มหากาพย์-บะหมี่กึ่งสำเร็จรูป ตอนที่ 5
ถึงตอนจบแล้วครับติดตามกันได้เลย อย่าลืมไปทำมาม่ามากินไปด้วย จะได้อรรถรสยิ่งขึ้น
มหากาพย์-บะหมี่กึ่งสำเร็จรูป ตอนที่ 5
หากมาม่า ยัง อยู่ยั้งยืนยง เราก็เหมือนอยู่คง ชีพด้วย หากมาม่า พินาศลง ไทยอยู่ได้ ฤา เราก็เหมือน มอดม้วยหมด อดกิน นั่นแล...
ในสมัยสงครามโลก ครั้งที่ 2 กองทัพแห่งแดนอาทิตย์อุทัย อันเกรียงไกร ภายใต้การบัญชาการรบ ของนายพล ยามาโมโต้ ยกพลขึ้นบกที่ประเทศไทย มีแผนเคลื่อนทัพเข้าสู่พม่า เพื่อทะลวงผ่านไปยังอินเดีย เป้าหมายคือ ยึดครองทวีปเอเชีย ทั้งหมด รัฐบาลไทย ตระหนักดีถึงแสนยานุภาพ ของ กองพัน " โปเกมอน คิขุ " จำใจยอมให้ญี่ปุ่น ใช้ดินแดนสยามเป็นทางผ่าน เพื่อหลีกเลี่ยงการปะทะทางทหาร อันอาจนำมาซึ่งความเสียหายอย่างใหญ่หลวง
สาระสำคัญใน " สนธิสัญญาแห่งสายัณห์ " ที่ประเทศไทยตกลงกับญี่ปุ่น คือ ฝ่ายญี่ปุ่น จะไม่ทำลายชีวิต - ทรัพย์สิน ของประชาชนชาวไทย และ จะไม่ร้องเพลงเสียงดังหนวกหู เวลาเมาสาเก ส่วนฝ่ายไทยจะจัดส่ง บะหมี่ มาม่า ให้แก่กองกำลังทหารญี่ปุ่นเป็นเสบียง จนกว่าการสร้างสะพานข้ามแม่น้ำแคว จะเสร็จสมบูรณ์
ขณะนั้นรัฐบาลไทย เกรงว่า ฝ่ายพันธมิตร ซึ่งนำโดยประเทศอังกฤษ และ สหรัฐฯ จะเข้าใจผิด คิดว่า ประเทศไทยฝักใฝ่ฝ่ายอักษะ จึงได้วางแผนอันแยบยล จัดตั้งกลุ่มเสรีไทย ต่อต้านทหารญี่ปุ่นอย่างลับ ลับ เพื่อให้ฝ่ายพันธมิตรเห็นว่า ประเทศไทยเปล่าเข้าข้างญี่ปุ่น นะจ๊ะ ผลงานของเสรีไทยที่โด่งดัง คือ การแฝงตัวขึ้นไปบนรถขนเสบียง ที่กำลังจัดส่ง ไปให้ทหารญี่ปุ่น แล้วแอบเอายาถ่าย ใส่ในซองเครื่องปรุง มาม่า ทุกห่อ จนทำให้ทหารญี่ปุ่น ขี้แตก ขี้แตน ไปตาม ตาม กัน
เมื่อสงครามจบลง ด้วยความพ่ายแพ้ของญี่ปุ่น และ เยอรมันนี ทหารผ่านศึกคนหนึ่ง ชื่อโกโบริ ได้นำบะหมี่มาม่า ติดตัวกลับประเทศ และพยายามคิดหาวิธีทำเส้นบะหมี่เลียนแบบ จนสำเร็จ แม้ว่ารสชาดจะไม่อร่อยเหมือนมาม่า แต่ก็พอทนกินได้ (( ดีกว่ากินดิน ว่างั้นเหอะ ))
หลังสงครามโลก ประเทศญี่ปุ่น ต้องตกในสภาวะข้าวยาก หมากแพง ขาดแคลนอาหาร เนื่องจาก ทรัพยากรของประเทศส่วนหนึ่ง จำเป็นต้องส่งออกไปชดใช้แทนหนี้ ให้กับกลุ่มประเทศพันธมิตร ในฐานะผู้แพ้สงคราม ผู้คน อดอยาก ล้มตายเป็นจำนวนมาก บะหมี่ ของ โกโบริ มีส่วนช่วยให้ประชาชนชาวญี่ปุ่น รอดพ้นจากความอดอยาก กลับมาฟื้นฟูประเทศสู่ความเป็นมหาอำนาจทางเศรษฐกิจได้ จนถึงทุกวันนี้
โกโบริ เสียชีวิตด้วยโรค คาราโอเกะ (( ร้องไม่วางไมค์ เลยโดนจิ๊กโก๋ตื้บตาย )) แต่ชื่อเสียง และ ความดีของเขา ยังคงอยู่อยู่ในหัวใจของเด็กเสิร์ฟทุกคน ชาวญี่ปุ่นจึง เรียกขานเขาว่า " มาม่า ซัง " เพื่อเป็นการระลึกถึงตลอดไป
ในส่วนของความบันเทิง ระดับสากล มาม่า มีส่วนในการก่อเกิดบทกวี และ ดนตรี มากมาย เช็คสเปียร์ เคยบอกว่า วรรณกรรม อมตะเรื่อง " โรมิโอ กับ จูเลียต " เกิดจากแรงบันดาลใจ ในวันที่เขากินมาม่า แล้ว เส้นกระเด็นเข้าตา บทประพันธ์เรื่องนี้ เป็นผลงานที่เขาภาคภูมิใจมากที่สุด รองลงมาคือ บทกลอน " มีผัวแล้ว พี่ก็ยังรัก " ที่เขาแต่งให้เมียคนข้างบ้าน
เพลง " เทียน มี มี่ " ขับร้องโดย เติ้ง หลี่ จวิน เดิมที ชื่อเพลง " เทียน มาม่า " เป็นเพลงที่แต่งจากเรื่องจริง เนื้อหาของเพลง กล่าวถึงผู้หญิงคนหนึ่ง ที่หลงรักพ่อค้าขายปลาเผาในตลาดสด แต่ฝ่ายชาย ชอบพออยู่กับแม่ค้าขายไข่ปิ้ง ภายหลังผู้หญิงคนนั้นอกหัก จึงตัดสินใจผูกคอตาย ด้วยเส้นบะหมี่มาม่า รสเป็ดพะโล้ บทเพลงนี้โด่งดังเป็นที่รู้จักไปทั่วโลก คำกล่าวที่ว่า มีชาวจีนที่ใด ต้องมี เติ้ง หลี่จวิน และเสียงเพลง " เทียน มาม่า " เป็นเรื่องที่ไม่เกินความจริงนัก
สวัสดี เฮียวิรุฬ 2 how.com
Michael Buble - Always On My Mind
Create Date : 27 มีนาคม 2554 |
|
73 comments |
Last Update : 27 มีนาคม 2554 9:41:01 น. |
Counter : 5580 Pageviews. |
|
|
|
|
| |
โดย: jamaica 27 มีนาคม 2554 10:21:46 น. |
|
|
|
| |
โดย: ชาวชล IP: 125.27.23.4 27 มีนาคม 2554 12:06:41 น. |
|
|
|
| |
โดย: มิลเม 27 มีนาคม 2554 13:46:10 น. |
|
|
|
| |
โดย: jamaica 27 มีนาคม 2554 20:09:06 น. |
|
|
|
| |
โดย: peeamp 27 มีนาคม 2554 22:03:52 น. |
|
|
|
| |
โดย: phunsud 28 มีนาคม 2554 9:06:33 น. |
|
|
|
| |
โดย: nootikky 28 มีนาคม 2554 14:56:52 น. |
|
|
|
| |
โดย: มินทิวา 28 มีนาคม 2554 16:05:03 น. |
|
|
|
| |
โดย: jamaica 28 มีนาคม 2554 21:41:38 น. |
|
|
|
| |
โดย: รักดี09 29 มีนาคม 2554 12:30:36 น. |
|
|
|
| |
โดย: oa (rosebay ) 29 มีนาคม 2554 14:45:29 น. |
|
|
|
| |
โดย: nootikky 29 มีนาคม 2554 18:12:16 น. |
|
|
|
| |
โดย: อุ้มสี 29 มีนาคม 2554 20:18:35 น. |
|
|
|
| |
โดย: TheKPP 29 มีนาคม 2554 20:45:01 น. |
|
|
|
| |
โดย: Megeroo 29 มีนาคม 2554 22:29:37 น. |
|
|
|
| |
โดย: d__d (มัชชาร ) 30 มีนาคม 2554 8:28:13 น. |
|
|
|
| |
โดย: jamaica 30 มีนาคม 2554 11:16:35 น. |
|
|
|
| |
โดย: รักดี09 30 มีนาคม 2554 15:50:17 น. |
|
|
|
| |
โดย: nootikky 30 มีนาคม 2554 18:18:02 น. |
|
|
|
| |
โดย: jamaica 30 มีนาคม 2554 21:10:48 น. |
|
|
|
| |
โดย: phunsud 31 มีนาคม 2554 11:20:34 น. |
|
|
|
| |
โดย: jamaica 31 มีนาคม 2554 16:40:47 น. |
|
|
|
| |
โดย: กะว่าก๋า 31 มีนาคม 2554 20:56:06 น. |
|
|
|
| |
โดย: jamaica 31 มีนาคม 2554 21:24:56 น. |
|
|
|
| |
โดย: TheKPP 31 มีนาคม 2554 21:57:30 น. |
|
|
|
| |
โดย: d__d (มัชชาร ) 31 มีนาคม 2554 23:29:58 น. |
|
|
|
| |
โดย: phunsud 1 เมษายน 2554 6:43:15 น. |
|
|
|
| |
โดย: jamaica 1 เมษายน 2554 19:48:25 น. |
|
|
|
| |
โดย: jamaica 1 เมษายน 2554 21:41:19 น. |
|
|
|
| |
โดย: อุ้มสี 2 เมษายน 2554 1:23:47 น. |
|
|
|
|
|
|
|
Location :
กรุงเทพฯ Thailand
[ดู Profile ทั้งหมด]
|
ฝากข้อความหลังไมค์
Rss Feed
Smember ผู้ติดตามบล็อก : 7 คน [?]
|
เราสามารถเป็นอะไรได้หลายอย่างที่อยากจะเป็น แต่เราไม่สามารถเป็นทุกอย่างที่อยากเป็นได้ ด้วยความสามารถเรามีจำกัด แต่ในความจำกัดที่มี เราก็ยังมีความสามารถมากมาย ถ้าเรารู้จักค้นหา และนำมาใช้ กล้าพอที่จะ "เปลี่ยนแปลง" มีถนนอีกหลายสายที่พร้อมให้เราก้าวเดินไปสู่เส้นทางแห่งความสำเร็จ ให้โอกาสตัวเองอีกสักครั้งสำหรับการเริ่มต้นใหม่ เพราะชีวิตเราใช่เกิดมาเพื่อซ้ำซากอยู่กับสิ่งใดสิ่งหนึ่งที่เราไม่ชอบ
>>>หลังไมค์ถึงลุงแอ๊ดกดที่นี่
|
|
|
|
| 1 | 2 | 3 | 4 | 5 |
6 | 7 | 8 | 9 | 10 | 11 | 12 |
13 | 14 | 15 | 16 | 17 | 18 | 19 |
20 | 21 | 22 | 23 | 24 | 25 | 26 |
27 | 28 | 29 | 30 | 31 | |
|
|
|
|
|
|
|
|
|
สวัสดีตอนสาย ๆค่ะลุงแอ๊ด
เพลงเพราะเหลือหลาย โรเกิลติกจังเลย แอบเคลิ้มกับเวอร์ชั่นนี้ไปเลยหละ
พออ่านเรื่องมาม่าภาคจบแล้วก็ต้องร้อง โอ๊ย โอ๊ย (สงสารโกโบริละสิ)
(แถว ๆนนท์บ้านแม่หมู ถนนเหลือกะติ๊ดเดียวค่ะ รถติดยูเทิร์นก็แสนไกล)