ความคิดเปลี่ยนชีวิต #72 ความกลัว...เป็นสิ่งที่เราสร้างขึ้นเอง
ครั้งหนึ่งผมเคยถูกเชิญให้กล่าวขอบคุณ
คุณหนูดี วนิษา เรซ ในโอกาสที่มาเป็นวิทยากร
อบรมให้กับพนักงานในบริษัทของเรา
ซึ่งในวันนั้นมีผู้เข้าอบรม 100 กว่าคน
และมีผู้บริหารระดับสูงอยู่เข้าร่วมด้วย
หลังจากได้รับการทาบทามให้ขึ้นไปพูด
สมองคิดแต่หัวข้อที่จะพูด
สมาธิแตกกระจายเป็นเสี่ยงๆ
เนื้อหาที่คุณหนูดีสอนไม่เข้าหัวผมแล้ว
คิดอยู่แต่ว่า "จะพูดอย่างไรให้ออกมาดี"
เพราะในใจคิดว่า
กลัวจะพูดออกมาได้ไม่ดีพอ...
กลัวภาพลักษณ์จะออกมาไม่ดี...
กลัวพูดแล้วคนฟังจะไม่ชอบ..
กลัวจะพูดไม่ถูกกาลเทศะ
กลัวสารพัดกลัว
เคยอ่านหนังสือเจอว่าอาการแบบนี้
คนอเมริกันส่วนใหญ่ก็เป็นเหมือนกัน
คือจะกลัวการพูดต่อหน้าสาธารณะชน
ทำให้รู้สึกดีเหมือนกันว่า
เราเป็นเหมือนคนส่วนใหญ่
ความกลัวที่เกิดขึ้นมาจากความคิดของเราเอง
ไม่ได้มีใครพูดอะไรเลย
มิหนำซ้ำคนที่ชวนให้ขึ้นไปพูด
ก็ยังให้กำลังใจอีกต่างหากว่า
"ไม่เป็นไรหรอกไม่ต้องกังวลไม่ต้องตื่นเต้น"
ก็ยิ่งทำให้เรากังวลและตื่นเต้นเข้าไปอีก
แปลกดีนะครับ
อย่าพูดยาวเกิน 3 นาที
พูดให้มีหัวข้อสำคัญและ
จบให้สวยงาม (Close High)
เป็นหลักการกว้างๆ
ที่ผมได้รับมาจากการสังเกตและ
คำแนะนำของโค้ชระดับมาสเตอร์
ในวงการฝึกอบรม
สิ่งต่างๆข้างต้นผมมาได้รับในช่วงหลังนี่เองแต่สำหรับการพูดในวันนั้นผ่านไปได้ด้วยดี
โดยการเตรียมตัวง่ายๆของผมด้วย
การเขียนหัวข้อสำคัญที่จะพูดก่อน
คือพูดขอบคุณที่วิทยากรให้เวลากับเรา
ขอบคุณในเนื้อหาหลักๆนำมาสอนเรา
สุดท้ายคือเชื่อมโยงกับสิ่งที่พวกเราใจจดใจจ่อ
อยู่คือโบนัสประจำปี
ใจความสำคัญมีแค่นี้ครับ
"เราจะกลับไปใช้หลักการใช้สมอง
ที่วิทยากรสอนทำงานให้ดีที่สุด
เพื่อโบนัสประจำปี..."
ได้ผลครับ ผมได้รับเสียงปรบมืออย่างกึกก้อง
คงไม่ใช่เพราะพูดดีแต่เป็นเพราะพูดในสิ่งที่คนส่วนใหญ่อยากฟังต่างหาก
ความกลัวเกิดขึ้นจากเราไม่รู้ว่าจะเกิดอะไรขึ้นในอนาคตแต่ถ้าหากเราเตรียมตัวมาดีระดับหนึ่งและคาดการณ์ผลลัพธ์คร่าวๆได้ว่าจะเกิดอะไร
จากสิ่งที่เราจะเข้าไปทำจากวิธีการทำของเรา
ในเชิงบวก ความกลัวจะลดน้อยลงไปมาก
"ความกลัวเป็นสิ่งที่เราสร้างขึ้นเอง"
ผู้ติดตามบล็อก : 1 คน [
