สายน้ำไหลไปไม่ย้อนกลับ   ชีวิตดำเนินไปตามเส้นทางแต่ละคน

ไม่สามารถกลับคืนสู่อดีตได้   ไฉนจึงโหยหาอดีตที่หวานชื่น

ไฉนจึงนำอดีตเจ็บปวดมาทับถมใจจะลืมอดีตเจ็บปวดทุกข์ทรมาน

โหยหาสายน้ำให้ย้อนกลับแสนยาก  สายน้ำมีเกร็ดละอองฝอยยู่ทุกแห่ง

ละอองน้ำรวมเป็นสายน้ำใหญ่   ละอองน้ำยังประโยชน์แก่หมู่ชน

ช่วยให้สดชื่นเมื่อได้เห็นและสัมผัส  หล่อเลี้ยงเติมเต็มความในหัวใจ

ละอองน้ำเกาะแพรวพราวในใจ   ละอองน้ำไม่โหยหาแม่น้ำ

ละอองน้ำยืนหยัดได้ด้วยตนเอง   ละอองน้ำชื่นชมยินดีในเกร็ดน้ำเล็กๆของตน

ไม่โหยหาที่จะเป็นแม่น้ำใหญ่ พอใจในฝอยละออง และขอบคุณแม่น้ำใหญ่