|
|
|
|
|
| 1 | 2 | 3 | 4 | 5 | 6 |
7 | 8 | 9 | 10 | 11 | 12 | 13 |
14 | 15 | 16 | 17 | 18 | 19 | 20 |
21 | 22 | 23 | 24 | 25 | 26 | 27 |
28 | 29 | 30 | 31 | |
|
|
|
|
|
|
|
|
...เจ้าที่...( เรื่องสั้นตอนที่ ๓ )
....... ผ่านโค้งพันศพไปไม่นานนัก...ข้าพเจ้าก็ขับรถมาถึงบ้าน เรือนเก่าแก่
หลังใหญ่ยกพื้นสูงหันหน้าเข้าหาลำคลอง บนโคกปลูกไม้ดอกไม้พุ่ม พวก
มะม่วงก็ยืนต้นใหญ่ให้ร่มเงาครึ้มเย็นสบาย...เจ้าชัยเห็นบรรยากาศของบ้านเข้าก็
ชอบอกชอบใจ มันเดินสำรวจหาทำเลนั่งกินเหล้า
“ .เอ็งไปเปลี่ยนเสื้อผ้าก่อนเถอะ จะได้นั่งสบาย ๆ”
“ เดี๋ยวก่อนนอนค่อยรวบยอดทีเดียวดีกว่าว่ะ”
“ ตามใจ”...ข้าพเจ้าพูดพลางหยิบอุปกรณ์การดื่มออกมาวางบนโต๊ะหินชายคลอง
“ บ้านเอ็งนี่บรรยากาศดีจริง ๆ เลยว่ะ...ร่มรื่นดี..นี่ถ้าอยู่กรุงเทพฯหละก็ร้อนชิ
บหาย”
“ ติดใจแล้วใช่มั๊ยล่ะ คราวหน้าถ้าหยุดยาวก็มาได้ตามสบายเลย...เออ...เดี๋ยว
ข้าไปหากับแกล้มให้ก่อน”...พูดจบข้าพเจ้าก็ถอดเสื้อแล้วเดินลงคลอง
“ เฮ่ย...กับแกล้มอะไรวะอยู่ในคลอง”
“ เออน่า....เอ็งหยิบกะละมังให้ข้าที”
............. ข้าพเจ้าลอยคออยู่ในคลอง...มือไม้ก็ป่ายเปะปะไปตามชายตลิ่ง..
แล้วก็งมได้หอยกาบตัวโต
“ นี่ไง...หอยกาบผัดเผ็ด...อร่อยอย่าบอกใคร...ดีไม่ดีอาจได้กุ้งใหญ่”
“ ฮ้า! มีด้วยเรอะ”...เจ้าชัยถามพลางทำหน้าไม่เชื่อถือ
“ มี...แต่ต้องแล้วแต่โชคด้วย”
................. ข้าพเจ้างมหอยกาบ พักเดียวก็ได้ครึ่งกะละมัง...เอาล้างน้ำแช่
น้ำให้คายดินคายเลนแล้วก็ลงไปงมหากุ้งใหญ่ต่อ ไม่นานนัก...ข้าพเจ้าก็ชูกุ้ง
ก้ามกรามให้เจ้าชัยดู
“ นี่ไงล่ะ....มีโชคโว๊ย”...ข้าพเจ้าว่า
........... เจ้าชัยหัวเราะร่า
“ แหม!..หากินกันง่ายจริง ๆ กุ้งก้ามกรามกิโลละตั้งเป็นร้อยบาท...นี่ลงงมแป๊บ
เดียวก็ได้แล้ว....สอง-สามตัวก็พอต้มยำแล้ว..แต่ถ้าได้เยอะ ๆ ก็ดีนะ...จะได้เผา
บ้าง”...นั่นแน่..เจ้าชัยเริ่มโลภ ............ พอแดดร่มลมตก..ข้าพเจ้าก็ขึ้นจากน้ำ
“ เอามาแก้หนาวสักแก้วซิ”...ข้าพเจ้าร้องขอเหล้าจากเจ้าชัย
“ โอ๊ะ..โอ๊ะ..ลืมไปโทษทีโว๊ย”....เจ้าชัยรีบกุลีกุจอชงเหล้า
“ ได้กุ้งกี่ตัววะ”....เจ้าชัยถาม
“ สี่...เอาต้มยำนะ”....ข้าพเจ้าเสนอ
“ เออ...ให้ข้าช่วยทำไรบ้าง”...เจ้าชัยอาสา
“ ได้”...ช่วยนั่งชงเหล้าให้ข้าก็แล้วกัน
........... พอดีแม่ลงมาจากเรือน
“ ได้มั๊ย”
“ สี่ตัวจ้าแม่”
“ เออ..งมเก่งนี่...มาเอามานี่..เดี๋ยวแม่ต้มยำให้”
“ ไม่เป็นไรหรอกครับ...เกรงใจแม่”...เจ้าชัยพูด
“ ไม่ต้องเกรงใจหรอก...แม่ไม่ทำแล้วใครจะทำ...ทำกันเองมันจะได้เรื่องเหรอ”
........... แม่ว่าไปนั่น...เจ้าชัยจึงยินยอมแต่โดยดี แต่ก็จริงของ
แม่....ข้าพเจ้าอาบน้ำเปลี่ยนเสื้อผ้าเสร็จก็ลงจากเรือน พร้อมกับหอยกาบลวก
จิ้มส่งควันกรุ่น
“ เอ้านี่...ลองหอยกาบลวกจิ้มก่อน”...ข้าพเจ้าพูด
......... เจ้าชัยไม่รอช้า...เอาซ่อมจิ้มหอยกาบตัวอวบอ้วนดำลงไปในน้ำจิ้ม
สูตรเด็ดแล้วส่งเข้าปาก...มันเคี้ยวพลางส่งเสียงอื้อฮือ..โอ้โฮ
“ เยี่ยมจริง ๆ ว่ะ...เนื้อหอยเหนียวนุ่มไม่คาว..น้ำจิ้มก็รสจัดจ้านเข้ากันดีจริง
ๆ”...มันพูดพลางจิ้มพลาง
“ เบา ๆ เดี๋ยวมีหอยกาบผัดเผ็ดกับกุ้งใหญ่ต้มยำอีกนะ”
“ เออใช่....วันนี้เต็มคราบข้าแน่ ๆ ...แล้วพ่อเอ็งไม่อยู่เหรอวะ”...เจ้าชัยถาม
“ พ่อไปทอดผ้าป่าที่ต่างจังหวัดแน่ะ...พรุ่งนี้มะรืนถึงจะกลับ...นี่ถ้าพ่อข้าอยู่บ้าน
ละก็ป่านนี้เอ็งเมากลิ้งโค่โล่ไปแล้ว”
“ พ่อเอ็งกินเหล้าเก่งเหรอ”
“ พ่อข้าไม่กินเหล้าหรอก”
“ อ้าว ! ”
“ พ่อข้าชอบรินเหล้าให้ว่ะ...แล้วชอบคะยั้นคะยอให้คนอื่นกิน...ใครบ้าจี้กินตาม
ละก็...แป๊บเดียวจอดไม่ต้องแจว”
“ เหรอ...มีงี้ด้วยเหรอ...เกิดมาข้าไม่เคยพบเจอ”
“ เออ...นั่นแหละพ่อข้า”
.......... เจ้าชัยหัวเราะร่วน พอดีแม่ยกต้มยำกุ้งกับหอยกาบผัดเผ็ดลงมา
ให้ เจ้าชัยก็รีบกุลีกุจอเข้าช่วย
“ นี่..เจ้านะ...พาเพื่อนไปไหว้ศาลพระภูมิเจ้าที่ก่อนซี”...แม่พูด
“ ไม่เป็นไรครับแม่....ผมแอบไปไหว้มาแล้ว”
.......... เจ้าชัยพูด...ข้าพเจ้ามองหน้ามันอย่างรู้ทัน
“ ทำความรู้จักสนิทสนมกันดีแล้วครับ”...เจ้าชัยว่าไปนั่น
“ ดีแล้วหละ....ของแบบนี้กราบไหว้ไว้ก็ไม่เสียหายอะไร”...แม่ว่า
......... เจ้าชัยหัวเราะร่วนเห็นเป็นเรื่องสนุกสนาน...ที่จริงแล้วมันยังไม่ได้ไป
กราบไหวศาลพระภูมิ-เจ้าที่หรอก...ข้าพเจ้ารู้ว่ามันไม่เชื่อถือเรื่องพวกนี้
......... หลังจากที่เราละเลงกันจนเต็มคราบก็ได้เวลาพักผ่อน...เจ้าชัย...พอ
หัวถึงหมอนก็กรนครอก ๆ
เช้าตรู่.... .... เสียงแม่ร้องเรียกอยู่ที่หน้าห้อง
“ นะ..นะ..ออกมาดูเพื่อนซิ...ทำไมไปนอนที่นั่น”...แม่ร้องเรียกพลางเคาะประตู
........ ข้าพเจ้างัวเงียลุกขึ้นมองหาไม่เห็นเจ้าชัยจึงลุกไปเปิดประตูห้อง
“ เอ็งไปดูเพื่อนเอ็งซิ...นอนอยู่ใต้ศาลเจ้าที่นั่นแน่ะ...เรียกไม่ลุกปลุก
ไม่ตื่น”..แม่ว่า
......... ข้าพเจ้าจึงรีบลงไปข้างล่าง....ภาพที่เห็น...เจ้าชัยในชุดกางเกงขาสั้น
ไม่สวมเสื้อ นอนหลับอยูใต้ศาลเจ้าที่...เนื้อตัวแดงเป็นผื่นเพราะฤทธิ์ของยุง
“ ชัย..ชัย.”...ข้าพเจ้าร้องเรียกเสียงดังพลางเขย่าตัว
......... เจ้าชัยงัวเงียลุกขึ้นนั่งทำหน้าเหรอหรา
“ อะไรวะ”
“ เอ็งมานอนที่นี่ได้ไงวะ”
“ อ้าว!”...เจ้าชัยหยีตามองไปรอบ ๆ
“ ข้ามานอนที่นี่ได้ไงวะ”
“ จะไปรู้เอ็งเรอะ....ดูซิ...ยุงกัดตัวลายหมดเลย...เอ็งนอนละเมอเดินลงมาหละ
ซี”...ข้าพเจ้าว่า
“ เฮ่ย...ข้าไม่เคยนอนละเมอ....ข้าคงเมามากแล้วลงมาฉี่เลยนอนส่งเดช...เอ็งก็
รู้เวลาข้าเมามากจะหลุดโลก”
“ เออ...เออ...เอ็งไปล้างหน้าล้างตาก่อนเถอะ...เดี๋ยวข้าจะไปหายาทาแก้ยุงกัด
ให้” .......... เจ้าชัยก็ไปจัดการอย่างที่ข้าพเจ้าแนะนำ...ข้าพเจ้าคิดว่าเจ้าชัยโดน.
เจ้าที่..เพื่อนสนิทของมันล้อเล่นเข้าให้แล้ว...ก็มีอย่างที่ไหน..ตอนนอน ๆ ใน
ห้องแต่พอตอนตื่นมาตื่นใต้ศาลเจ้าที่...แต่มันก็ยังไม่เชื่อ
......... แล้วกลางดึกของคืนที่สอง...ขณะที่กำลังนอนหลับอย่างสบาย ใน
โสตประสาทก็ถูกปลุกขึ้นด้วยเสียงดิ้นรน...อึกอัก...เหมือนคนกำลังจะขาด
อากาศหายใจ...ข้าพเจ้าผุดลุกขึ้นนั่งมองเห็นเจ้าชัยกำลังเอาหมอนใบใหญ่กดลง
ไปที่ใบหน้าของตัวเอง...ข้าพเจ้ากระชากหมอนออกจากมือของมันแล้วฉุดแขน
ให้มันลุกขึ้น...เจ้าชัยพอลุกนั่งได้ก็หอบหายใจแฮก ๆ สองตาแดงกล่ำ
....อ่านต่อพรุ่งนี้...
Create Date : 31 มีนาคม 2553 |
|
3 comments |
Last Update : 31 มีนาคม 2553 9:21:45 น. |
Counter : 3180 Pageviews. |
|
|
|
|
โดย: thanitsita วันที่: 31 มีนาคม 2553 เวลา:14:28:26 น. |
|
| |
|
cumpreram |
|
|
|
|