++ อาลัยรัก ครูสมใจ ยุกตะนันท์ ++
เมื่อปี 2523 ฉันได้เข้าไปเรียนที่โรงเรียนประจำจังหวัด อย่างที่เคยเล่าไปแล้วว่า ตอนนั้น วันปฐมนิเทศน์ ก็ต้องไปเอง แม่ให้เงินไปจ่ายค่าเทอมเอง ก็เลยต้องคิดและตัดสินใจเองว่าจะเลือกเรียนอะไร ซึ่งตอนนั้นก็ตัดสินใจเลือกเรียน วิชาพื้นฐานภาษาอังกฤษ (เพราะรู้สึกว่าเหมาะกับตัวเองที่สุดในตอนนั้น) และนั่น ก็ทำให้ฉันได้มีบุญมาพบคุณครูสมใจ
ฉันจำครูสมใจได้ตั้งแต่วันแรกที่ครูเข้ามาสอน เพราะนามสกุลของครูเหมือนกับนามสกุลนางเอกยอดนิยมที่ฉันชอบ (แม้เวลาจะผ่านไปนานมาก ร่วม 30 ปี แต่ฉันจะพยายามขุดคุ้ยความทรงจำออกมาให้ได้ เพราะว่า บล๊อกนี้ ฉันตั้งใจเขียน เพื่อระลึกถึงครู)
ครูสมใจ เป็นครูที่ฉันเรียกครูได้อย่างเต็มปากเต็มคำ และรักในความเป็นครูของคุณครูอย่างหมดหัวใจ ครูสมใจที่นักเรียนห้องอื่นพากันเข็ดขยาด เล่าขานกันไปว่าครูช่างดุเหลือเกิน.. แต่สำหรับพวกเราห้อง 2 ครูเป็นครูที่น่ารัก อาจจะเข้มงวดบางครั้ง แต่คุณครูใจดี และครูจะดีใจทุกครั้งที่เห็นพวกเราตั้งใจเรียน
ครูไม่เคยรู้สึกเหนื่อยที่สอนพวกเราให้ได้ความรู้มากกว่าที่ควรจะได้จากตำราเรียนตามหลักสูตร แต่ครูสรรหาการเรียนการสอนที่นอกเหนือจากตำรา มาให้พวกเราได้ฝึกฝน ได้หัดอ่าน ฝึกการออกเสียง
ครูไม่เคยบ่นว่าเหนื่อย มีแต่บ่นว่า ทำไมเวลาเรียนน้อยเหลือเกิน กลัวพวกเราเรียนไม่ทัน เริ่มแรกครูก็บอกพวกเราว่า ให้พักทานข้าว 15 นาทีพอไหม แล้วรีบกลับเข้าเรียนในห้องต่อสัก 30 นาทีก็ยังดี.. แต่ครูก็ยังบ่น ..สุดท้ายครูบอกว่า วันเสาร์พวกเธอมาเรียนกันอีกครึ่งวันแล้วกันนะ.. พวกเราก็เหมือนเด็กน้อยหิวกระหายความรู้ ครูป้อนให้เท่าไหร่ ก็รับหมด ไม่เคยบ่น
ฉันว่า..พวกเราเอง ก็คงเป็นศิษย์รักของคุณครูมิใช่น้อย.. เพราะเวลามีงานโรงเรียน คุณครูก็มักจะเรียกห้องเราให้ไปช่วยงานเสมอๆ ครูคอยดูแลพวกเราเหมือนลูกเหมือนหลาน.. ตอนที่ขึ้น ม.4 เพื่อนบางคนที่ไปเรียนที่เทคนิคลำปาง สมัยเป็นลูกศิษย์ของครู นายคนนี้เรียนบ๊วยที่สุดในห้อง แต่พอไปเรียนที่เทคนิค กลับได้วิชาภาษาอังกฤษเป็นที่ 1 ของชั้นปี จนทางเทคนิค ส่งจดหมายชมเชยมาให้ที่โรงเรียนบุญวาทย์
ยังจำหน้าตาและรอยยิ้มของครู ตอนที่เล่าให้พวกเราฟัง วันที่ไปรดน้ำดำหัวครูได้ ครูดีใจที่รู้ว่า ลูกศิษย์ของครูได้ดี
ใครกันที่ว่าครูเป้นคนดุ.. ครูก็มีรอยยิ้ม หัวเราะ เวลาที่พวกเราเรียนแล้วออกเสียงผิดๆ ถึงครูจะดุ ก็เหมือนขู่ให้กลัว บอกว่าเดี๋ยวจะโดนเขกหัว.. แต่ก็ไม่เห็นจะเขกหัวใครสักที .. ครูมีรอยยิ้มให้พวกเราเสมอ..
ตราบชั่วชีวิตการเป็นครู ของครูสมใจ ไม่รู้ว่าสร้างเด็กที่มีคุณภาพมากี่ร้อยกี่พันคน แม้แต่ตัวฉันเอง ที่มีความรักในภาษาอังกฤษ จนได้ใช้ทำมาหาเลี้ยงตัวได้ทุกวันนี้ ก็เพราะครูสมใจ หนูขอบคุณคุณครูมากค่ะ
ฉันไปดูรูปของเพื่อนใน facebook ถึงเพิ่งจะรู้ว่า ครูจากไปแล้ว ตั้งแต่ปลายปี ด้วยโรคมะเร็ง หนูขอให้ผลบุญทั้งมวลที่ครูได้สอนศิษย์มา ส่งให้ครูไปสู่สุขคตินะคะ ขอให้ครูได้มีความสุขในทุกๆภพชาติ แม้ไม่ได้ไปเผา แต่หนูก็รักครูค่ะ หนูขอส่งครูที่นี่นะคะ
ด้วยรักและคิดถึงครู.. ตลอดไป.. ครูของฉัน.. ครูสมใจ ยุกตะนันต์
ขออนุญาตลงรูปครูนะคะ
Create Date : 14 มิถุนายน 2554 |
|
10 comments |
Last Update : 15 มิถุนายน 2554 13:30:05 น. |
Counter : 9024 Pageviews. |
|
|
|