นิสัย " อุ้มติดมือ " ควรให้ติดเป็นอย่างยิ่ง

เด็กที่กำลังร้องโยเย พออุ้มแกจะหยุดร้องและยิ้มหัวได้ทันที เรื่องนี้พ่อแม่ทุกคนย่อมมีประสบการณ์ครั้งแล้วครั้งเล่า การทำเช่นนี้คนสมัยก่อนมักบอกว่าไม่ดี เพราะจะทำให้เด็กติดนิสัย " อุ้มติดมือ " กล่าวคือ ถ้าทุกครั้งที่เด็กร้อง เราอุ้มเพื่อให้เด็กหยุดร้องบ่อยครั้งเข้า เด็กจะติดเป็นนิสัยและร้องไม่ยอมหยุดถ้าไม่มีใครอุ้ม

เรื่องนี้อาจเป็นคำเตือนพ่อแม่ไม่ให้รักลูกจนหลง และตามใจเด็กมากเกินไป ถ้าเป็นเช่นนั้นผมก็ยอมรับ แต่ถ้าถึงขนาดพยายามที่จะไม่อุ้มเด็กเท่าที่จะทำได้ละก้อ ผมว่ามีปัญหาแน่

เด็กทารกยังไม่รู้จักใช้ภาษาหรือทำท่าทางแสดงความรู้สึกของตน การร้องไห้จึงเป็นวิธีเดียวที่ทารกสามารถเรียกร้องผู้อื่นให้ตอบสนองความต้องการของแก การที่เด็กร้องแปลว่า แกต้องการบอกอะไรสักอย่าง ถ้าพ่อแม่ไม่สนใจตอบสนองก็เท่ากับเป็นผู้ตัดสื่อสัมพันธ์แต่ฝ่ายเดียว

โดยเฉพาะสำหรับทารกแรกเกิดนั้นเป็นที่ยอมรับกันแล้วว่า การสัมผัสทางกายกับแม่เป็นสิ่งสำคัญที่สุดสำหรับการสร้างพื้นฐานทางจิตใจและอารมณ์ของเด็ก

หนังสือพิมพ์อาซาฮีฉบับวันที่ 5 มีนาคม ค.ศ.1071 ได้ลงรายงานผลการทดลองเกี่ยวกับเรื่องนี้โดยใช้ลิง ดร.แฮรี่ ฮาร์โลว์ (Dr.Harry Harlowe) หัวหน้าศูนย์วิจัยเกี่ยวกับมนุษย์และลิง (Primates Research) ของมหาวิทยาลัยวิสคอนซินได้ทำการทดลองโดยแยกลูกลิงออกจากแม่ลิงทันทีที่เกิดออกมา และใช้ตุ๊กตาต่างๆแทนแม่ เพื่อศึกษาดูว่าลูกลิงจะเลือกแม่แบบไหน

ตุ๊กตาที่ใช้เป็นตุ๊กตาทรงกระบอกทำด้วยลวด และอีกตัวหนึ่งทำด้วยผ้า ตุ๊กตาทั้งสองตัวมีความอบอุ่น มีขวดให้นม และสามารถแกว่งตัวไปมาอย่างช้าๆ ผลการทดลองปรากฏว่าลูกลิงชอบความอบอุ่น สัมผัสอ่อนนุ่ม นม และชอบให้แกว่ง

ดร.ฮาร์โลว์ ผู้ทำการทดลองสรุปว่า ลูกคนก็คงชอบความอบอุ่นสัมผัส อันอ่อนนุ่ม นม และชอบให้แกว่งไกวเบาๆ เช่นเดียวกัน เขาเน้นว่าการที่แม่อุ้มลูกน้อยอย่างนุ่มนวลจึงเป็นสิ่งสำคัญที่สุดสำหรับสุขภาพจิตของทารก

ที่ผมตั้งหัวข้อนี้ค่อนข้างดุเดือดว่า "นิสัยอุ้มติดมือ" ควรให้ติดเป็นอย่างยิ่ง เพราะผมคิดว่าแม่ลูกควรมีการสื่อสารสัมพันธ์กันอย่างแน่นแฟ้น และสิ่งนี้จะเป็นพื้นฐานในการสร้างเด็กให้เติบโตขึ้นมาเป็นคนอารมณ์ดี มีจิตใจกว้างขวาง

Create Date : 29 กุมภาพันธ์ 2551		0 comments
Last Update : 19 ตุลาคม 2551 19:26:55 น.
Counter : 1336 Pageviews.
Share Tweet