อาเฉียงเป็นนักศึกษามหาวิทยาลัยเพียงคนเดียวในหมู่บ้าน
หลังเรียนจบก็หางานที่เหมาะกับตัวเองไม่ได้สักที
เขาอยู่บ้านเฉยๆมา 2 ปีแล้ว รายจ่ายทั้งหมดก็ตกเป็นหน้าที่ของภรรยา
ที่ต้องไปตั้งแผงลอยขายของ

"ผมเรียนจบตั้งมหาวิทยาลัย จะให้ไปเป็นคนงานในโรงงาน
ผู้หญิงอย่างคุณไม่เข้าใจ ระดับผมต้องทำบริษัทใหญ่"

อาเฉียงไม่พอใจ หันหลังให้ภรรยาแล้วเข้านอน

"อาเฉียง ฉันไปขายของกลับมามืดค่ำ คุณอยู่บ้านทำอาหารเย็นได้มั้ย"

เหมยลี่ปรึกษากับสามีที่นั่งอยู่หน้าคอมพิวเตอร์
ขณะเธอกำลังเตรียมอาหารเย็นหลังจากไปขายของเหนื่อยมาทั้งวัน

"ผมเป็นผู้ชายที่ต้องทำเรื่องยิ่งใหญ่
ทำอาหารซื้อของเป็นเรื่องของผู้หญิงอย่างคุณ อย่ามาโยนให้ผม"

อาเฉียงไม่แม้แต่หันหน้ามามอง ยังคงเล่นเกมส์ต่อไป
ความหมายก็คือไม่ต้องการช่วยเหมยลี่

แต่เหมยลี่ก็ไม่ยอมแพ้

"งั้นตอนกลางวันคุณมาช่วยฉันขายของมั้ย ช่วงนี้ลูกค้าเยอะ ฉันทำคนเดียวไม่ทัน
เราสองผัวเมียช่วยกันขาย ร้านจะต้องไปด้วยดีแน่ๆ"

จริงแล้วเธออยากให้อาเฉียงมาช่วย ยิ่งตอนนี้เขายังหางานไม่ได้สักที
อย่างนั้นสองผัวเมียมาช่วยกันทำร้านเล็กๆให้ใหญ่ขึ้นก็ไม่เลวเลย

แต่คำพูดของเธอก็ไม่สามารถทำให้เขาหันมาสนใจได้ เขาฟังเข้าหูซ้ายทะลุหูขวา

"โอ๊ย! ร้านคุณมันแค่แผงลอยเล็กๆ ผมเป็นถึงนักศึกษามหาลัย
ไม่ไปขายอะไรเล็กน้อยอย่างนั้นหรอก"

เหมยลี่มองด้านหลังของอาเฉียงที่เอาแต่เล่นเกมส์
เธออ้าปากจะพูด แล้วก็ต้องหุบปากลง

…วันเวลาผ่านไป อาเฉียงเอาแต่อยู่กับบ้าน รอโอกาสทองของเขา
และเหมยลี่เองก็ไม่เคยพูดเรื่องนี้กับเขาอีกเลย
เธอออกไปขายของที่ร้านของเธอตอนกลางวัน กลางคืนกลับมาจัดการบ้านที่อาเฉียงทำรกไว้
 เธอเหนื่อยจนหัวถึงหมอนก็หลับทันที ส่วนสามีถ้าไม่เล่นคอมพิวเตอร์ก็ออกไปกินเหล้ากับเพื่อนฝูง

อยู่มาวันหนึ่งเขาไปได้ยินว่า ลูกชิ้นปลาของเหมยลี่ไปเตะตานักธุรกิจใหญ่
เหมยลี่กำลังจะกลายเป็นหุ้นส่วนในบริษัท เขาก็รีบกลับบ้านไปคุยกับเธอทันที

"อืม ทำไมหรอ"

เธอกำลังหันหลังให้เขา เตรียมอาหารเย็น

"นั่นมันบริษัทใหญ่ คุณแนะนำผมเข้าไปหน่อยสิ นี่เป็นโอกาสดีของผมแล้ว"

อาเฉียงยิ่งพูดยิ่งดีใจ เขารู้สึกได้ว่าโอกาสของเขามาถึงแล้ว

เหมยลี่หันมาคุยกับเขา

"แล้วบริษัทจะเอาคุณไปทำอะไร"

ไม่นานหลังจากนั้นอาเฉียงก็ได้รับหนังสือหย่า

ข้างในมีกระดาษโน๊ตเขียนคำพูดของเหมยลี่

ในชีวิตของคนเรา

เรื่องเล็กๆทุกเรื่องในวันนี้จะสะสมเป็นเรื่องใหญ่ของคุณในอนาคต

เพราะฉะนั้นไม่ว่าเรื่องงานหรือหัวใจ

"ปฏิเสธ" ให้น้อย "ปฏิบัติ" ให้มาก

"บ่น" ให้น้อย "พยายาม" ให้มาก

"สนุก" ให้น้อย "ลำบาก" ให้มาก

แท็กซี่ที่ไม่ขยัน จะถูก Uber แย่งงาน

พนักงานที่ไม่ขยัน จะถูกพนักงานใหม่แย่งตำแหน่ง

เถ้าแก่ที่ไม่ขยัน จะถูกกลืนกินโดยคู่แข่ง

คนที่ไม่ขยัน จะถูกแทนที่โดยคนที่ยอดเยี่ยมกว่า

ไม่ว่าผู้หญิงหรือผู้ชาย อยากให้คุณเข้าใจ :

คุณไม่ทำมีคนทำแทนคุณ
คุณไม่พยายามมีคนกำลังพยายาม
คุณไม่แข่งขันจะมีคนคัดคุณออก

ทะนุถนอมคนที่อยู่ตรงหน้า
ลองทำสิ่งที่อยู่ตรงหน้า
คุณแค่รับผิดชอบในการพยายาม
โชคชะตาจะจัดการส่วนที่เหลือเอง