำ
เย็น : แกงจืดผักกวางตุ้ง

วันที่ 36 ---> วันที่ 13 มี.ค.52 ชั่งน้ำหนักได้ที่ 67.6 kgs

เช้า : กาแฟเอปูเซ่ + กะหรี่พัฟ 3 ชิ้น
กลางวัน : ยำปลากระป๋อง + ชาเย็น + เฉาก๊วย
เย็น : ไข่ต้ม 2 ฟอง + ผักต้ม + น้ำพริกปลาทู

วันที่ 37 ---> วันที่ 14 มี.ค.52 ชั่งน้ำหนักได้ที่ 66.4 kgs

เช้า : กาแฟเอปูเซ่ + กะหรี่พัฟ 3 ชิ้น
กลางวัน : ผักต้ม + น้ำพริกอ่อง + ไข่ต้ม 1 ฟอง
เย็น : โยเกิตร์ + ผักต้ม + น้ำพริกปลาทู + ไข่ต้ม 1 ฟอง + ปลาช่อนทอดครึ่งตัว (ของเหลือ) + ไส้กรอกอีสานทอด 2 ลูก

วันที่ 38 ---> วันที่ 15 มี.ค.52 ชั่งน้ำหนักได้ที่ 66.2 kgs

เช้า : กาแฟเอปูเซ่ + กะหรี่พัฟ 3 ชิ้น
กลางวัน : โยเกิตร์ + แกงเลียง + เศษไก่ (ของเหลือจากลูก) + เฉาก๊วยใส่น้ำตาลฟิตเน่ (ซูคราโลส)
เย็น : น้ำพริกกะปิ + ผักต้ม + ไข่ต้ม 2 ฟอง

1 อาทิตย์ที่ผ่านมา น้ำหนักลงไป 1.4 โลค่ะ ตั้งเป้าไว้อย่างน้อยต้องลงอาทิตย์ละ 1 โลให้ได้




My Weight Chart:

Create Date : 14 มีนาคม 2552
Last Update : 17 กรกฎาคม 2552 13:33:41 น.		54 comments
Counter : 590 Pageviews.
Share Tweet