บางปรัชญาดิบ ของ 'รงค์ วงษ์สวรรค์(๗๔กะรัต)

ผมค้นเจอถ้อยคำที่แฝงปรัชญาชีวิตของศิลปินแห่งชาติท่านนี้ ใน “หนังสือพจนานุกรม 'รงค์ วงษ์สวรรค์” จัดทำขึ้นโดย “อะเดย์”

อยู่มุมซ้ายของเว็บไซต์ //www.tuneingarden.com

เมื่ออ่านแล้วผมรู้สึกเหมือนกำลังดิ่งลึกลงไปในหุบเขาแห่งดงอักษร ที่บุคคลท่านนี้ได้เพาะปลูกเอาไว้นั้น

ยังคงขลัง มีเสน่ห์ งามงด สดใหม่อยู่เสมอ
มากล้นถ้อยความ มากค่าความหมาย...
ล้วนแฝงคำคมที่บ่มเพาะผ่านประสบการณ์
ที่เคี่ยวกรำความคิดและชีวิตวิถีมาอย่างนานและไกล

จริง...เป็นเช่นนั้นจริงอย่างมิต้องสงสัย...

ผมหยิบเอามาบดเคี้ยวและขบคิดบางถ้อยคำปรัชญาที่มีการรวบรวมเอาไว้อย่างเยอะ
และน่าสะสมเอาไว้อย่างยิ่ง

(๑) ระบบการศึกษาล้าหลังและความเฉื่อยชาของรัฐบาล ซึ่งผมอยากพูดว่าเป็นการคุมกำเนิดทางความคิดและปัญญา

(๒) ความโลภมันกระโดดขึ้นไปเกาะอยู่บนหนังตาของทุกคน จนมองไม่เห็นความวอดวายที่ยืนรออยู่อย่างหิวกระหาย

(๓) ช่องว่างระหว่างฐานะของบุคคลย่อมจะมีอยู่เสมอ ไม่ว่าในแห่งหนไหน (เราคิดอย่างนั้น) และเราจึงไม่เป็นทาสแห่งโมหจริตโดยมีปมด้อยเป็นฝ่ายยุยง


(๔) การกังวลมันก็เหมือนกับนั่งอยู่บนเก้าอี้โยก คุณรู้สึกว่ากำลังเคลื่อนไหว แต่มันไม่เคยพาคุณไปถึงไหนได้เลย

(๕) การมองเข้าไปในความหลังก็เช่นเดียวกับการอ่านหนังสือที่ยังไม่ได้เขียน


(๖) นักเขียนไม่มีสิทธิ์เป็นคนแปลกหน้ากับผู้อ่าน


(๗) บาร์เท็นเดอร์ไม่มีสิทธิ์เป็นคนแปลกหน้ากับคนกินเหล้า


(๘) ความโกรธเป็นลมพัดไฟในตะเกียงความคิดดับ !


(๙) ศัตรูที่มีคุณธรรม มีค่ามากกว่าเพื่อนสับปลับ


(๑๐) พรุ่งนี้มันเป็นคำแก้ตัวดีที่สุดของคนเกียจคร้าน มันเป็นความหวังของคนที่เดินทางผ่านวันวานมาอย่างสะเพร่า

(๑๑) เวลา มันหาได้มีสาระมากไปกว่าเป็นเพียงความว่างเปล่าที่ยืนรออยู่อย่างหิวกระหายเพื่อให้ผู้คนได้บรรจุเหตุการณ์ลงในมัน

(๑๒) เวลามันไม่เคยมีอาวุธไว้ป้องกันตัวเองจากความโหดร้าย


(๑๔) ความเมตตาเป็นอาวุธเพียงชนิดเดียวในการเข่นฆ่าความจน


(๑๕) เมื่อเด็กวิ่งไปบนความรื่นเริง นั้นเป็นความบริสุทธิ์ที่ผู้ใหญ่จะต้องซ่อนความละอายไว้ในความอิจฉา


(๑๖) ความขุ่นหมอง มันเริ่มต้นจากความวังเวงราวกับหัวใจโดนแขวนไว้กับเส้นด้ายเปื่อยในเวิ้งว้างของโพรงอก

(๑๗) ศัตรูที่ร้ายกาจของคนก็คือคนด้วยกัน


(๑๘) ความจนกับความจริงใจเป็นมือขวาและมือซ้ายของกันและกัน


๑๙) เวลามันเป็นเพียงชะลอมที่วางท้าทายให้ผู้คนเอาความโง่เขลาของตนเติมลงไปแทนน้ำ


(๒๐) กลางคืนยาวนานเพื่อให้เรามีโอกาสเรียนรู้ถึงวันพรุ่งนี้


(๒๑) ยากเหลือเกินที่คนเราจะหนีความเหงา มันร้ายยิ่งกว่าเงาหรือเจ้าหนี้


(๒๒) เวลามันเป็นกับดักที่ขึงขวางไว้ระหว่างการเกิดกับความตาย


(๒๓) คนเราสูงเท่ากันเสมอบนเตียงนอนและในหลุมศพ
...ฯลฯ...



และพรุ่งนี้เช้า(20 พ.ค.) เตรียมตัวเดินทางไปเยือนสวนทูนอิน อีกหน

แล้วจะเก็บเกี่ยวเรื่องราวมาฝากเน้อครับ...

Create Date : 19 พฤษภาคม 2549 Last Update : 19 พฤษภาคม 2549 23:37:35 น. Counter : 15796 Pageviews.		20 comments
Share Tweet