หลายคนไม่ยอมเปลี่ยนแปลงใจแม้ว่า เรื่องราวที่เกิดขึ้นส่งผลต่อความเจ็บปวด แต่ตนเองก็ยอมอดทนต่อความรู้สึกเช่นนั้นแม้ว่าตนเองจะสูญเสียความสุขความต้องการที่แท้จริงของตนเอง จนละเลยความสุขของตนเอง กลัวการเปลี่ยนแปลง ไม่มั่นใจ วิตกกังวล ว่าถ้าไม่เป็นดังที่หวัง จะทำอย่างไร จึงยอมสู้ทนกับความทุกข์ทรมานทางใจที่เผชิญอยู่  ลองคิดดูเราจะสูญเสียโอกาสสักขนาดไหนและทำร้ายตนเองมากมายเพียงใด ถ้าขืนปล่อยให้ความทุกข์ มันทับถมอยู่ ลองหาใครสักคนที่ไว้วางใจได้พูดคุยให้เขาฟังความทุกข์ได้ถูกระบายออกมา เหมือนลูกโป่ง ที่ได้รับการปล่อยลมออกมา จะไม่แตก ถ้าหาใครไม่ได้ลองเขียนเรื่องราวความทุกข์ใส่ สมุดไดอารี่ ไว้ ลองเขียนถามหรือ Comment มาได้นะคะ ชีวิตท่านจะเปลี่ยนแปลงได้ไม่ต้องทนเจ็บปวดอีกต่อไป