...ทำสวนชีวิตหล่อเลี้ยงชีวิต...
ทำสวนหนังสือหล่อเลี้ยงจิตวิญญาณ.
|
|||||||||||||
กฎเถื่อนของสัตว์ กับทฤษฎีจ่าฝูง ผมค้นเจอหนังสือเก่าเล่มหนึ่งในลังกระดาษโดยบังเอิญ ขณะย้ายที่พักที่ทำงานใหม่... ลีลาโลกย์ เขียนโดย พิทยา ว่องกุล สำนักพิมพ์โกมลคีมทอง จัดพิมพ์ครั้งแรก เมื่อ พ.ศ.2528 เป็นหนังสือรวมความเรียงที่น่าสนใจอีกเล่มหนึ่ง ที่ผู้เขียนบอกว่า ลีลาโลกย์ เป็นหนังสือเล่มน้อย ซึ่งร้อยคำเพื่อแสวงหาและทำความจริงให้ปรากฎ กับพฤติกรรมและความคิดของมนุษย์ ครั้นพอพลิกไปอ่านอย่างช้าๆ อีกครั้งหนึ่ง รู้สึกว่างานหลายชิ้นยังคงใช้ได้ และเข้ากับยุคสมัยนี้ แม้ว่าจะผ่านมากี่ปีกี่ฤดูกาล แต่ยังคงแฝงเนื้อหาเรื่องราวให้ได้ขบคิด และนึกเปรียบ ภาพสังคม การเมือง ในอดีตกับปัจจุบันขณะ แทบไม่แตกต่างกัน... โดยเฉพาะการเมืองไทย ที่กำลังผันผวนปรวนแปรอยู่ทุกเมื่อเชื่อวันในขณะนี้... ถ้อยคำประโยคต่างๆ ที่เขาร้อยเรียงเอาไว้ ไม่ว่า...กฎเถื่อนของสัตว์ สุนัขป่า จ่าฝูง นางพญาผึ้ง สันดานดิบ ทหาร อำนาจ รัฐประหาร วัฏจักรอันเลวร้าย...ฯลฯ ใช่ พฤติกรรมเหล่านี้ ได้ซ่อนแฝงอยู่ในสังคมไทยเรามานานและนาน และจักยังคงซ่อนแฝงอยู่ต่อไป... เหมือนกับความเรียงที่ชื่อ กฎเถื่อนของสัตว์ ชิ้นนี้... ...ธรรมชาติของสัตว์ ตัวที่ขึ้นสู่ฐานะนำฝูง จักต้องผ่านการต่อสู้แย่งชิงตำแหน่งกับตัวอื่น และสยบคู่แข่งขันให้อัปราชัยอยู่ใต้อำนาจ สุนัขป่าจ่าฝูงจะพยายามขม้ำทำลายชีวิตคู่ต่อสู้ลงไป จะขัดขวางไม่ให้ลูกน้องสั่งสมบารมีวัดรอยตีน และแย่งชิงฐานะการนำไป ถ้าหากมันเริ่มหวาดระแวงขึ้นมา ในขณะเดียวกัน ตัวที่ทะเยอทะยานอยากขึ้นสู่ตำแหน่ง จ่าฝูง ก็ต้องลับเล็บให้แข็งกล้า ด้อมๆ มองๆ คอยหาจังหวะและโอกาสล้มร่างหัวหน้าลงดิ้นกระแด่ว พ่ายแพ้อย่างไร้ศักดิ์ศรี ดังนั้น อำนาจจึงมาจากการต่อสู้หักล้างกันด้วยความรุนแรง การจะธำรงไว้ซึ่งอำนาจเดิมก็จำต้องอาศัยความรุนแรงไปห้ำหั่นฝ่ายตรงข้าม กฎเถื่อนของสัตว์ ไม่เคยคำนึงถึงยุคสมัย แม้ว่ามนุษย์จะก้าวหน้าไปไกลสักเพียงไหน สัตว์ก็คงเป็นสัตว์เดียรฉาน และรักษาสันดานดิบอันนี้ไว้เสมอ ไม่ว่าโลกจะเปลี่ยนไปมากมายสักเพียงใด นางพญาผึ้ง เมื่อจากไข่ออกมาเป็นตัว จะต้องกัดนางพญาตัวแม่ จนกระทั่งตายไป และในรังผึ้งนั้นจักต้องเหลือเพียงหนึ่งนางพญา หลังจากได้รับชัยชนะในการกำจัดคู่แข่ง นางพญาผึ้งตัวใหม่จะเที่ยวหาตัวอ่อนที่มาจากแม่ตัวเดียวกัน ค่อยๆ รื้อออกมาทำลายทีละตัวๆ และทำลายจนหมดสิ้น ตอนนี้แหละ ที่ผึ้งงานจะเข้ามาช่วยร่วมทำลาย และเชิดชูนางพญาขึ้นมาเช่นเดียวกับพวกขุนประจบประแจงทั้งหลาย ที่เลียมือเท้าเจ้านายในขณะที่เรืองอำนาจ และเห็นว่าเป็นผู้ชนะแล้ว โลกแห่งอำนาจ มักกักขังคนให้อยู่ในกรอบของอำนาจ จนกระทั่งลืมเลือนคุณธรรมไป หรือมิฉะนั้นจะเห็นคุณธรรมเป็นเพียงเครื่องมือ ที่ใช้หลอกลวงคนอื่นเพื่อรักษาอำนาจ เช่นเดียวกับการใช้อำนาจ เสริมความเข้มแข็งของอำนาจตนให้ยั่งยืนสืบไป การรัฐประหารในสังคมของมนุษย์ ไม่อาจหลีกพ้นกฎของการใช้อำนาจ ทหารขึ้นสู่ตำแหน่งผู้นำประเทศด้วยปืน รถถังหรือเลือดเนื้อของฝ่ายตรงกันข้ามและประชาชน มาตลอดเวลาของประวัติศาสตร์อันยาวนาน สันดานดิบ ยังคงซุกซ่อนอยู่ภายในจิตใจ ถึงแม้ว่าบางครั้งไม่ถึงกับมีเหตุการณ์นองเลือด แต่มันเป็นการใช้อำนาจความได้เปรียบ ด้านอาวุธ กำลังของผู้ใช้อาวุธที่ใช้ขืนใจผู้อื่นได้อย่างหนักหน่วงรุนแรง ความเหนือกว่าจะต้องข่มฝ่ายที่ด้อยกว่าเป็นธรรมดา ทั้งยังเป็นกฎความจริงของโลกที่ว่า... ผู้ที่ขึ้นสู่อำนาจด้วยการใช้อำนาจโค่นผู้อื่น มักจะกระเด็นจากอำนาจเพราะถูกอำนาจที่เหนือกว่าเขี่ยออกไป วัฏจักรแห่งความเลวร้ายนี้ ดูเหมือนยังไม่สิ้นสุด และยังสวมเครื่องแบบอันสง่างามอยู่เหนือสังคม กฎเถื่อนของสัตว์ ที่จะต้องได้รับผลตอบแทนจากอำนาจความรุนแรง ตราบเท่าที่ยังมีการแสวงหาอำนาจบาทใหญ่อย่างไม่สิ้นสุด จะแตกต่างก็เพียงว่า ในครั้งสุดท้ายของสุดท้าย ใครจะขึ้นมามีอำนาจด้วยคุณธรรม ด้วยความจริงใจต่อเพื่อนมนุษย์ ๑๗ มิถุนายน ๒๕๒๖ ...กฎเถื่อนของสัตว์ สุนัขป่า จ่าฝูง นางพญาผึ้ง สันดานดิบ ทหาร อำนาจ รัฐประหาร วัฏจักรอันเลวร้าย...ฯลฯ พฤติกรรมเหล่านี้ได้ซ่อนแฝงอยู่ในสังคมไทยเรามานานและนาน และจักยังคงซ่อนแฝงอยู่ต่อไป... แหละทุกครั้งที่มองเห็นภาวะแปรปรวนผวนผันของการเมืองไทย มักทำให้ผมนึกถึงถ้อยคำประโยคนี้ทุกครั้ง... เมื่อมนุษย์มีอำนาจ ก็จะกลายเป็นความชั่วร้าย! *เผยแพร่ครั้งแรกใน //www.prachatai.com
แล้วเมื่อไหร่จะถึงวันสุดท้ายของสุดท้ายหล่ะเนี้ยะ..
โดย: ก้อนหินริมทาง
 วันที่: 18 มิถุนายน 2550 เวลา:10:34:05 น.การเมืองไทยและระบบราชการไทย
2 อย่างนี้ไม่มีคำเลวร้ายใดๆในโลก เหมาะสมพอ ที่จะบรรยายความ(ชั่ว)ของมัน โดย: รุ้งสีที่แปด IP: 124.157.228.125 วันที่: 18 มิถุนายน 2550 เวลา:11:37:54 น.
ขอบคุณที่แวะไปเยี่ยมเราที่บล็อกนะ มีความสุขในการทำงานนะคะ แล้วแวะไปเยี่ยมเราบ่อยๆล่ะ
 โดย: nattabe
วันที่: 18 มิถุนายน 2550 เวลา:12:00:58 น.มนุษย์ กับ อำนาจ ต่างกับ สัตว์ ตรง เป้าหมายแห่งอำนาจ ต่างหาก
ในหมู่สัตว์ การแสวงหา อำนาจ เป็น ไปด้วยสัญชาติญาณ แห่งการเกิด เพื่อส่วนหนึ่งในการดำรงชีวิต เหมือนกับ ธรรมชาติ แห่งเผ่าพันธิ์ เป็นตัวกำหนด ส่วนสังคม มนุษย์โลก ความไม่พอ ...ความทะยานอยาก ความต้องการเป็นผู้ครอบครอง ผู้แสวงหาเพื่อตัวตนต่างหาก..... และ ทำประหนึ่งว่า เป็นไป เพื่อส่วนรวม...เพราะมนุษย์เป็น สัตว์โลก ที่มีปัญญาต่างๆกันไป กระมังคะ โดย: ประกายดาว
วันที่: 19 มิถุนายน 2550 เวลา:8:51:00 น.ก่ำลังจะมาจ่ม.. ว่าอ้ายภูเปิ้นไปไหน ดังแส้บ..
อ่อ.. ตี้แต้ สีน้ำฟ้าแวะมาบะถูกวันนี่เอง (ตะวา บะได้มา) ----------------------------------------------------------- สีเงินยวง ทอทาบ อาบผืนน้ำ สะท้อนลำ แสงจันทร์ เฉิดฉันท์ฉาย สายลมพัด อ่อนอ่อน โลกผ่อนคลาย เย็นสบาย รมย์รื่น ชวนชื่นบาน เสียงหริ่งหรีด กรีดร้อง ดังก้องป่า นกฮูกตา วาววับ ขับประสาน ฮุก ฮูก .. ฮุก ฮูก น่ารำคาญ ร้องอยู่นาน กว่าโผผิน บินจากไป สีทองทา ทอทาบ อาบผืนน้ำ เช้าจรดค่ำ ผันเปลี่ยน เวียนขานไข ธรรมชาติ เถื่อนท่า พนาไพร สอนสัตว์ให้ ยังชีพต่อ อย่างพอเพียง เสียงสูงต่ำ เบาเบา ลับเงาไม้ ฉงนใน ที่มา ภาษาเสียง จึ่งสดับ จับความ ตามสำเนียง อ้ออี๋เอียง ออดเอียด ไผ่เบียดกัน ลมพัดโชย บางเบา หมายเย้าหยอก ใบและดอก ไม้พริ้ม ยิ้มสุขสันต์ ดู๋ดูลม เพิ่มแรง เหมือนแกล้งพลัน ดอกใบสั่น กราวเกรียว เหนี่ยวต้นเอน เสียงจอแจ แหล่งอาหาร ริมธารน้ำ ไม่รุกล้ำ รบไป ให้ใครเห็น แบ่งกันกิน ถิ่นอุดม อยู่ร่มเย็น ละการเข่น เว้นการฆ่า เอื้ออาทร กฎการอยู่ ร่วมกัน ฉันท์ญาติมิตร ก่อนทำคิด ดีกว่า มาขอถอน ดั่งคำขาน จารจด บทละคร ดูแล้วย้อน หาตัว อย่ากลัวเปลี่ยนแปลง  สวัสดีค่ะโดย: สีน้ำฟ้า IP: 61.7.149.223 วันที่: 19 มิถุนายน 2550 เวลา:23:32:12 น.
* แก้คำผิด.. "ดักแส้บ" ..
 โดย: สีน้ำฟ้า IP: 61.7.149.223 วันที่: 19 มิถุนายน 2550 เวลา:23:33:16 น.
นั่งดูข่าวเมืองไทยทุกวันเลยคุณภู
บ่ได้ผ่ในเรื่องอำนาจหรือคุณธรรม แต่เป๋นห่วงประเทศไทยอย่างเดียวเท่านั้น โดย: แม่น้องนิก IP: 4.232.144.119 วันที่: 20 มิถุนายน 2550 เวลา:10:40:30 น.
สวัสดีเจ้า สบายดีบ่ กึ้ดเติงหาขนาด แวะมาแอ่ว เอาดอกไม้มาฝากตวยเจ้า โดย: เปิ้นบอกว่าจะมาขอ
วันที่: 20 มิถุนายน 2550 เวลา:12:31:03 น.ปลาเล็กกินปลาน้อย เป็นธรรมชาติของปลา
แต่คนที่เหยียบหลังคนขึ้นสู่ที่สูง ไม่น่าจะใช่ธรรมชาติของมนุษย์ โดย: คนเลวที่แสนดี
วันที่: 21 มิถุนายน 2550 เวลา:11:06:25 น. |
pu_chiangdao
 ฝากข้อความหลังไมค์ Rss Feed  Smember ผู้ติดตามบล็อก : 10 คน [?] ภาพและงานเขียนทุกชิ้นที่ปรากฏในเวบไซต์นี้ เป็นลิขสิทธิ์ของเจ้าของบทประพันธ์นั้นๆ แต่เพียงผู้เดียว ห้ามกระทำการดัดแปลง แก้ไข หรือแอบอ้างไปเป็นผลงานของตน โดยไม่มีการอ้างถึงเจ้าของลิขสิทธิ์ หากผู้ใดมีความประสงค์ จะนำข้อมูลดังกล่าวออกเผยแพร่ ตีพิมพ์ หรือนำไปใช้เพื่อประโยชน์อื่นใด โปรดติดต่อเจ้าของบทประพันธ์โดยตรง *************************** งานที่มีการเขียนลงบน WEB SITE แล้วส่งผ่านอินเตอร์เนตนั้นถือว่าเป็น สิ่งเขียนซึ่งเป็นประเภทหนึ่งของงานวรรณกรรม ดังนั้นย่อมได้รับความคุ้มครองตามพ.ร.บ.ลิขสิทธิ์ พ.ศ. 2537 (มาตรา 15) หากผู้ใดต้องการทำซ้ำหรือดัดแปลงงานดังกล่าวต้องได้รับอนุญาตจากเจ้าของลิขสิทธิ์ก่อน มิฉะนั้นจะเป็นการละเมิดลิขสิทธิ์ (มาตรา 27) การดัดแปลงงานจากอินเตอร์เนตเป็นภาษาไทย จึงต้องขออนุญาตจากเจ้าของลิขสิทธิ์ อย่างไรก็ตาม การคุ้มครองลิขสิทธิ์เป็นการคุ้มครองอัตโนมัติ เจ้าของลิขสิทธิ์หรือผู้สร้างสรรค์ไม่จำเป็นต้องจดทะเบียนเพื่อให้ได้มาซึ่งสิทธิตามกฎหมายลิขสิทธิ์ ที่มา : เว็บไซต์กรมทรัพย์สินทางปัญญา Group Blog All Blog
Friends Blog
Link
|
||||||||||||
| Pantip.com
| PantipMarket.com
| Pantown.com
| © 2004 BlogGang.com
allrights reserved.
|
|||||||||||||
ซึ่งพระครูอาทรประชานาถ
เขียนไว้ได้อย่างแจ่มมากๆ จ้า
โรคเอดส์เป็นภาระทางสังคมที่พวกเราทุกคนต้องแสดงความรับผิดชอบร่วมกัน
ด้วยความรัก ด้วยความเข้าใจที่เราควรมีให้ต่อผู้ติดเชื้อ
ผู้ป่วยด้วยเอดส์ทั้หญิงและชายรวมถึงเด็กๆ
เขาคือพี่น้องคนไทยของเรา
เราคือที่พึ่งที่หวังของพวกเขา
อะไรที่จะพึงกระทำได้ด้วยความสามารถที่เราต่างมี
แม้จะต่างกัน
แต่ด้วยใจที่ไม่ต่างกัน
สิ่งที่เราต่างทำต่างมีคุณค่าเช่นเดียวกัน
ขออย่าให้ความรักกับความเมตตาและกรุณา
ในสายเลือดในจิตวิญญาณแห้งหายขาดสายไปตราบชั่วนิรันดร์
เอื้อปันใจให้กรุณาอาทรกัน
เพื่อสืบสานธารทิพย์แท้แด่แดนดิน
นึกถึงคำคมของใครก็ไม่รู้เขียนบอกว่า
เมื่อผู้มีอำนาจมีอำนาจขึ้นมา
ก็จะออกกฎหมายเข้าข้างตนเอง
เพื่อประโยชน์ของตนเองค่ะ
แวะมาทักทายคุณภูในเช้าวันทำงานวันแรกค่ะ