ปราชัยศาสตร์-เรามาแพ้กันเถอะ
มีครอบครัวชาวจีนที่น่าสนใจอยู่ครอบครัวหนึ่ง ประกอบด้วยเตี่ย แม่ตี๋และตี๋ เตี่ยรักลูกชายมาก และตั้งใจที่จะเลี้ยงลูกชายซึ่งมีอยู่เพียงคนเดียวให้วิเศษที่สุด โดยเฉพาะให้สมกับที่เกิดมาเป็นลูกผู้ชาย การเป็นลูกผู้ชายในความเข้าใจของเตี่ย จะต้องเป็นหนึ่งเสมอ ไม่แพ้ใคร ไม่เป็นรองใคร
"ตี๋ลื้อเกิดเป็นลูกผู้ชายลื้อจะต้องเข้มแข็งจะอ่อนแอไม่ได้ อย่าให้ใครมองเห็นความอ่อนแอ ความพ่ายแพ้ของลื้อมันน่าอาย ลื้อจะต้องเป็นหนึ่งในปักกิ่ง"
เตี่ยอบรมสั่งสอนและสั่งสมพื้นฐานสันดานลูกชายทำนองนี้เสมอ
ในที่สุดตี๋ก็เป็นหนึ่งจริงดังต้องการ เมื่อไปเล่นกับเพื่อนจะต้องเป็นผู้นำตลอดเวลาจะต้องเป็นผู้ชนะ ตี๋แพ้คนไม่เป็น ตามใครไม่ได้ เพราะเป็นลูกของเตี่ย เตี่ยชาร์จพลังแห่งความชนะ เข้าสู่จิตใจตี๋จนเต็มแน่นไปด้วยความทรนง ตี๋เริ่มว้าเหว่เพราะไม่มีใครเป็นเพื่อน เพราะตี๋แพ้คนไม่เป็น เมื่อตี๋โตเป็นหนุ่มเริ่มมีความรัก ก็เป็นหนุ่มที่ว้าเหว่ ตี๋มีอารมณ์รักเพศตรงข้ามเหมือนหนุ่มทั้งหลาย แต่ไม่มีผู้หญิงคนไหนยินดี จะเป็นคู่รักของตี๋ เพราะเป็นคู่รักของตี๋แล้วไม่มีโอกาสได้ภาคภูมิใจ เพราะตี๋แพ้ไม่เป็น
ตี๋เป็นคนที่เก่งหลายอย่าง ไม่ว่าจะเป็นการเล่าเรียนหนังสือ การขยันหมั่นเพียรอดทน เอาจริง เอาจังกับการทำงานกิจกรรมการงานต่าง ๆ แต่คนที่ชื่นชอบในความเก่งของตี๋มีแต่เตี่ย แม่ และตัวตี๋เองเท่านั้น
วันหนึ่งแม่ของตี๋ไม่สบายมาก อาการน่าวิตก เนื่องจากฐานะของครอบครัวไม่สู้ดีนักเมื่อเกิดเจ็บไข้ได้ป่วยขึ้น ก็ต้องเฝ้าพยาบาล ดูแลกันไปตามลำพัง จะหาหมอมารักษาก็ไม่มีเงิน วิธีง่ายที่สุดก็ได้ แค่ไปซื้อยาที่ร้านขายยามากิน ผู้ให้คำปรึกษาที่ดีก็คือ คนขายยาหน้าร้านนั่นเอง เตี่ยใช้ให้ตี๋ไปซื้อยาที่ตลาด ส่วนตัวเองต้องเฝ้าไข้แม่ตี๋ ตลาดก็อยู่ห่างจากบ้านไม่มากนัก แต่หนทางที่ไปนั้นต้องข้ามคลอง มีสะพานข้ามเป็นไม้กระบอกท่อนเดียว มีราวเกาะกันตกไม่แข็งแรงนัก เตี่ยบอกให้ตี๋รีบไปรีบมาเพราะแม่อาการไม่สู้ดี
ตี๋ไปซื้อยาตั้งแต่เช้า เวลาล่วงเลยไป สาย เพล เที่ยง ตี๋ก็ยัง ไม่กลับ เตี่ยก็ร้อนใจ ห่วงอาการไข้แม่ของตี๋มากเท่าไหร่ก็อยากให้ตี๋กลับมาเร็วเท่านั้น ช่วงเวลาที่ผ่านไปนั้น หากไปแล้วกลับมาสักสิบเที่ยว ก็คงสบายมาก แต่ก็ไม่มีวี่แววว่าตี๋จะกลับมา ในที่สุดเตี่ยจึงตัดสินใจ ทิ้งคนไข้ไปตามตี๋ ขณะที่เดินไปอย่างรีบด่วน พอถึงสะพานข้ามคลอง พบตี๋ยืนนิ่งอยู่บนสะพาน แต่ไม่ได้ยืนคนเดียว กำลังยืนจ้องหน้าใครคนหนึ่ง ซึ่งฝ่ายโน้นจะข้ามมา ฝ่ายนี้จะข้ามไป เผอิญสวนทางกันกลางสะพานพอดี ต่างคนต่างก็ไม่ยอมถอยไม่ยอม หลีกให้กัน ฝ่ายตี๋นั้นไม่แปลกอะไร เพราะถูกเตี่ยฉีดอัดความไม่ยอมแพ้เข้าอย่างเต็มปรี่ ถอยไม่เป็น บังเอิญอีกฝ่ายถูกอัดฉีดอารมณ์อหังการเข้าไว้
ถ้าตี๋เป็นหนึ่งในปักกิ่ง อีกฝ่ายหนึ่งก็เป็นหนึ่งในไทเป
เหตุการณ์ชักพาให้มาพบกันมาเผชิญหน้ากัน บนทางเฉพาะช่องแคบๆ บนไม้กระบอกท่อนเดียว ผลก็คือต้องยืนจ้องหน้ากันอยู่อย่างนั้น ด้วยอำนาจที่ต่างฝ่ายต่างคิดว่า การถอยหลีกทางให้เป็นการเสียเชิงลูกผู้ชาย น่าอายอัปยศยิ่งนัก
ฝ่ายเตี่ยพอเห็นดังนั้น ก็รู้ทันทีว่าอะไร? และทำไม? พร้อมกับอุทานออกมาว่า
"ไอ๊หยา!อาตี๋ หยั่งงี้นี่เล่า"
ว่าแล้วเตี่ยก็ตรงไปบนสะพานจับมือไอ้ตี๋กระชากกลับพูดด้วยเสียงตวาดว่า
"ลื้อกลับบ้าน ไปดูแลแม่ ยืนนานเกินไปแล้ว อั๊วจะยืนสู้กับมันเอง"
ครั้นพอตี๋ลับกาย เตี่ยก็ถอยให้อีกฝ่ายหนึ่งเดินข้ามสะพานมาก่อน แล้วเตี่ยก็รีบเดินไปปรึกษาคนขายยาหน้าร้านขายยานำยากลับมา ให้แม่ของตี๋รับประทาน ในเวลาไม่นานนัก
จากเรื่อง ที่นำเสนอไป นั้น เป็นเพียงนิยายด้าน ๆ ดื้อ ๆ ที่ตลกไม่น่าขำเรื่องหนึ่งเท่านั้น จุดสำคัญจะมาชวนให้ท่านผู้อ่านได้เกิดแนวคิดว่า ในชีวิตคนเราย่อมมีโอกาสที่จะตกอยู่ในสภาวะยืนบนไม้กระบอกท่อนเดียว เผชิญหน้าอย่างท้าทายในภาวะการณ์เยี่ยงตี๋ คือ มุ่งจะเอาชนะกับคนในเรื่องไร้สาระ สู้กันในเรื่องที่ไม่มีรางวัลถาวร จะมีเพียงหวังผลลม ๆ แล้ง ๆ คือ ความภูมิใจในชัยชนะ แต่พร้อมกันนั้นก็ต้องมาเสียเวลากับเรื่องไม่มีสาระ ควรจะใช้เวลาที่เสียไปประกอบกิจกรรมในสิ่งที่เป็นประโยชน์ หวังว่าการสูญเสียเวลาทำนองนี้ จะเป็นช่วงเวลาที่เสียไปให้น้อยที่สุด หรือไม่มีเลยสำหรับทุกคน
การดำเนินชีวิตของมนุษย์ทุกคนย่อมต้องมีสักเวลาหนึ่ง ที่ต้องเผชิญกับปรปักษ์บนทางแคบ ทางเฉพาะของวิถีชีวิต
จึงไม่มีอุบายแก้ไขใด ๆ ที่จะวิเศษศักดิ์สิทธิ์ไปกว่า "ถอย" การถอยในที่นี้ หมายถึง การถอยทางใจ ก็คือการรู้จักโอนอ่อนผ่อนตามนั่นเอง
สำหรับตี๋ย่อมจะแลเห็นไปว่าเป็นอาการน่าอัปยศ น่าละอาย เป็นอาการของคนอ่อนแอ คนขี้แพ้ แต่การมีเตี่ยมาแก้สถานการณ์เพื่อเผชิญหน้าเสียเอง และคอยเมื่อตี๋พ้นไปจากที่นั่น เป็นการถอยทางใจ ซึ่งดูเป็นการแพ้แต่ได้แฝงชัยชนะที่ยิ่งใหญ่ไว้อย่างหนึ่ง คือชนะตนเอง ชนะความถือองค์ทรนงตน พระพุทธเจ้าทรงตรัสยกย่องผู้ชนะตนเองว่าเป็นยอดนักรบ
เราจงมาช่วยกันป้องกันปรากฎการณ์ในสังคม ซึ่งหมู่ชนแบ่งเป็นฝ่ายต่างๆก็เดินมาถึงทางแคบเผชิญหน้ากัน ถากถางกัน จ้องหาความไม่ดีของกันและกัน ต่างไม่ยอมถอยเพราะเกรงเสียอุดมการณ์ ซึ่งอันที่จริงแล้วเป็นอุดมการณ์แห่งความพินาศในวิญญาณมาร สังคมจะเกิดความหวั่นไหวอลเวงอยู่ด้วยอำนาจการมุ่งชนะกันและกัน เราจะแก้ไขอย่างไร ขอเสนอ
"ปราชัยศาสตร์"
ลดมานะทิฐิลง รู้จักโอนอ่อนผ่อนปรน อยู่ร่วมในสังคมด้วยความอะลุ่มอล่วย โลกนี้จะดูสดชื่นมองเห็นมุมสว่าง.... สู่แนวทางสดใสในการดำรงชีวิตอยู่ในสังคมด้วยความสุขสำเร็จตลอดไป
จากรวมเรื่องสั้น หลวงตาแพรเยื่อไม้
KENNY G- GOING HOME
Create Date : 22 เมษายน 2553 |
|
127 comments |
Last Update : 22 เมษายน 2553 20:14:00 น. |
Counter : 1829 Pageviews. |
|
|
|
|
| |
โดย: พ่อระนาด 22 เมษายน 2553 20:46:57 น. |
|
|
|
| |
โดย: nootikky 22 เมษายน 2553 20:50:50 น. |
|
|
|
| |
โดย: nootikky 22 เมษายน 2553 21:02:36 น. |
|
|
|
| |
โดย: ใครหว๋า...ตาติ๊ก (สกุลเพชร ) 23 เมษายน 2553 14:03:26 น. |
|
|
|
| |
โดย: nootikky 23 เมษายน 2553 20:31:48 น. |
|
|
|
| |
โดย: nulaw.m 24 เมษายน 2553 19:41:16 น. |
|
|
|
| |
โดย: มินทิวา 25 เมษายน 2553 7:17:07 น. |
|
|
|
| |
โดย: ดอกแก้ว (tanH2O ) 25 เมษายน 2553 17:51:47 น. |
|
|
|
| |
โดย: ใครหว๋า...ตาติ๊ก (สกุลเพชร ) 25 เมษายน 2553 19:07:00 น. |
|
|
|
| |
โดย: nootikky 25 เมษายน 2553 20:32:26 น. |
|
|
|
| |
โดย: sawkitty 26 เมษายน 2553 14:37:04 น. |
|
|
|
| |
โดย: cvJ; 26 เมษายน 2553 15:07:59 น. |
|
|
|
| |
โดย: nootikky 26 เมษายน 2553 20:54:30 น. |
|
|
|
| |
โดย: nootikky 26 เมษายน 2553 20:55:20 น. |
|
|
|
| |
โดย: cvJ; 27 เมษายน 2553 11:34:19 น. |
|
|
|
| |
โดย: redclick 27 เมษายน 2553 14:06:54 น. |
|
|
|
| |
โดย: อุ้มสี 27 เมษายน 2553 14:55:43 น. |
|
|
|
| |
โดย: ตุ๊กติ๊กเจ้าค่ะ ^^ IP: 61.91.84.50 27 เมษายน 2553 19:07:31 น. |
|
|
|
| |
โดย: haiku 27 เมษายน 2553 21:24:50 น. |
|
|
|
| |
โดย: nootikky 28 เมษายน 2553 21:28:08 น. |
|
|
|
| |
โดย: oa (rosebay ) 28 เมษายน 2553 22:13:28 น. |
|
|
|
| |
โดย: หญิงอวบ (kearaly ) 29 เมษายน 2553 0:55:08 น. |
|
|
|
| |
โดย: คุณต่อ (toor36 ) 29 เมษายน 2553 15:21:58 น. |
|
|
|
| |
โดย: ใครหว๋า...ตาติ๊ก (สกุลเพชร ) 29 เมษายน 2553 20:37:49 น. |
|
|
|
| |
โดย: nootikky 29 เมษายน 2553 20:44:03 น. |
|
|
|
| |
โดย: กะว่าก๋า 29 เมษายน 2553 21:07:34 น. |
|
|
|
| |
โดย: อุ้มสี 29 เมษายน 2553 21:59:57 น. |
|
|
|
| |
โดย: หญิงอวบ (kearaly ) 30 เมษายน 2553 1:37:23 น. |
|
|
|
| |
โดย: ตาติ๊ก...น่ะเอง (สกุลเพชร ) 30 เมษายน 2553 12:57:02 น. |
|
|
|
| |
โดย: บี๋ (Yushi ) 30 เมษายน 2553 13:25:14 น. |
|
|
|
| |
โดย: มินทิวา 1 พฤษภาคม 2553 7:19:29 น. |
|
|
|
| |
โดย: nootikky 1 พฤษภาคม 2553 20:47:42 น. |
|
|
|
| |
โดย: อุ้มสี 1 พฤษภาคม 2553 20:54:47 น. |
|
|
|
| |
โดย: เขาพนม 2 พฤษภาคม 2553 7:27:00 น. |
|
|
|
| |
โดย: อุ้มสี 2 พฤษภาคม 2553 14:24:10 น. |
|
|
|
| |
โดย: sawkitty 2 พฤษภาคม 2553 15:03:30 น. |
|
|
|
| |
โดย: มิลเม 3 พฤษภาคม 2553 7:42:16 น. |
|
|
|
| |
โดย: d__d (มัชชาร ) 3 พฤษภาคม 2553 8:06:28 น. |
|
|
|
| |
โดย: มินทิวา 3 พฤษภาคม 2553 8:21:22 น. |
|
|
|
| |
โดย: nootikky 4 พฤษภาคม 2553 19:37:15 น. |
|
|
|
| |
โดย: อุ้มสี 5 พฤษภาคม 2553 11:15:08 น. |
|
|
|
| |
โดย: อุ้มสี 5 พฤษภาคม 2553 11:34:39 น. |
|
|
|
| |
โดย: หญิงอวบ (kearaly ) 5 พฤษภาคม 2553 11:37:55 น. |
|
|
|
| |
โดย: redclick 5 พฤษภาคม 2553 11:39:23 น. |
|
|
|
| |
โดย: กะว่าก๋า 5 พฤษภาคม 2553 11:53:00 น. |
|
|
|
| |
โดย: d__d (มัชชาร ) 5 พฤษภาคม 2553 11:57:35 น. |
|
|
|
| |
โดย: อุ้มสี 5 พฤษภาคม 2553 11:59:29 น. |
|
|
|
| |
โดย: ตาติ๊ก...ครับ (สกุลเพชร ) 5 พฤษภาคม 2553 15:54:48 น. |
|
|
|
| |
โดย: ดอกแก้ว (tanH2O ) 5 พฤษภาคม 2553 16:23:11 น. |
|
|
|
| |
โดย: nootikky 6 พฤษภาคม 2553 19:45:50 น. |
|
|
|
| |
โดย: ร่มไม้เย็น (ร่มไม้เย็น ) 6 พฤษภาคม 2553 20:11:03 น. |
|
|
|
|
|
|
|
Location :
กรุงเทพฯ Thailand
[ดู Profile ทั้งหมด]
|
ฝากข้อความหลังไมค์
Rss Feed
Smember ผู้ติดตามบล็อก : 7 คน [?]
|
เราสามารถเป็นอะไรได้หลายอย่างที่อยากจะเป็น แต่เราไม่สามารถเป็นทุกอย่างที่อยากเป็นได้ ด้วยความสามารถเรามีจำกัด แต่ในความจำกัดที่มี เราก็ยังมีความสามารถมากมาย ถ้าเรารู้จักค้นหา และนำมาใช้ กล้าพอที่จะ "เปลี่ยนแปลง" มีถนนอีกหลายสายที่พร้อมให้เราก้าวเดินไปสู่เส้นทางแห่งความสำเร็จ ให้โอกาสตัวเองอีกสักครั้งสำหรับการเริ่มต้นใหม่ เพราะชีวิตเราใช่เกิดมาเพื่อซ้ำซากอยู่กับสิ่งใดสิ่งหนึ่งที่เราไม่ชอบ
>>>หลังไมค์ถึงลุงแอ๊ดกดที่นี่
|
|
|
|
| 1 | 2 | 3 |
4 | 5 | 6 | 7 | 8 | 9 | 10 |
11 | 12 | 13 | 14 | 15 | 16 | 17 |
18 | 19 | 20 | 21 | 22 | 23 | 24 |
25 | 26 | 27 | 28 | 29 | 30 | |
|
|
|
|
|
|
|
|
|
ยืนตากแดดนานๆ เด๋วตัวดำหมด อิอิ