กับหญิงเรากวนใจ กับชายเรากวนตีน
<<
สิงหาคม 2553
1234567
891011121314
15161718192021
22232425262728
293031 
30 สิงหาคม 2553

ผจญภัยในญี่ปุ่นแบบหมาป่าโดดเดี่ยว วันที่4.2 -ได้อิไตๆอีกแล้ว-

หลังกินมื้อเที่ยงกันเสร็จคณะทำงานชุดเดิมคือ ผม อายูมิซังและฮารุกิซังก็ไปทำงานที่ไร่กันอีก

พอลงจากรถผมก็รู้สึกได้ว่ามีเม็ดฝนมาโดนตัวหยดสองหยด

แต่พอเริ่มทำงานไปซักพักก็เริ่มลงเม็ดมากขึ้นจากระดับหยดสองหยดมาเป็นระดับหยิมๆ

และพอเมื่อทำไปเกือบชั่วโมงฝนก็ตกหนักขึ้นจนถึงระดับโปรยปราย และนั่นก็คือจุดจบของงานไร่นั่นเอง อิอิ




พอกลับเข้ามาในบ้าน อายูมิซังก็ถามว่าจะให้ผมเป็นคนทำมื้อเย็นวันนี้ได้มั้ย

"Yes"คือคำตอบที่ออกไปจากปาก แต่ในใจนั้นบอกว่า"Maybe" แต่ที่ตอบไปงี้เพราะศักดิ์ศรีมันค้ำคอ

ทีนี้ก็เครียดอะดิ ก็รู้ๆกันอยู่ว่าอาหารไทยมันใช้เครื่องปรุงไม่เหมือนที่ญี่ปุ่น ไหนจะพืชผักก็ต่างกัน

และที่สำคัญคือเนื้อสัตว์ อยู่เมืองไทยแค่กับข้าวจานเดียวก็ใส่หมูไปเป็นขีดๆและ

แต่ที่นี่อยากได้หมูขีดนึงต้องรวมกับข้าวทุกอย่าง ...และทุกมื้อของวันน่ะถึงจะได้

แล้วพ่อครัวดีแต่หน้าตาแต่ทำอาหารได้ไม่กี่อย่างอย่างตูจะไหวเหรอฟะ




อายูมิซังแยกเข้าไปในครัว ส่วนตัวผมเดินเครียดขึ้นบันไดไปห้องเพื่อถอดถุงเท้าและเก็บหมวก

ขึ้นบันไดไปยังไม่ทันสุดอายูมิซังก็โผล่มาบอกว่าไม่ต้องทำมื้อเย็นแล้วนะ ยารี่ซังทำไว้แล้ว

ถ้าจำไม่ผิดผมตอบไปประมาณว่า "Good for me and lucky for you all"




งั้นก็แปลว่าวันนี้ก็ว่างยาวแล้วสิ พอว่างก็เบื่อๆแฮะ

ดีเวียซังก็คงคิดเหมือนกันเลยขออายูมิซังไปทำงานไม้ที่โรงรถ ผมเลยอาสาไปช่วยด้วยอีกคน

แต่พอช่วยแล้วยกไม้ชักช้าไม่ทันใจอายูมิซัง (ยกช้าเพราะที่วางมันไม่พออะ )

อายูมิซังก็ไล่แบบปัญญาชนมาว่า ไม่ต้องช่วยหรอก ที่มันแคบไปสำหรับ3คน

...เออ ตูกลับไปนั่งเขียนไดอารี่ก็ได้ฟะ ฮึ่ม



โฉมหน้ากับข้าวมื้อเย็นที่ยังไม่มีสลัดแก้วแต่อย่างใด
...เนื้อสัตว์ก็ไม่มีด้วยนะ หึหึ



ผักแถวบ้านโปะหน้าด้วยหอมใหญ่ทอดและหอม(มั้ง)เจียวราดหน้าด้วยโชยุหรือน้ำมันงาซักอย่างนี่แหละ
...ง่ายๆแค่นี้แต่อร่อยโคตร



ผัดมะเขือยาว
...นี่ก็อร่อย



ผัดผักใส่ถั่วงอกและเต้าหู้
...อร่อยอีกเช่นกัน





ไฮไลท์ของวันนี้อยู่ที่หลังมื้อเย็น อายูมิซังถามว่าจะไปซ้อมตีกลองด้วยกันมั้ย

เอ้า ไปก็ไป อุตส่าห์เอ่ยปากชวนทั้งที

...ไม่ได้ไปเพราะอยากเจอมือกลองสาวสวยคนนั้นเลยนะ




การซ้อมตีกลองครั้งนี้เอาจริงเอาจังกันเต็มที่ เห็นได้จากสถานที่ซ้อมนั้นต้องจ่ายค่าเช่าด้วย

นับถือใจรักในการทำกิจกรรมของคนกลุ่มนี้จริงๆ

...มือกลองสาวสวยคนนั้นไม่ได้มาซ้อมด้วย แต่มีชิโอริเนะมือกลองน่ารักมาแทน อิอิ

(ชิโอริเนะเพิ่งกลับมาจากไทยด้วย แถมไปทั้งๆที่พูดไทยไม่ได้เลยด้วยนะ สุโค่ย)




กลับมาที่การซ้อมตีกลองอีกที...

เพียงสัมผัสแรกที่มือของผมกระทบกับแผ่นหนังของกลองจากชนเผ่าในประเทศมาลี

ความทรงจำบางอย่างในวันที่เจอคุณมือกลองสาวสวยวันแรกก็กลับมา...เจ็บมือ

...คิดในแง่ดีก็คือ ผมสามารถกลับไปโม้ได้ว่าเคยอิไตๆที่ญี่ปุ่นมาแล้ว




อายูมิซังเช่าที่ซ้อมไว้ถึง4ทุ่ม กว่าจะเก็บของ ร่ำลา จนมาถึงบ้าน กว่าจะอาบน้ำ กว่าจะได้นอนก็5ทุ่มเศษ

กลับกันกะตอนอยู่บ้านแฮะ อยู่บ้านป๊าบอกให้นอนก่อน5ทุ่มล่ะไม่อยากจะนอน

อยู่ที่นี่พอไม่มีใครบอกให้นอนล่ะอยากนอนก่อน5ทุ่ม



16716/476




Create Date : 30 สิงหาคม 2553
Last Update : 31 สิงหาคม 2553 0:16:18 น. 14 comments
Counter : 1264 Pageviews.  

 
เออ..กับข้าวเค้าเน้นพืชผักมากกว่าเนื้อสัตว์เนาะ แต่ถ้าอร่อยก็กินได้หมดแหละ อิอิ


ส้มตำทุเรียนร้านจันทรฯ อร่อยค่ะ เราชอบ


โดย: สาวไกด์ใจซื่อ วันที่: 31 สิงหาคม 2553 เวลา:13:21:41 น.  

 
ต้องไปหาของเก่าของคุณอ่าน ว่า ได้ อิไต ตอนนั้น

แล้ว อิกึ๊ ล่ะ ?


โดย: พยัคฆ์ร้ายแห่งคลองบางหลวง วันที่: 31 สิงหาคม 2553 เวลา:14:22:24 น.  

 
สวัสดีค่า แหม ก็ MK มัน ไม่อ้วนอ่ะเปล่า น่าสนุกจังเลยนะคะ อยากติดตามตอนต่อไปอีก ฮิฮิ


โดย: เก่ง (keng_toshi ) วันที่: 31 สิงหาคม 2553 เวลา:18:51:57 น.  

 
ว่าแต่ไอ้อิไต นี่มันแปลว่า เจ็บรึเปล่าค่างงอ่า


โดย: เก่ง (keng_toshi ) วันที่: 31 สิงหาคม 2553 เวลา:18:54:23 น.  

 
ถ้าพี่คีย์ทำ อาหารคงไม่ออกมาน่ากินและอร่อยหรอก ^^



โดย: faa IP: 10.0.1.135, 110.164.171.187 วันที่: 31 สิงหาคม 2553 เวลา:20:13:12 น.  

 
คิคิ จำไปใช้มั่ง.. Good for me and lucky for you

สงสัยเพื่อน ๆ เค้าจะรู้แกว..ชิงลงมือก่อน (diarrhea)

ถ้าพี่มี 3 แสน แทนที่จะนอนที่หรู ๆ คืนเดียว พี่หนีมาเที่ยวญี่ปุ่นอีกซักสี่ซ้าห้ารอบดีกว่า..เนอะ..

คิดถึงญี่ปุ่นจังเลย.. อากาศหายร้อนรึยัง.. หรือว่ากำลังระอุ..ได้ที่



โดย: poongie วันที่: 31 สิงหาคม 2553 เวลา:20:57:14 น.  

 
เห็นแล้ว ขอบอกว่า....ขอกิน ด้วยคนซิ

ทุกเมนู ดูอร่อย ๆ ท้างงงงน้านเลยค่ะ

เมนูต่อไปอะไรดีน้าาาาา??????


โดย: Li Shana วันที่: 1 กันยายน 2553 เวลา:11:27:19 น.  

 
ตางคนต่างทำงานน่ะค่ะ
ไม่ค่อยได้เจอกันเท่าไหร่
บางคนก็มีครอบครัวแล้ว

ยิ่งเหงาไปอีก เฮ้อ!


โดย: far_sexy1 วันที่: 1 กันยายน 2553 เวลา:15:28:14 น.  

 




โดย: sierra whiskey charlie วันที่: 1 กันยายน 2553 เวลา:21:53:16 น.  

 
อาหารน่าอร่อยนะ

แต่ดูตามรูป ออกแนวเหลืองหมกเรย

ไม่มีรูปชิโอริเนะเหรอ ?


โดย: นักล่าน้ำตก IP: 58.8.116.212 วันที่: 2 กันยายน 2553 เวลา:18:48:27 น.  

 
โอ กับข้าว น่ากินมากค่ะ
แบบนี้ถ้ามาวางในร้านฟูจิคงกลายเป็นอย่างหรู


...ไม่ได้ไปเพราะอยากเจอมือกลองสาวสวยคนนั้นเลยนะ

จริงเหรอ 555

ตามอ่านอยู่นะคะ อยากจะแว้บบ้างหายบ้างแต่ก็เป็นกำลังใจให้เขียนบล็อกเยอะ ๆ ค่ะ


โดย: CoffeeBake วันที่: 4 กันยายน 2553 เวลา:18:23:44 น.  

 
อ้าว ไปอยู่ญ๊่ปุ่นแล้ว เดี๋ยวตามอ่านตอนก่อนๆดีกว่า


โดย: Unravel วันที่: 4 กันยายน 2553 เวลา:19:27:01 น.  

 


โดย: MaFiaVza วันที่: 7 กันยายน 2553 เวลา:6:10:46 น.  

 
น่ารับประทานมากๆๆๆๆๆๆ

คนเป็นมังสวิรัติคงสบายใช่ไหมคะ ;)


โดย: โม IP: 27.130.67.39 วันที่: 24 กรกฎาคม 2555 เวลา:3:03:09 น.  

ชื่อ :
Comment :
  *ใช้ code html ตกแต่งข้อความได้เฉพาะสมาชิกช้ code html ตกแต่งข้อความได้เฉพาะสมาชิก
 

kirofsky
Location :
ปทุมธานี Thailand

[ดู Profile ทั้งหมด]

ฝากข้อความหลังไมค์
Rss Feed
Smember
ผู้ติดตามบล็อก : 2 คน [?]




บล็อกนี้ไม่ใช่บล็อกไร้สาระนะเพียงแต่...

แอบซ่อนสาระขนาดนาโนไว้ด้วยเทคโนโลยีใหม่ล่าสุด

ถ้าผู้อ่านท่านใดต้องการสาระควรปฏิบัติตัวดังนี้

- อดทนต่อความไร้สาระที่เคลือบไว้หลายชั้นซะเหลือเกิน

- ทำสมองเบลอๆ (แบบที่ทำตาเบลอเวลาดูภาพสามมิติ) แล้วคุณอาจจะมองเห็นสาระที่แอบซ่อนอยู่ระหว่างบรรทัด

- ติดตั้งตะแกรงกรองสาระตาละเอียดที่สุดไว้ที่สมอง (ถ้าตะแกรงไม่ละเอียดจะไม่เหลือสาระติดตะแกรงนะเออ)

- ถ้าทำตามทุกข้อแล้วยังหาสาระไม่เจอก็ไม่ต้องแปลกใจ จากข้อมูลของสถาบันเอลิด้า ปารีสระบุว่ามีผู้อ่านบล็อกนี้เพียง0.000186%เท่านั้นที่หาสาระเจอ

..ขอบคุณที่ทนอ่านจนจบครับ 555+
New Comments
[Add kirofsky's blog to your web]