ผจญภัยในญี่ปุ่นแบบหมาป่าโดดเดี่ยว วันที่14.2 -สัมผัสรถทัวร์ของญี่ปุ่น- ถึงโอค่าซังจะดูไม่รีบตอนก่อนจะออกมา แต่พอขึ้นรถโอค่าซังก็แอบรีบ 55 จากที่ขับมาบนถนนใหญ่อยู่ดีๆ แต่พอโอค่าซังเห็นว่าสี่แยกข้างหน้าลิบๆเป็นไฟแดงโอค่าซังก็หักขวาเข้าซอยทันที แล้วหันมาบอกผมว่า "โอค่าซังหลบไฟแดง" แล้วก็ชอบใจใหญ่ 55 อานิสงส์ของการหลบไฟแดงทำให้ผมมาถึงก่อนที่รถบัสจะมา2-3นาที (โอค่าซังเผื่อเวลาซะเป๊ะเลย ) ช่วงก่อนรถมานั้นโอค่าซังก็ออกค่ากาแฟที่ผมซื้อไปกินบนรถให้1ขวดด้วย อิอิ แล้วรถก็มาพอดี... โอค่าพาผมไปยืนต่อแถวขึ้นรถเป็นคิวสุดท้าย เมื่อมาถึงคิวผมคุณคนขับรถ(ที่ทำหน้าที่ตรวจตั๋วด้วย)ก็ถามหาตั๋วของผมจากโอค่าซัง โอค่าซังก็มาถามหลักฐานการจองตั๋วจากผมอีกที ชิบหอยเลยสิครับ ต้องจองตั๋วก่อนด้วยเหรอเนี่ย!!! ผมนึกว่าซื้อตั๋วก่อนขึ้นรถแบบที่ไทยได้เลย งี้จะได้ขึ้นรถมั้ยเนี่ย โชคยังดีที่พอคุณคนขับเช็คที่นั่งให้แล้วปรากฏว่ายังมีที่ว่างผมเลยซื้อตั๋วได้แบบฟลุคๆ แหะๆ ...ตอนจ่ายค่าตั๋วเงิน(เศษๆ)ของผมขาดไป100เยนพอดี ตอนจะควักแบงค์5000เยนจ่ายแทนโอค่าซังก็ยื่นเหรียญ100เยนมาให้ ช่างเป็นการลาจากที่ประทับใจเหลือเกิน สภาพรถทัวร์ของญี่ปุ่นครับ ได้ที่นั่งติดห้องส้วมเลยครับ ...ให้ทายครับว่าอะไรอยู่บนเป้ อิอิ ดูวิวข้างทางบ้าง เขียนไดอารี่บ้าง จิบกาแฟบ้างและตากถุงเท้าตลอด ชิลลลล จากที่ผมได้บันทึกไว้ในไดอารี่ ตูดผมสัมผัสเบาะรถตอน7.39น.และถึงปลายทางขนส่งชินจูกุตอน11.40น. ระยะเดินทางเพียง4ชั่วโมงแค่นี้ รถทัวร์คันนี้จอดแวะจุดพักรถถึง2ครั้ง! ตอนผมนั่งรถทัวร์จากกรุงเทพไปภูเก็ตยังจอดแวะกินข้าวแค่ทีเดียวเอง 55 8.32น. รถก็มาถึงจุดพักรถที่แรกที่ไม่ค่อยมีอะไรน่าสนใจนัก พอผมลงไปเข้าห้องน้ำเสร็จก็ขึ้นมานั่งรอที่รถเลย จะมีสิ่งที่น่าสนใจหน่อยก็รถที่มาจอดในที่พักริมทางนี่แหละ กลุ่มรถแรง และรถลายการ์ตูน 9.47น. เราก็มาถึงจุดพักรถที่สองซึ่งใหญ่และน่าสนใจกว่าจุดแรกเยอะ มีร้านค้าให้ชอปถึง3อาคารใหญ่ๆ และหลายเตนท์เล็กๆ ตู้เครื่องดื่มมากกว่า10ตู้ (มีอีกมุมแต่ไม่ได้ถ่ายมาครับ) HERB GARDEN ก็ยังมีเลย! น่าเสียดายที่รถจอดแค่15นาที (ซึ่งผมก็ขึ้นรถไปตั้งแต่นาทีที่13แต่ก็เป็นคนสุดท้ายแล้ว) ไม่งั้นคงได้ถ่ายรูปเจาะลึกในหลายๆจุดได้มากกว่านี้ เฮ่อ จากการที่ได้นั่งมองข้างทางจากหน้าต่างรถทัวร์กว่า4ชั่วโมง มีจุดนึงให้เปรียบเทียบฝีมือนักขับไทยและนักขับญี่ปุ่นอีกอย่างนึงคือป้ายบอกทางลาด สำหรับคนที่เคยขับรถลงเขาจะรู้ดีว่ามันอันตรายกว่าการขับทางเรียบมากนัก เพราะถนนบนเขาจะเต็มไปทางโค้งงอศอก/หักศอกสารพัด แค่คุมความเร็วผิดนิดเดียวคุณก็อาจแหกโค้งลอยละลิ่วลงเหวได้ไม่ยาก ดังนั้นป้ายเตือนความลาดชันจึงถือว่าสำคัญไม่น้อย ตัดภาพกลับมาที่ป้ายเตือนความลาดชันแบบไทยๆครับ "ทางลาดยาว...เมตร โปรดใช้ความระมัดระวัง" หรืออะไรประมาณนี้ ส่วนป้ายของญี่ปุ่นจะบอกความลาดเป็นองศาทุกระยะ100/200/300/400/500เมตรตามองศาที่เปลี่ยนไป ...ของเราขับเก่งกว่าเยอะครับ ป้ายเดียวเตือนได้ตลอดทางลาด ถนนเส้นที่รถทัวร์คันนี้วิ่งเข้าโตเกียวต้องผ่านยามานาชิถิ่นของอายูมิซังและยารี่ซังด้วย ช่วงเข้าเขตยามานาชิผมเลยพยามเพ่งพินิจภูเขาข้างทางเป็นพิเศษด้วยหวังใจว่าจะเจอวิวที่คุ้นตาบ้าง ...แต่ก็ไม่เจอ ยิ่งเข้าใกล้โตเกียวความเร็วของรถก็ยิ่งลดลงๆ แต่หัวใจของผมกลับเต้นแรงขึ้นๆ อาจจะเป็นเพราะกาแฟนมที่ผมซื้อมาดื่มบนรถก็ได้ที่ทำให้ใจเต้นแรงเช่นนี้ (ตอนซื้อกาแฟผมตั้งใจว่าจะกินเพื่อไม่ให้ง่วง แต่พอนั่งรถนานๆผมดันพยายามที่จะนอน งงตัวเองเหมือนกันแฮะ ) กินแล้วร้อง"อุไม่"เลยครับ ...ไม่อร่อย 33482/562   Create Date : 06 เมษายน 2554 14 comments Last Update : 10 เมษายน 2554 9:42:53 น. Counter : 1175 Pageviews. Share Tweet

ญี่ปุ๊น ญี่ปุ่น เมืองสะอาดดีเนอะ ผมทราบและครับอะไร อยู่บนเป้ ครับ ... เอ่อ ถุงเท้าอ่ะ คนที่นั่งเบาะหลัง ฝากให้บอกว่า เอาลงด้วยครับ เพราะดมกลิ่นไม่ไหวแย้ววว... ........... สนุกครับ เดี๋ยวอ่านต่อนะ..   โดย: ลี (zmake27 ) 10 เมษายน 2554 18:10:59 น.

ถึงว่าสิ พี่ไทยเราเรื่องขับรถเก่งกว่าเยอะเนอะ มันหมูปนมาเยอะม๊ากน่ากลัวอ่ะ .. แต่อร่อยนะ   โดย: sierra whiskey charlie 10 เมษายน 2554 19:09:51 น.

ชมภาพเพลินไปเลยค่ะ   โดย: I_sabai 10 เมษายน 2554 19:34:15 น.

พี่คีย์ เขียนไดอารีแล้วไม่มึนงงหรอ เป็นเอมเขียนไปสามบรรทัดคงสลบอะ เอิ๊กๆๆ   โดย: ชะเอมหวาน 10 เมษายน 2554 19:34:56 น.

อุไม่ ไม่อร่อย 555 อ่า..ต้องจองตั๋วล่วงหน้าด้วย จำไว้ๆๆ เผื่อจะได้ไป จะได้ทำถูกอะนะ ที่จริงเรื่องเจาะจงวัตถุดิบนี่ บ้านญาติเราก็เป็นนะคะ เพราะมันมีผลต่อรสชาติน่ะค่ะ ขนาดไม่ได้ทำขายอะนะ แต่ถ้าคนที่เค้าซีเรียสเรื่องรสชาติอาหารจริงๆ มักจะต้องระบุค่ะว่า วัตถุดิบเอามาจากไหนอะค่ะ   โดย: สาวไกด์ใจซื่อ 11 เมษายน 2554 11:00:57 น.

ถุงเท้าหนะ ทิ้งไปเหอะ อายเขา ='=   โดย: akk IP: 203.158.4.226 11 เมษายน 2554 15:37:36 น.

อยากไปญี่ปุ่นอ่ะค่ะ   โดย: asita 12 เมษายน 2554 3:39:12 น.

ป้ายทางลาดญี่ปุ่นบอกองศาด้วย ดีจังค่ะ แต่คนไทยแน่กว่า ป้ายเดียวเตือนได้ตลอดทาง อิอิ สุขสันต์วันสงกรานต์นะคะ   โดย: diamondsky 12 เมษายน 2554 19:56:13 น.

ชอบจังพักรถตั้ง สองครั้ง แบบคุณคีย์ว่า บ้านเราขับครึ่งวันพักครั้งเดียว รถน่ารักทั้งนั้นเลยค่ะ ขอบคุณเรื่องเล่า สุขสันต์วันสงกรานต์ค่ะ   โดย: CoffeeBake 12 เมษายน 2554 23:49:56 น.

สุขสันต์วันสงกรานต์ค่ะ มีความสุขมากๆนะคะ   โดย: ข้ามขอบฟ้า 13 เมษายน 2554 2:22:19 น.

สุขสันต์วันสงกรานต์ค่ะ   โดย: MamaBun 13 เมษายน 2554 6:09:21 น.

คุณzmake27 - ถุงเท้าซักแล้วครับ กลิ่นมาดามหอมชื่นใจเลยครับ คุณsierra whiskey charlie - เหมือนจะเก่งเพราะป้ายมันบังคับนะครับ 55 คุณI_sabai - วันต่อๆไปยิ่งภาพเยอะกว่านี้อีกครับ อิอิ คุณชะเอมหวาน - ไม่งงจ้า เพราะพอเขียนได้สามบรรทัดพี่ก็เลิกเขียนแล้วชมวิวแทน คุณสาวไกด์ใจซื่อ - ขอให้ได้ไปแล้วกลับมารีวิวนะครับคุณเต้ย คุณakk - ทิ้งได้ไงต้องเอาไว้ใส่นอน คุณasita - ถ้าอยากต้องไปครับ ยิ่งไปแบบวูฟยิ่งถูกมากๆเลยครับ คุณdiamondsky - ของไทยเราอาจจะต้องการประหยัดทรัพยากรก็ได้นะครับเลยใช้แค่ป้ายเดียว 55 คุณCoffeeBake - ผมว่ามันก็มีข้อดีต่างกันไปนะครับ อิอิ คุณข้ามขอบฟ้า - ขอบคุณครับ ^ ^ คุณMamaBun - ขอบคุณครับ ^ ^   โดย: kirofsky 15 เมษายน 2554 9:56:41 น.

กว่าจะอ่านมาถึงอันนี้ ใช้เวลาหลายชั่วโมงค่ะ เพราะเริ่มง่วงตามบ้าง แต่สนุกมากค่ะ มีอะไรมาหักมุมตลอด   โดย: chocola_latte 16 เมษายน 2554 1:28:52 น.

ตามอ่านตั้งแต่ต้นจนจบใน1วัน รีบมาเขียนด่วน! - -"~~~   โดย: jira0024 IP: 58.8.116.95 16 เมษายน 2554 4:15:21 น.