. . ห า ห ม อ ค รั้ ง แ ร ก . .
เจ้าตัวเล็กของหม่ามี้...
เมื่อวันอังคารมี้ไปหาหมอเป็นครั้งแรก แด๊ดของหนูติดงานไปด้วยไม่ได้ แต่โชคดีที่น้าปลั๊กของหนูมาหามี้พอดีเลยมีเพื่อนไปนั่งรอคุณหมอที่คลินิค
คุณหมอที่มี้ไปฝากท้องเป็นคุณหมอที่อาของหนูแนะนำมา ท่านเป็นอาจารย์หมออยู่ที่ รพ. จุฬาฯ แต่มาประจำที่คลินิคเฉพาะวันอังคารตอนเย็นเท่านั้น คลินิคอยู่ใกล้บ้านเรามาก (นั่นเป็นสาเหตุที่คุณหมอแนะนำที่นี่) แต่ตอนคลอดมี้คงไปคลอดที่ รพ. จุฬาฯ นั่นแหละ เพราะคุณอาหนูบอกว่าห้องพิเศษที่นั่นก็ใช้ได้ทีเดียว แต่ใจมี้กับคุณยายของหนูน่ะอยากไป รพ. ศิริราช ค่าที่มีคนรู้จักอยู่โน่นเยอะ และคราวที่คุณยายเข้าผ่าตัดที่นั่น ก็เคยไปพักที่ตึกสูติ-นรีเวช มาแล้ว ตึกเขาใหม่มาก ห้องพักก็ดีทีเดียว มีแพนทรีเล็กๆ กับระเบียงมองเห็นวิวแม่น้ำด้วยนะ
วันแรกที่ไปหาหมอ...มี้นั่งรออยู่เป็นนาน เพราะรถคุณหมอเสีย พอคุณหมอมาถึงและได้เข้าไปพบ พูดคุยซักถามเล็กน้อย คุณหมอก็ให้มี้ขึ้นเตียงเพื่อวัดความดัน และตรวจระดับมดลูก (คิดว่างั้นนะ) ตอนวัดความดันปรากฎว่าความดันมี้ขึ้น 140/90 คุณหมอร้องเอ๊ะเลยแหละ แต่มี้ยังไม่รู้เรื่องอะไร พอลงจากเตียงคุณหมอก็ถามว่าแต่ก่อนความดันมี้เท่าไร แต่มี้วัดเมื่อนานแล้วเลยจำไม่ได้ ที่แน่ๆ มี้จำได้ว่าความดันมี้ปกติ แต่มันก็นานแล้ว ตอนนี้อาจจะขึ้นก็ได้ พอถามไปถามมา คุณหมอก็พูดเหมือนปลอบใจว่าคนไข้คนหนึ่งความดันขึ้นตลอดทั้งสองท้อง แต่ก็ไม่มีปัญหาอะไร (ตอนนั้นมี้ก็ยังไม่รู้เรื่องอยู่ดีว่าความดันสูงเนี่ยมันเกี่ยวยังไงกันกับคนท้อง) เสร็จแล้วหมอก็บอกคุณพยาบาลให้เจาะเลือดมี้ หาหลายอย่างทีเดียว ทั้งธาลัสซีเมีย ไวรัสตับอักเสบบี เอชไอวี แล้วก็อะไรอีกก็ไม่รู้ อีกอย่างคือให้ตรวจไตด้วย วันนั้นมี่เจอค่าแล็บไปพันเจ็ดแน่ะ บวกอย่างอื่นอีกก็เป็นสองพันสอง
พอกลับถึงบ้านความอยากรู้ทำให้มี้ทนไม่ไหว ก็เลยเปิดตำราที่มีอ่าน ถึงได้รู้ว่าภาวะความดันโลหิตสูงในคนท้องนี้ไม่ใช่เรื่องดีเลย ถ้ามี้ท้องสักห้าเดือนล่ะก็เขาเรียกภาวะนี้ว่า "ครรภ์เป็นพิษ" อ่านแล้วคืนนั้นมี้ก็กังวลจนนอนไม่หลับเลยเชียว เครียด สวดมนต์แล้วก็ไม่หาย แด๊ดของหนูปลอบมี้ว่า มี้อาจจะตื่นเต้นเกินไปก็ได้ ความดันเลยขึ้น เพราะมี้ก็ตื่นเต้นจริงๆ นะลูก มี้กลัวเข็มง่ะ
ยังไงก็ตามตอนนี้มี้ระวังเรื่องอาหารการกิน พยายามไม่ทานเค็ม เพราะกลัวว่าคราวหน้าที่ไปพบคุณหมอ ความดันจะยังคงเดิม หรือมากกว่าเดิม ซึ่งคงไม่ดีแน่
เดี๋ยวอังคารหน้า มี้ต้องไป รพ. จุฬาฯ ไปทำบัตรผู้ป่วยและก็ไปจองคิวเจาะน้ำคร่ำ...ไอ้เรื่องเจาะน้ำคร่ำนี่อีก ทำเอามี้ขวัญผวา หนึ่งเพราะกลัวเจ็บ สองเพราะกลัวผลของมัน มี้ได้แต่สวดมนต์ไหว้พระก่อนนอนขอพรท่านให้ลูกของมี้สมบูรณ์แข็งแรง แด๊ดของหนูสัญญากับมี้ด้วยล่ะว่าจะพามี้ไปหม่ำข้าวหมูแดงเจ้าอร่อยแถวร้านนมมนตร์ ช่วงนี้มี้อยากกินโน่นกินนี่ไม่ได้หยุด จนแด๊ดหนูคงเริ่มระอาแล้วล่ะ เพราะพอมี้เริ่มทำเสียงออดๆ เรียกชื่อทีไร แด๊ดของหนูหันมามองหน้าด้วยสายตารู้ทันทู๊กที...
ช่วงนี้เวลาแด๊ดกับมี้เดินห้างทีไร เป็นต้องโฉบผ่านแผนกของใช้เด็กอ่อนทุกที มี้อดรนทนไม่ไหวอยากซื้อเสื้อผ้าเด็กๆ ให้หนูเหลือเกิน แต่ยังต้องรอก่อน มี้ว่าจะรอจนได้ผลเจาะน้ำคร่ำนั่นแหละ ถึงค่อยเริ่มซื้อหาของใช้ไว้ให้หนู ช่วงนี้ว่างๆ คงต้องลิสต์รายการเอาไว้ก่อน จะได้รู้ว่าอะไรควรซื้อก่อนซื้อหลัง แต่ที่แน่ๆ มีเรื่องต้องซื้อเยอะแยะเชียวล่ะลูกเอ๋ย...
เอาล่ะจ๊ะ...มี้ไปนอนดีกว่า หนูคงง่วงแล้ว (หรือหนูหลับตลอดเวลา???) รักลูกที่สุดเลยนะเจ้าตัวเล็กของมี้จ๋า
|
Create Date : 18 สิงหาคม 2550 |
|
10 comments |
Last Update : 23 พฤษภาคม 2551 15:18:36 น. |
Counter : 571 Pageviews. |
|
|
|
ตำราเนี่ยอ่านจบไป 2-3 เล่ม แต่ก็ยังคิดมากอยู่ดี ยังไงก็ทำใจให้สบายและปฏิบัติตามหมอนะคะ เพราะความเครียดเนี่ยมีผลกับน้องแน่ๆค่ะ