BlogGang.com : : kirofsky : ผจญภัยในญี่ปุ่นแบบหมาป่าโดดเดี่ยว วันที่12.2 -งงงงงงง-

ผจญภัยในญี่ปุ่นแบบหมาป่าโดดเดี่ยว วันที่12.2 -งงงงงงง-

ออกจากร้านไอติม เอ๊ะไหงโอค่าซังขับรถย้อนกลับมาทางเดิม

ไม่ไปมะสึโมโต้แล้วเหรอคร้าบ

ระหว่างทางโอค่าซังก็ชี้ให้ดูลานสกีบนภูเขาที่ใช้แข่งขันโอลิมปิกฤดูหนาว

ตรงยอดเขายังพอมีหิมะปกคลุมอยู่ แต่ส่วนที่เป็นลานสกีนั้นหิมะละลายหมดแล้ว

...แต่กระนั้นมันก็ยังสวยอยู่ดี

มือผมหยิบกล้อง(ที่พลังกายใกล้หมดเต็มที

) ขึ้นมาถือเตรียมลั่นชัตเตอร์

...แต่ก็ได้แค่เตรียมเท่านั้นเพราะโอค่าซังควบอิมเพรสซ่า(รถเครื่องแรงนะครับ)คู่ใจไปด้วยความเร็วที่ถ่ายไปภาพก็สั่น

ชะรอยสวรรค์คงรับรู้ได้ว่าคนดีกำลังต้องการความช่วยเหลือจึงประทานสามแยกพร้อมสัญญาณไฟแดงมาให้คนดีเช่นผม

แต่สวรรค์คงรู้ตัวช้าไปหรือไม่ก็โอค่าซังจะซิ่งเร็วไปตำแหน่งที่รถจอดติดไฟแดงอยู่นั้นถึงได้โดนบ้านและเสาไฟบัง แถมภูเขาก็เล็กจิ๋วซะอีก

มองส่งทิวเขาเบื้องหลังจนเกือบลับสายตาแล้วก็หันหน้ามาเผชิญความจริงต่อไป

...ความจริงที่ว่าโอค่าซังกำลังขับรถในเส้นทางกลับบ้าน

โอ๊ะ แต่ข้างหน้านั่น คนสายตาสั้น150เพ่งแล้วขยี้ตา ขยี้ตาแล้วก็เพ่งใหม่ ภาพนั้นก็ยังไม่หายไป

สิ่งนั้นคือป้ายเขียวๆตัวหนังสือสีขาว แขวนอยู่เหนือถนนเบื้องหน้า

บนป้ายนั้นมีลูกศรสีขาวชี้ไปทางซ้าย ข้างบนลูกศรมีภาษาอังกฤษกำกับว่า Matsumoto

เอ่ออออ... จริงๆผมก็ไม่ได้ชอบการหักมุมอะไรกันบ่อยๆนะครับ

ที่เล่ามานี่ก็เรื่องจริงทั้งนั้น และไอ้ที่โอค่าซังจะทำต่อไปก็เรื่องจริงอีกเช่นกัน...

โอค่าซังไม่เลี้ยวซ้าย!!!

...มานึกๆดูโอค่าซังก็พูดแค่ให้หยุดวันนี้นี่เนอะ คนที่บอกว่าไปมะสึโมโต้คือแคธีซะหน่อย

พอพ้นสามแยก"มะสึโมโต้เลี้ยวซ้าย"แล้วผ่านทางรถไฟมาอีกหน่อยโอค่าซังก็จอดรถริมทะเลสาบ

...ทะเลสาบที่ผมเคยมากับแคธีนั่นเอง

ผู้คนริมทะเลสาบแบ่งออกเป็น2จำพวกคือ 1วาดรูป และ2ตกปลา

แต่เมื่อผมและแคธีลงไปริมทะเลสาบบ้างจำพวกที่3ก็เกิดขึ้น ...ถ่ายรูป

(จริงๆที่มาญี่ปุ่นผมก็หวังว่าจะได้ทั้งวาดรูปและตกปลาเลยนะ

กะเรื่องวาดรูปเนี่ยผมเตรียมสีไม้มาด้วย1กล่องเลยล่ะ <แต่ไม่ได้วาดเลยซักนิดจนกลับประเทศไทย

>

ส่วนเรื่องตกปลาผมก็แอบหวังว่าในเวลา12วันที่อยู่กับโฮสอาจจะมีโฮสซักคนชวนไปตกปลามั่ง แหะๆ)

น้าคนนี้นั่งวาดอยู่แถวริมถนนคนเดียวเลย คนอื่นๆไปวาดกันแถวริมน้ำทั้งนั้น

จากนั้นผมก็ค่อยๆย่องไปดูเค้าตกปลากัน

การตกปลาต้องการสมาธิและความสงบ เราต้องไม่ไปรบกวนเค้า

ดังนั้นเราจึงแค่แอบถ่ายพวกลุงๆอยู่ห่างๆอย่างเงียบๆ

"เราไม่ได้รบกวนพวกลุงเค้าใช่มั้ยแคธี"

ไม่เมื่อยมั่งเหรอครับ?

นั่งวาดน่าจะสบายกว่านา...

แคธีเด็ดต้นไม้มากินอีกและ

...กินจริงๆนะครับไม่ได้มุก ลำต้นมันจะรสออกเปรี้ยวๆ

เมื่อขึ้นรถอีกครั้งไม่มีการย้อนไปสามแยก"มะสึโมโต้เลี้ยวซ้าย"อีกแต่อย่างใด

เพราะจุดหมายต่อไปคือกลับบ้าน

เมื่อลงจากรถแคธีก็แบกต้นฟุกิกำใหญ่ไปเก็บเพื่อรอแปรรูปเป็นฟุกิดองต่อไป(เสียดายมากที่ไม่ได้อยู่กิน

)

หันไปทางแปลงผักก็เห็นโอบ้าจังเล่นอยู่กับไลกุ

เมื่อถ่ายรูปเสร็จแล้วผมก็งงๆเอ๋อๆเดินไปทางสวนแอปเปิ้ลเตรียมจะทำงานต่อไป

แต่แคธีก็เรียกให้ขึ้นรถ บอกว่ายังไปต่ออีกนะ

ไอ้ไปต่อที่ว่าก็คือบ้านลูกชายคนที่3ของโอค่าซังที่แต่งงานไปน่ะเอง

(ภรรเมียเค้าสวยมากเลยล่ะครับ

)

และที่บ้านนี้เองผมก็ได้เห็นธงปลาโค่ย(ปลาคาร์ฟนั่นเอง)เหมือนที่เคยเห็นบ่อยๆในหนังสือการ์ตูน

เสียแต่ว่า...

เมื่อไม่มีลมมันก็เป็นแค่ปลาตากแห้ง

แวะคุยกับลูกชายแป๊บเดียวโอค่าซังก็ขับรถพาไปที่อื่นต่ออีก

จะไปไหนอีกเนี่ย งงไปหมดแล่ว

แต่เมื่อมาถึงสถานีรถไฟ ข้อมูลทุกอย่างก็ปะติดปะต่อกันจนได้

...จะนั่งรถไฟไปมะสึโมโต้นี่เอง

อ้าวๆๆๆๆ แล้วทำไมโอค่าซังเดินกลับไปที่รถอีกล่ะคร้าบ

แค่ต้องรอรถไฟเที่ยวต่อไปอีกครึ่งชั่วโมงก็เปลี่ยนใจไม่ไปแล้วเหรอคร้าบ

เปล่า! โอค่าซังกลับบ้านแล้วให้ผมไปมะสึโมโต้กับแคธีสองคน

...ครึ่งวันนี้งงหลายครั้งเหลือเกิน

29511/553

Create Date : 15 กุมภาพันธ์ 2554

Last Update : 19 กุมภาพันธ์ 2554 16:42:02 น.

12 comments

Counter : 1899 Pageviews.

ภาพบรรยากาศริมทะเลสาปสวยมากๆ เลย
น่าเก็บปลาตากแห้งมากินกับข้าวต้มนะ555+

โดย: sierra whiskey charlie

วันที่: 19 กุมภาพันธ์ 2554 เวลา:19:37:24 น.

ถามเคธีให้หน่อยคะ่ ..

ต้นไม้อร่อยรึเปล่า.. ท่าทางจะอร่อย.. คิคิ..

อยากไปนั่งริมทะเลสาบมั่งจัง (ถ้าแดด ไม่ร้อน..นะ)

โดย: poongie

วันที่: 19 กุมภาพันธ์ 2554 เวลา:20:03:01 น.

ชอบภาพที่นั่งวาดอยู่แถวริมถนนคนเดียวจัง

เค้าอยากทำแบบนี้มั่งจังเลยอ่ะ

โดย: I_sabai

วันที่: 19 กุมภาพันธ์ 2554 เวลา:20:26:45 น.

จริงนะพี่คีย์ คนแก่ที่นั่นอายุยืน เพราะมีกิจกรรมทำร่วมกัน
และมันก็ดีต่อสุขภาพจิตมากๆ
บรรยากาศที่ญีปุ่่นด้วย ทำให้เราอยากถ่ายภาพเยอะๆเลยเนอะพี่คีย์

ตอบจากบล็อก..ที่มีแต่ของเปรี้ยว เช่นมะนาว ส้มจี๊ด มะขาม
เพราะชะเอมหวานเป็นผู้กำกับไงจ้ะ ฮ่าๆๆ มันก็จะลงตัวที่ผัดเปรี้ยวหวานพอดี๊

โดย: ชะเอมหวาน

วันที่: 19 กุมภาพันธ์ 2554 เวลา:23:26:39 น.

หักหลายมุมเหลือเกินค่ะคุณ

เสียดายเนาะ เลยไม่ได้ทั้งวาดรูปและตกปลาเลย แหะๆ

ทะเลสาบและภูเขาเขียว น่าไปนั่งเล่นมั่งจังค่ะ

โดย: สาวไกด์ใจซื่อ

วันที่: 21 กุมภาพันธ์ 2554 เวลา:9:42:21 น.

อยากได้ Orange road เล่มนั้นจังเลย............

โดย: ถนนสายนี้เปรี้ยว IP: 61.19.199.142 วันที่: 23 กุมภาพันธ์ 2554 เวลา:17:04:17 น.

เอากระดูกหมูจิ้มโกจิเบอรี่มาเสิร์ฟค่ะ 555
โอยขำยอดเขาหิมะค่ะ 555 ตอนแรกที่ชี้ขึ้นไปนึกว่าจะพา
ไปช่วยขนหิมะ 555
โชคดีจริงๆ เจอสามแยกเป็นใจ อิอิ
เคธีน่ารักจัง...บ้านเมืองสวยงามไปหมด อิจฉาจริงๆ
คุณคีย์ มัตสึโมโตะคืออไรคะ?

โดย: CoffeeBake

วันที่: 23 กุมภาพันธ์ 2554 เวลา:19:28:53 น.

รอลุ้นต่อไปว่าจะหักมุมอีกรึเปล่า ต้นฟุกินั่นใหญ่มากเลยนะคะ

โดย: matsujin IP: 180.180.25.17 วันที่: 23 กุมภาพันธ์ 2554 เวลา:22:44:50 น.

ทะเลสาบเล็กๆแต่หาความสุขได้เนอะ

ชอบภาพที่สามจังเลยอ่า...

โดย: นักล่าน้ำตก IP: 58.8.96.215 วันที่: 24 กุมภาพันธ์ 2554 เวลา:16:27:12 น.

เข้าใจความรู้สึกค่ะ5555 ปล.ทรงผมขอติดไว้ก่อนน้า

โดย: เก่ง (keng_toshi

) วันที่: 25 กุมภาพันธ์ 2554 เวลา:17:39:55 น.

ไปสวีทกัน2 คนบ่อยจังนะพี่คีย์

^^

โดย: faa IP: 192.168.212.119, 180.183.240.157 วันที่: 28 กุมภาพันธ์ 2554 เวลา:19:01:27 น.

ขำเคธี่ ติดดินมากกกก

กินหญ้าอีกแน่ะ ฮ่าๆ

โดย: harumi

วันที่: 2 มีนาคม 2554 เวลา:13:17:47 น.