โฮะ โฮะ โฮะ...อย่าเพิ่งตกอกตกใจว่าไอ่หมาอายุเก้าเดือนแล้วพัฒนาการไม่กระเตื้องเลยรึ!!! ความจริงคือ...กะอัพบล็อกเรื่องพัฒนาการต่างหากเพราะพรุ่งนี้จะกลับ กทม. แล้ว และจะแวะหาหมอตอนเย็นเลย ดังนั้นค่อยอัพบล็อกกลางคืนวันพรุ่งนี้ดีกว่า แต่...แหมมม...ไหนๆ คุงนายหมาน้อยก็ครบเก้าเดือนมาตั้งหลายวันแล้วนิ อิแม่มานดีใจสุดๆ อยากอัพบล็อกมื้อไม้หงิก แต่ไม่มีเนต งือๆๆ
วันนี้ได้ฤกษ์(หมาหลับ) เลยอัพซะให้ชุ่มปอด
พรุ่งนี้จะกลับแว้ววว...และเปลี่ยนแผนแล้วว่าจะไม่ขึ้นมาอุตรดิตถ์ช่วงปีใหม่เพราะคุงแด๊ดขึ้นมาไม่ได้ เราก็เลยตกลงกันว่าอยู่ฉลองปีใหม่ซะที่ กทม. (เหมือนทุกปี) แล้วกัน เพราะปีนี้เป็นปีแรกที่เราจะฉลองกันสามคน พ่อ-แม่-ลูก (พูดอย่างกับปีก่อนฉลองงั้นล่ะ จริงๆ ก็แค่ซื้ออะไรมาหม่ำไปดูหนังไปเท่านั้นแระ แหะๆ)
คุงนายครบเก้าเดือนเมื่อวันที่ 5 ธันวา (วันพ่อพอดี) มันเร็วมาก...เร็วจริงๆ ยิ่งมองคุงนายก็เห็นว่าชีโตกว่าเดิมเยอะ (ถึงจะรู้สึกว่าตัวยังเล็กๆ นะ) แต่อากัปกิริยาและพัฒนาการก็เติบโตตามวัย ตั้งกะมาอยู่อุตรดิตถ์นี่เห็นได้ชัดเลยว่านั่งได้มั่นคง แล้วค่อยคืบคลาน จนตอนนี้คลานได้เก่ง (แต่ยังไม่เร็ว) และล่าสุดเกาะยืนได้แล้ว คาด(เอาเอง)ว่าสิ้นเดือนธันวานี้ชีน่าจะเริ่มก้าวแล้วล่ะ เพราะตอนนี้ชีเกาะยืนและเดินรอบเปลหวายได้ (เก่งอะไรอย่างนี้ฟระ เอิ๊กๆๆ)
นี่อีกสามเดือนคุงนายก็ขวบหนึ่งแระ...โอว แม่เจ้า วันก่อนยังเพิ่งท้องแหม็บๆ เองง่ะ เร็วค่อดดด!!
ว่าแระก็จบบล็อกแต่เพียง (ด้วนๆ) เท่านี้ (แบบว่าฤกษ์หมดแระ-หมาตื่นพอดี)
|