. . เ จ็ ด เ ดื อ น ... เ จ็ ด เ ดื อ น ... มี๊ เ กื อ บ ลื ม แ น่ ะ . .
ก่อนอื่นต้องขอบคุณเพื่อนพี่น้องขาวบล็อกทุกท่านที่เข้ามาอวยพรวันเกิดนะคะ ขอบคุณมากๆ และก็ขอให้พรทุกข้อที่ได้รับมาย้อนคืนไปยังทุกคนด้วยค่ะ ขอให้มีความสุข สมหวัง และสุขภาพดีกันถ้วนหน้า
เมื่อวานเป็นวันที่ 5 เกือบลืมไปแล้วเชียวว่าเป็นวันที่พะโล้ครบเจ็ดเดือน มัวแต่ยุ่งๆ เพราะคุณยายของพะโล้ขึ้นมากรุงเทพฯ เพื่อมาเยี่ยมพี่ชาย (คุณลุงของมี๊และคุณตาอีกคนของพะโล้) เนื่องจากป่วยหนักเข้าโรงพยาบาลมาเป็นเดือนแล้ว จะอัพบล็อกตั้งหลายครั้งแต่ก็ไม่มีโอกาสเลยเพราะแย่งคอมฯ ไม่ได้ (รูปมันอยู่ในคอมฯ อะ ไม่ได้อยู่ในโน้ตบุ๊ก) วันนี้สบโอกาสเหมาะเพราะคุณแด๊ดไม่อยู่ เลยได้ทีตอนพะโล้ดูหนังมาอัพบล็อกซะหน่อย แหะๆ
พะโล้อายุครบเจ็ดเดือนแล้ว หุหุ ไม่น่าเชื่อ! อยู่ด้วยกันมาตั้งเจ็ดเดือนแล้วนะนี่ (ไม่นับตอนอยู่ในท้องนะ) เดือนนี้พะโล้โตขึ้นเยอะ นั่งได้แล้ว จะนั่งเล่นของเล่นบนแผ่นรองคลานมีหมอนข้างวางรอบๆ เผื่อพะโล้ล้ม (เพราะมีบางทีพะโล้หงายหลังซะอย่างนั้น) และมี๊ก็คอยนั่งอยู่ด้วยจะได้รอรับพะโล้ เคยปล่อยให้นั่งเอง ก็นั่งเล่นได้พักหนึ่ง พะโล้ชอบรื้อของเล่นในตะกร้าออกมา ชีรื้อแบบคว่ำตะกร้า ของเล่นก็ออกมาหมด มี๊ก็คอยเก็บเข้าให้ชีรื้อใหม่ รื้อบ่อยเข้าพะโล้เบื่อก็ไม่เล่นแระ
ตอนแรก...พะโล้กลัวแผ่นรองคลาน และกลัวพื้นห้อง เพราะตั้งกะเกิดมาพะโล้อยู่บนเตียงมาตลอด พอคุณแด๊ดอุ้มจะให้ทำท่าเดินบนพื้น พะโล้หดขายังกับเต่า แถมหน้าเบะจะร้อง ต้องอุ้มให้นั่งบนตักแล้วค่อยๆ เลื่อนตัวลงมาให้นั่งบนพื้นหรือแผ่นรองคลาน ตอนนี้ชินแระ นั่งได้ไม่กลัว
เรื่องหม่ำๆ พะโล้หม่ำได้เยอะขึ้น หม่ำเก่งขึ้น เฉพาะอาหารเสริมนะ ส่วนนมก็ยังเหมือนเดิม บางวันก็หม่ำเยอะ บางวันก็ไม่ค่อยจะยอมหม่ำสักเท่าไร วันนี้เริ่มให้พะโล้หม่ำตับแล้ว และก็อาหารเสริมที่ให้ก็เริ่มหยาบขึ้น พะโล้หม่ำได้ แต่ต้องมีซุปให้ซดจะได้คล่องคอ
พักแป๊บเน้อ...ต้องไปโรงพยาบาลแล้วอะ เดี๋ยวกลับมาจะมาอัพต่อนะจ๊ะ ^^
- - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - -
กลับมาแล้วค่า กลับมาแล้ว...วันนี้ไปเยี่ยมคุณตาอีกคนของพะโล้มาค่ะ พะโล้กลายเป็นขวัญใจพยาบาลไปซะแร้วเพราะพี่พยาบาลมาถามพี่สาว - ลูกพี่ลูกน้องมี๊กันทุกวันว่าจะมาเมื่อไร พอเดินเข้ามาเจอพะโล้นั่งอ้วนอยู่บนตักคุณแด๊ดพี่พยาบาลก็ทักทันที...
"ลิซ่ามาแล้วเหรอ"
นังมี๊มานนั่งงง...คนอื่นในห้องหัวเราะตรึม พี่สาวต้องบอกพี่พยาบาลว่า
"ลิซ่าน่ะแม่เค้า น้องเค้าชื่อ Janice จ๊ะ"
แหะๆ แบบว่าน้องเค้าจำผิดไงเพราะเห็นเค้าเรียกชื่อ ลิซ่าๆ ตลอด (หุหุ อย่าเพิ่งงงเน้อ มี๊คีฯ มีชื่อเล่นสองชื่อค่า ที่บ้านเรียกลิซ่า แต่เพื่อนๆ เรียกเมย์น่ะ มันมาจากชื่อเต็มภาษาอังกฤษ ... Melissa) พะโล้ไปนอนกลิ้งๆ อยู่บนโซฟาในห้องผู้ป่วยมั่ง ตรงโถงรับแขกมั่ง จนเย็นคุณยายก็เลยจะกลับ แต่กลับไม่ได้เพราะพะโล้ดันหลับซะงั้น ต้องรอพะโล้ตื่นก่อนถึงจะกลับกันได้
เจ็ดเดือนของพะโล้มีพัฒนาการอะไรบ้าง...มี๊เองก็จำไม่ค่อยจะได้นัก รู้สึกว่าเดือนนี้มันผ่านไปเร็วเหลือเกิน...เร็วจนลืมไปเลยว่าวันอาทิตย์ที่ผ่านมาพะโล้ครบเจ็ดเดือนแล้ว...แป่ว!
มาดูกันว่าพะโล้มีพัฒนาการอะไรบ้าง...
พรุ่งนี้คุณยายก็จะกลับแล้ว กว่าจะได้เจอกันอีกทีก็เดือนกุมภาโน่นแน่ะ พะโล้เกือบครบขวบพอดี ว่าจะถ่ายรูปคู่พะโล้กับคุณยายเก็บไว้ซะหน่อย แล้วเดี๋ยวจะเอามาให้ดู
คุณยายมาคราวนี้พอเห็นพะโล้แล้วก็ออกปากมาคำเดียวว่า... "ซน" ฮ่าๆๆ แม่มานปาดเหงื่อ...เอิ๊ก! ก็ชีไม่เคยอยู่นิ่งๆ เลยอะ ขนาดนอนกินนมก็ป่ายขาป่ายแขนไปมา อุ้มก็เหมือนกันขากับแขนนี่ไกวตลอด พะโล้ไม่เคยอยู่นิ่งจริงๆ ออกแววมาเลยล่ะว่า...ซนน่าดู ไม่อยากจะคิดเลยว่าถ้าพะโล้คลานได้...จะเป็นยังไง
เอาล่ะ...สุดท้าย มาดูรูปกันดีกว่าเนอะ...
|
Create Date : 06 ตุลาคม 2551 |
|
29 comments |
Last Update : 6 ตุลาคม 2551 23:21:43 น. |
Counter : 646 Pageviews. |
|
|
|