Group Blog
 
<<
มีนาคม 2549
 
 1234
567891011
12131415161718
19202122232425
262728293031 
 
5 มีนาคม 2549
 
All Blogs
 
หิรัญญิการ์ดอกใหม่ ... แล้วก็ ... ฉู่ฉี่มะระขี้นกสอดไส้่ ค่ะ

ดอกหิรัญญิการ์เนี่ย ก้อยเพิ่งจะมารู้จักได้แค่ซักไม่กี่ปีมานี่เองค่ะ เห็นหนแรกก็ที่ทับสงาว บ้านอาน้อยที่จังหวัดเลยที่พวกเราไปกินไปนอนตั้งแต่ยังไม่มีอะไรเลย ต้องกางเต๊นท์อยู่ บางทีน้ำหมดก็ต้องขับรถออกไปอาบน้ำที่น้ำตกใกล้ จนกระทั่งบัดนี้ สวนต่างๆของอาน้อยออกมาสวยมากๆค่ะ ใครอยากเห็นสวนสวยๆของอาน้อย ก็เข้าไปดูในนี้นะคะ

//www.agalin.com

พอก้อยเห็นดอกเค้าแล้วก็รู้สึกทึ่งมากเลยค่ะ ไม่ค่อยได้เห็นไม้เลื้อยเนื้อแข็งต้นโตขนาดนี้ แถมดอกก็ใหญ่มากๆด้วย ใหญ่จนน่าแปลกใจในความรู้สึกของก้อยนะคะ จากรูป...เทียบกับมือก้อยนะคะ



ตอนขึ้นไปกลางดงบ้านนายเอ้เมื่อปลายปีที่แล้ว ก็แวะร้านขายต้นไปที่ซื้อกันประจำ เจอต้นหิรัญญิการ์ค่ะ ต้นงามมาก ตัดสินใจจะซื้อมาดีหรือปล่าว เพราะช่วงนี้คุณพ่อชอบบ่นว่า ดีแต่ซื้อ ไม่ค่อยได้มีเวลาดูแลต้นไม้เองเลย คุณพ่อต้องดูแลให้หมด (อ้าว...ก็แหม...เราก็อยากให้ต้นไม้เราได้รับการดูแล จากฝีมือระดับขั้นคุณพ่อค่ะ) คิดแล้วก็ซื้อมาดีกว่า เดี๋ยวมาประเหลาะแป๊บเดียว ขี้คร้านจะปลูกให้เรา

ตอนลงดินครั้งแรกค่ะ ต้นยังจ๋องๆอยู่เลยนะคะ



ผ่านไปซักเดือนนึงมั๊งค่ะ...โอ้โห คุณพ่อเลี้ยงดีค่ะ ต้นดูดกหนาขึ้นตั้งเยอะ



เริ่มติดดอกให้ชื่นใจแล้ว



ก้อยเฝ้าดูการเติบโตของเค้าเรื่อยๆค่ะ บอกคุณพ่อว่า...ต้นเนี้ยเค้าเลื้อยนะ คุณพ่อไม่ค่อยเชื่อเท่าไหร่ ก็เลยปลูกห่างจากกำแพงบ้านออกมาเยอะเหมือนกัน

สงสัยพอเค้าสูงกว่านี้ ต้องคอยจับให้ไต่ไปตามกำแพง แล้วก็ให้ขึ้นรั้วค่ะ (ปัจจุบัน คุณพ่อก็ยังไม่เชื่อว่าต้นนี้จะเลื้อย...คอยดูต่อไปเถอะพ่อจ๋า)



มาดูดอกตูมบ้างค่ะ



บานแล้ว ... มีกลิ่นหอมอ่อนๆด้วยนะคะ



กลายเป็นว่าคุณพ่อชอบใจมากค่ะ อยากได้อีก จนเมื่อวันหยุดยาวที่พวกเรามีมิตติ้งกัน พวกน้องๆก้อยเค้าขึ้นไปกลางดงกันอีกค่ะ ก้อยไม่ได้ไปเพราะอยู่มิตติ้ง ก็เลยฝากยุทธซื้อมาให้อีกสามต้นค่ะ สมใจคุณพ่อ คราวนี้คุณพ่อก็เลยปลูกใกล้กำแพงขึ้นมาอีก ติดๆกันสามต้นเลยค่ะ ปลูกเอาไว้ที่หลังบ้าน กะว่าคราวเนี้ยแหละ คงจะได้หิรัญญิการ์ เป็นกลุ่มใหญ่ๆ ฟูๆ ค่ะ



เอาหล่ะ...นอกเรื่องไปตั้งไกลค่ะ กลับมาที่อาหารของเรากันดีกว่าค่ะ เมื่อวันก่อนคุณพ่อบ่นอยากทานฉู่ฉี่มะระขี้นกยัดไส้ค่ะ ที่จริงแกงนี้ก็ไม่ได้ทำนานแล้วค่ะ จำได้เมื่อตอนเด็กๆ มีแม่ครัวที่บ้านชื่อป้าพัดเป็นคนเริ่มทำอันนี้ให้เราทาน ก้อยเองทานพวกมะระ หรือผักขมๆ เช่นพวกสะเดาเป็นตั้งแต่เด็กนะคะ

ป้าพัดทำกับข้าวเก่งมาก แกงคั่วลูกตำลึงกินหนแรกก็ป้าพัดทำให้กินเนี่ยหล่ะค่ะ สมัยก่อนริมรั้วตำลึงขึ้นอยู่เต็มไปหมด เคยแกล้งคุณพ่อปอกเปลือกลูกตำลึงดิบ แล้วเอาไปบอกคุณพ่อว่าเป็นแตงกวา คุณพ่อกัดเข้าไป ขมปี๊ดเลยค่ะ แย่จังรู้สึกบาปมาก



ตลาดนัดในหมู่บ้่านเมื่อเย็นวันพฤหัสที่แล้ว มีเจ้าที่ขายผักจากราชบุรี ... มะระขี้นกเค้าสวยมากเลยค่ะ ซื้อมาประมาณยี่สิบบาท แล้วก็ให้เก๋ผ่าครึ่งตามยาว เอาเม็ดออก แล้วก็ลวกไว้ให้ค่ะ



คุณพ่อทานนิ่มๆหน่อย แต่ใครไม่ชอบนิ่มก็ลวกพอสลดนะคะ



ที่ป้าพัดทำให้กิน ป้าพัดใช้เนื้อปลากรายโขลกให้เหนียวแล้วเอามายัดไส้ แต่ก้อยไม่มีปัญญาค่ะคุณพ่อขา....เอาหมูปรุงรสที่เค้าทำสำเร็จมายัดไส้ก็แล้วกันนะคะ

หมูปรุงรสเนื้อจะเนียนๆเหนียวๆเหมือนลูกชิ้น ก็มีขายตามซุปเปอร์ทั่วไปนะคะ ห่อนี้แวะซื้อที่จัสโก้พัฒนาการ หลังจากส่งน้องจุ๋มแล้วเมื่อคืนวันศุกร์ค่ะ





เอาไปลองอบไมโครเวฟนิดนึง...ชิมดู รสชาติดีแล้วค่ะ ไม่ต้องเติมอะไร ก็จัดการยัดหมูลงบนมะระเลย



นอนรอเป็นตับค่ะ



ก้อยเอาง่ายค่ะ ยัดเข้าไมโครเวฟไฟกลาง ประมาณนาทีครึ่ง เอาแค่พอสุกนะคะ อย่านานเกินไป เดี๋ยวหมูจะแข็งไปซะ ก้อยไม่ได้เอาไปนึ่งแบบป้าพัดทำหรอกค่ะ ก็แหมสามสิบปีที่แล้ว เตาไมโครเวฟมีซะที่ไหน



เหลือมะระนิดหน่อย...ก้อยเลยเอามาทานกับน้ำพริกปลาร้าสุดโปรด เป็นมื้อเที่ยงค่ะ



กลับมาที่แกงเราต่อ...ก้อยชอบใช้เครื่องแกงยี่ห้อนี้ค่ะ เครื่องแกงแพนงยี่ห้อน้ำใจ



เตรียมซอยใบมะกรูดเอาไว้นะคะ ซอยได้บางแค่นี้ก็สุดฝีมือก้อยแล้วค่ะ



อยากได้พริกชี้ฟ้าแดงค่ะ เพราะสีตัดกับเครื่องแกงดี แต่ที่ตลาดนัดไม่มี ก็ใช้พริกเหลืองก็แล้วกันเนอะ



ตามหลักการทำแกงเลยค่ะ ... เอากระิทิมาผัดกับเครื่องแกงให้หอม



พอหอมได้ที่ ก็ใส่กระทิที่เหลือลงไปค่ะ ก้อยใช้กระทิชาวเกาะอย่างครึ่งลิตรค่ะ เหมาะกับเครื่องแกงหนึ่งห่อพอดีเลยค่ะ ไม่เผ็ด...ไม่จืด ไม่ได้เติมน้ำเลยนะคะ แพนงจะได้ข้นๆ เครื่องแกงเค็มอยู่แล้ว ก้อยปรุงรสไปแค่น้ำตาลปี๊บไปหนึ่งหัวแม่มือ



จัดการเอามะระที่ทำเตรียมไว้ลงไปค่ะ



พอเดือด....ใบมะกรูด พริกเหลือง ตามลงไป



สำเร็จแล้วค่ะ ...ทานกับข้าวสวยร้อนๆ ... ชอบจัง เมนูนี้อาจจะไม่ค่อยถูกใจคนไม่ชอบกินมะระนะคะ แต่ที่จริงแล้วมันก็ไม่ได้ขมอะไรมากหรอกค่ะ

เค้าบอกว่ามะระเป็นผักวัดอายุ พอแก่ตัวลง จากที่เคยกินไม่ได้กลับกินได้ ก้อยคงแก่ตั้งแต่เด็กค่ะ เพราะกินของพวกนี้มาตั้งแต่เล็กเลย

หาววววว ง่วงแย้วววววววววว
ไปนอนก่อนนะคะ กู้ดไนท์ทุกๆคนเลยค่ะ




Create Date : 05 มีนาคม 2549
Last Update : 5 มีนาคม 2549 20:33:22 น. 5 comments
Counter : 3188 Pageviews.

 
แวะมาชมเมนูใหม่ครับ แต่ท่าทางทานไม่เป็นอ่ะ


โดย: 90210 วันที่: 6 มีนาคม 2549 เวลา:15:12:04 น.  

 
น่าหม่ำจังค่ะ

ที่บ้านมีหิรัญญิการ์เหมือนกัน แต่ไม่รู้จะให้เลื้อยไปทางไหนดี เลยโดนจับตัดอยู่เรื่อยๆ ค่ะ
เคยเห็นที่สวนนงนุชมั้งคะ เค้าให้เลื้อยไปกับไม้ยืนต้นอะไรสักอย่างที่ต้นสูงมากแล้ว เจ้านี่ไปยึดอาศัยอยู่ยังกับว่าเป็นเจ้าบ้านเสียเอง ออกดอกขาวพราวไปทั้งต้นเลย


โดย: jimkong IP: 58.8.93.89 วันที่: 7 มีนาคม 2549 เวลา:15:06:51 น.  

 
น่าอร่อยจังเลยค่า

ถ้าจะจริงค่ะที่ว่ามะระวัดอายุ จำได้สมัยเด็กๆนี่ไม่แตะเลยค่ะอะไรที่ขม ๆต่างกับเดี่ยวนี้ชอบจัง

ไว้จะลองทำดูนะค่า น่าตาอาหารสวยมากเลยค่ะ


โดย: มนแพมพาว วันที่: 5 มิถุนายน 2550 เวลา:15:43:39 น.  

 
อึม..เป็นเมนูที่แปลกดีนะ แม่ไม่เคยทำให้ทาน

แต่ชอบทานเผ็ดอยู่แล้ว ต้องลองทำดูสักหน่อย

น่าจะอร่อยนะ


โดย: ผู้ชายเข้าครัว IP: 118.172.114.96 วันที่: 13 มกราคม 2553 เวลา:23:38:36 น.  

 
สนใจต้นหิรัญญิการ์อ่ะค่ะ พอดีกำลังตกแต่งสวนที่บ้าน แล้วอยากได้ต้นนี้ไปปลูกให้มันเลื้อยรั้วค่ะ ไม่ทราบว่าไปซื้อที่ไหนหรอค่ะ อยากได้จิงๆอ่ะค่ะ


โดย: คนรักต้นไม้ IP: 10.9.37.203, 202.28.179.4 วันที่: 8 กุมภาพันธ์ 2553 เวลา:13:20:30 น.  

ชื่อ :
Comment :
  *ใช้ code html ตกแต่งข้อความได้เฉพาะสมาชิก
 

Jekyll and Hyde
Location :


[ดู Profile ทั้งหมด]

ฝากข้อความหลังไมค์
Rss Feed

ผู้ติดตามบล็อก : 9 คน [?]




Friends' blogs
[Add Jekyll and Hyde's blog to your web]
Links
 

 Pantip.com | PantipMarket.com | Pantown.com | © 2004 BlogGang.com allrights reserved.