เมื่อคืนนางฟ้าของมี๊เป็นเด็กดีแท้ๆ เชียว ไม่ตื่นมางอแง โยเย ตอนตีสี่อย่างเคย สงสัยเพราะกลัวว่าจะกวนแด๊ด เพราะแด๊ดต้องตื่นไปทำงานแต่เช้า ก็เลยตื่นมาหม่ำนมแล้วก็นอนต่อทันที มี๊เลยพลอยสบายไปด้วย เพราะไม่ต้องสู้รบกับหนู 
แต่ทำไม๊...ทำไม...พอตกเย็นหนูถึงได้โยเยจนมี๊แทบรับมือไม่ไหว จะว่าไปไม่ใช่มี๊คนเดียวหรอก ทั้งคุณยาย คุณย่า ต่างก็พูดเป็นเสียงเดียวกันว่าไม่รู้จะทำอย่างไรดี จะว่าหนูหิว...หนูก็เพิ่งหม่ำนมเสร็จ หรือว่าท้องอืด...มี๊ก็จับหนูนั่งเรอแล้ว หรือว่าจะปวดท้องอึ๊...หนูก็เพิ่งอึ๊ไปหมาดๆ แล้วหนูเป็นอะไรล่ะลูก 
หนูร้องไห้จนพี่มะเหมียวเดินมาดู มาดมเท้า ดมหัว แล้วมองหน้ามี๊เหมือนจะถามว่า "น้องเป็นอะไร?" แต่มี๊ก็ตอบพี่มะเหมียวไม่ได้ เพราะมี๊ก็ไม่รู้...แงๆๆ หนูร้องไห้ตั้งกะสี่โมงเย็นจนถึงสองทุ่ม กว่ามี๊จะกล่อมหนูหลับไป...แทบตาย...ตอนแรกมี๊กล่อมหนูหลับได้แล้วเชียว พอวางลงบนเตียงหนูก็ขยับไปขยับมาแล้วก็เริ่มขมวดคิ้วก่อนจะทำหน้าเบะ...ร้องไห้ ร้องเหมือนโดนทำร้ายงั้นแหละ ร้องเสียจนหน้าดำหน้าแดง สักพักก็หยุดร้อง แต่ไม่ใช่ว่าจะหยุดเลยนะ...พอนึกขึ้นได้หนูก็ร้องต่อเสียงั้น หนูร้องจนเหนื่อย สุดท้ายก็หลับตอนมี๊อุ้มพาดบ่าพาเดินไปเดินมาในห้อง
เฮ้ออออ...มี๊ล่ะเหนื่อย!!!
ขืนหนูโยเยสี่ชั่วโมงรวดแบบนี้บ่อยๆ มีหวังมี๊ไม่เป็นอันทำอะไรแน่เลย ความหวังว่าจะเอาเวลาตอนหนูหลับเขียนนิยายดับวูบแน่ๆ แต่เอาเหอะถึงหนูจะโยเยงอแงยังไงมี๊ก็รักหนูจ๊ะ 
- - - - - - - - - -
วันนี้ตอนมี๊อยู่กับหนูสองคน มี๊เอา lumix ออกมาถ่ายรูปหนูด้วยล่ะ หนูกำลังหลับปุ๋ยทีเดียว (หลังจากนั้น...ตอนบ่ายหนูก็ตื่นมาโยเยมาราธอน) มี๊พยายามถ่ายให้เห็นขนตาของหนู ขนตาหนูยาวมากกกก...ยาวกว่าขนตามี๊อีก มี๊อ่ะขนตาสั้นจุ๊ดจู๋เลย พอเห็นขนตาหนูยาวมี๊ล่ะโล่งใจ
ตอนหนูเกิดใหม่ๆ มีคนบอกว่าหนูหน้าคม ตอนนั้นมี๊เฉยๆ จนมารู้สึกทีหลังว่าหนูหน้าคมจริงๆ ขนาดหลับยังคมแฮะ
สองรูปนี้เห็นขนตาของหนูด้วยล่ะ ขนตายาวเชียว หวังว่ามันจะยาวอย่างนี้จนหนูโตนะลูก มี๊แอบกลัวว่ามันไม่เจริญเติบโตไปตามตัวหนูง่ะ แบบตัวโตขึ้นแต่ขนตายาวเท่าเดิม แล้วเดี๋ยวมันจะกลายเป็นว่าหนูมีขนตาสั้นจุ๊ดเหมือนมี๊
sleeping beauty ของมี๊หลับน่าสบายเชียว เห็นแล้วอิจฉา Y_Y วันนี้มี๊ไม่ได้พักเล้ยยย...เมื่อคืนตื่นดูหนูอยู่คนเดียว แถมเมื่อเช้าก็ตื่นหกโมงให้หนูหม่ำนมเสร็จกว่าหนูจะหลับอีกทีก็โน่นแน่ะ...แปดโมง
รูป close up รูปนี้มี๊ชอบจังเลยลูก เลยเอามาทำเป็นหัวบล็อกเสียเลย ^^
รูปนี้มี๊ก็ชอบ ดูสิ...นิ้วเล็กๆ ของหนูห้านิ้วกับนิ้วก้อยของมี๊ ดูความแตกต่างนั่นสิ...มันทำให้มี๊รู้สึกว่าต้องทะนุถนอมหนูมากๆ
|
ฝากข้อความหลังไมค์
Rss Feed
ผู้ติดตามบล็อก : 2 คน [
นิยายออนไลน์ 
ตามอ่านเรื่องเล่าย้อนหลังด้วย อ่านแล้วก็ยังนึกถึงตอนที่ผ่าคลอดครั้งแรกอยู่เลย ทั้งตื่นเต้น ทั้งกลัว