สาธุขอขอบพระคุณที่มาจากเฟสบุคPhu Bodin

https://m.facebook.com/story.php?story_fbid=849031065233982&id=100003812895876

...

#น้องตุ้ม

จิตบำเพ็ญ@UK สายบุญของครูอุ๋ย Lady Lamb 

และจะค่อยๆทยอยกันเข้ามาอีกหลายท่าน

เพราะบางคนนั้น ทุกข์หนัก จริงๆ

ส่วนคนที่เขากำลังเสวยสุขก็มีเยอะ ช่างเขานะ

แต่ถ้าเขาคนนั้น มัวหลงระเริง หรือประมาทอยู่

อีกมินานนัก ประเดี๋ยวหมดกรรมดี มิไดเสวยสุข

คราวนี้แหละทุกข์เต็มเลย ลูกเอ๊ย เพราะโลกนี้ กายนี้

คือตัวทุกข์หรือกองทุกข์ล้วนๆเลย 

แต่ละท่านกรรมก็โหมกระหน่ำซัมเมอร์เซลกันเสียจริง

ขอให้ลูกพ่อทุกคนอดทน เพราะเดี๋ยวกรรมที่ไม่ดีนั้น 

ค่อยๆเบาบางและก็จางหายไป

เพราะกรรมทั้งดีและไม่ดีนั้น ย่อมมีอายุในตัวเอง

เช่น คนที่มีกรรมดีมาก ชาติถัดไปก็จะลงมาเสวยกรรมดีของตนเอง

แต่พอเสวยกรรมดี คือเสวยสุขซะมากกว่า ทุกข์ในชาตินั้น ไม่ค่อยจะมี

คนที่มาเสวยกรรมดี "เสวยสุข" 

เช่น เกิดเป็นกษัตริย์หรือราชวงศ์ หรือเป็นมหาเศรษฐี 

มีรูปร่างสวยงามดีกว่าคนอื่นๆเขา มีสุขภาพแข็งแรงดีกว่าผู้อื่นเขาเป็นต้น

แต่ทหากที่ตนกำลังเสวยกรรมดีอยู่นั้น แต่กลับไม่ทำกรรมดีเพิ่ม

ชาติหน้าเราอย่าได้คิดว่าจะได้ลงมาเสวยกรรมดีหรือเสวยสุขอีกนะ

เพราะไม่แน่นนัก อาจจะตรงกันข้ามเลยก็เป็นได้

หรืออาจหนักไปกว่านี้ก็คือ หลงไปจุติยังดินแดนสัมภเวสี

หรือเกิดเป็นสัตว์เดรัจฉาน แล้วทำไง เดี๋ยวจะหาว่าพ่อไม่เตือนลูก

จงอย่าประมาทลูกเอ๊ย.. จงหมั่นทำแต่กรรมดีเข้าไว้

ใครไม่ทำช่างเขา ถึงป่านนั้น หากคิดได้ มันก็สายไปแล้วลูกรัก

ตอนนี้พ่อมารอลูกที่ปากประตูพระนิพพานแล้วนะ ลูกไม่มาตามพ่อหรือ

ไหนบอกว่ารักพ่อๆ แต่ทำไม ลูกจึงแชเชือนอยู่อีก

คนที่ตามหาพ่อเจอนั้น ต้องเดินสายกลางนะลูก

สายอื่น ทางอื่น ไม่พบเจอพระพุทธเจ้าแน่ ไม่เจอพ่อด้วย

ทำสมาธิรอนะลูก เดี๋ยวพ่อมาหาในพระสมาธิหรือนิมิคคือความฝัน

เพียงเอ่ยชื่อหรือเรียกพ่อเท่านั้น ในสมาธิหรือนิมิต(ความฝัน)ก็ได้

หากวาระมาถึงลูกรัก เดี๋ยวพ่อไปหาเอง ทำเสาอากาศรอรับให้ดี

นั่นหมายถึงสมาธิจิต บางคนทำสมาธิรอ แต่ไม่ได้เอ่ยชื่อครูบาอาจารย์

ท่านก็ไม่มาหาสิ เอาอย่างนี้นะ ก่อนทำกรรมฐานหรือทำสมาธิ

ให้ลูกทุกคนเอ่ยคำกรรมฐานที่พ่อให้ไปแล้วนั้น เอามาพูดนำทางก่อนนะ

ที่เหลือ ให้ลูกเอาสมาธิจิตนี้ ตามหาพ่อยังโลกทิพย์

เพราะพ่อลูกกับลูกทุกลมหายใจของลูกทุกคนนั่นแหละ

เพียงแต่ว่า ลูก นึกถึงพ่อหรือไม่ เท่านั้นเอง

พ่อขอโมทนาจิตลูกๆทุกคนด้วย ที่นำพาลูกพ่อกลับบ้าน

ขอให้ลูกจงมั่นใจในมรรคผลที่ตนกำลังกระทำอยู่นี้

และก็ขอให้มั่นใจในคุณของพระรัตนตรัยด้วย

ลูกพ่อทุกคนถ้าจะเอาดีทางนี้ ขอให้มีพระรัตนตรัยเป็นสรณะ

พี่ๆหรือคนที่ได้มรรคผลแล้ว ต้องทำเป็นตัวอย่างให้น้องนุ่งดู

เราเป็นพี่เขา ย่อมดูแลจิตน้องนุ่งด้วยนะ พ่อขอฝากไว้ด้วย

#โมทนาจิตลูกรักของพ่อคนนี้ด้วยนะ 

ลูกตุ้ม Watcharawee Pullin

และก็ผู้สอนหรือผู้แนะนำคือ ครูอุ๋ย ครูแนทด้วยนะ

ที่ลูกตุ้มแยกกาย แยกจิตเป็น กายกับจิตคนละส่วนกันนะ

แต่ถ้าคนที่แยกจิตออกมาจากกายแล้ว ต่อไปให้แยก จิตในจิต

ให้เหลือจิตล้วน คือ รู้ๆๆๆ อย่างเดียว 

โดยไม่เอาเวทนามาเกี่ยวข้อง คือเวทนา 

ไม่เอาความคิดนึก ปรุงแต่ง มาเกี่ยวข้องกับจิต คือ จิตสังขาร

เรียกรวมก็คือ อย่านำเอาเจตสิกมาเกี่ยวข้องกับจิตนะ

เราถึงจะเรียกว่า แยกจิตในจิตตนเอง ..

เหมือนเราแยกน้ำแดงนั่น ..น้ำคือตัวจิตเพียวๆ

ส่วนสีแดงนั่นคือ เจตสิกต่างๆนั่น

แยกจิตก็ต้องแยกให้ชัดเจนนะ ถ้าไม่งั้นนะ.. 

#ชีวิตที่เหลืออยู่จะมั่วน่าดูเลยเชียวหละ..

ต่อๆไป ลูกตุ้มก็จะไม่มีจิตยินดี ยินร้ายอะไรอีก

นี่คือ จิตที่เข้าถึงคำว่า อุเบกขารมณ์ 

ไม่ว่าอะไรมากระทบจิตก็เฉยๆลูกเดียว อันนี้ดีนะ

เป็นอารมณ์ขั้นสูงของอริยชน คือ ต้องมีใจเฉยต่อสังขาร

คือทั้งกายสังขาร ทั้งจิตสังขารนั่น

คำว่าเฉยนี้ มันเลยสภาวะคำว่า ปิติและก็สุขแล้วนะ

จิตมันเป็นเอกัคคตารมณ์มานานแล้วเธอน่ะ

นักภาวนาทุกคนต้องผ่านจุดนี้ก่อน ก่อนจะถึงคำว่า อุเบกขา

ดูนิสัยง่ายๆก็คือ เป็นคนไม่ชอบพูดมาก 

และไม่ชอบสุกสิงกับผู้คนหมู่มากนัก

นี่คือ จิตวิเวก จำไว้นะ

ต่อไปนี้ ขอให้เธอคอยรับอารมณ์เบื้องสูงไปนะ

ถามครูผู้สอนว่ามีไรบ้าง... จิตค่อนข้างละเอียดแล้ว

โมทนาสาธุ

...

ลงธรรมาทานเพื่อเป็นกำลังใจให้กันและกัน แก่ผู้ปฎิบัติที่กำลังทำตามๆกันมา มิได้มีเพื่อเจตนาอย่างอื่น ทุกท่านได้โปรดเข้าใจตรงกันด้วยครับ สาธุ

...

ขอน้อมกราบพระพุทธเจ้าด้วยเศียรเกล้า ที่พึ่งอื่นไม่มี. พระพุทธเจ้าเป็นที่พึ่งเป็นสะระณะ และขอน้อมกราบครูบาอาจารย์ทุกท่าน. กราบขอบพระคุณพี่ภูพี่แนทพี่อุ๋ย พอตุ้มได้อ่านโพสต์ที่พี่ภูได้นำลงเฟสก็ย่อนดูใจตัวเองว่าใจรู้สึกพองโตไหม แต่ก็ได้รับคำตอบว่ารู้สึกเฉยๆ ความรู้สึกแบบนี้เกิดขึ้นมาเป็นอาทิตย์ๆน่าจะได้ค่ะ อะไรเข้ามากระทบก็รู้สึกเฉยๆ จนได้ถามใจว่ามาถูกทางหรือเปล่าหนอ แล้วเมือเช้าก่อนออกจากบ้านมาทำงานก็ได้เข้าห้องพระ กราบพระถามท่านว่าลูกเดินทางหรือเปล่า พอเดินออกจากบ้านก็ได้เห็นโพสต์ที่พี่ภูลงในเฟสต้องขอบคุณพี่ภูมากแล้วตุ้มก็เข้าใจในท่างเดินแล้วค่ะ ตุ้มเป็นชอบความสงบมากจนบางครั้งสวสารคนที่อยู่ข้างๆ สิ่งที่เขามากระทบในแต่ละวันก็วางตลอด จนบางครั้งไม่รู่จะเอาอะไรมาเขืยน แต่ท่าเกิดขึ้นเดี๋ยวนี้แล้วว่าที่จะเขียนได้เลยเพราะยังไม่ทำงาน สุดท้ายขออนุโมทนากับทุกๆท่านที่มีธรรมใจ และขอให้ทุกท่านอนุโมทนาบุญกุศลที่ข้าพเจ้าได้สร้างนี้. เข้าถึงพระนิพานทุกท่านทุกคนเทอญ อนุโมทนาสาธุ สาธุ สาธุค่ะ🙏🏽🙏🏽🙏🏽

...

โมทนาสาธุน้องตุ้ม... ขอบารมีพระพุทธเจ้าอีกทีนะ ให้ท่านมาช่วยรับรองจิตลูกด้วย ในสมาธิก็ดี ในความฝันก็ดี .. ตอนนี้ จิตเธอต้องปักอยู่เฉพาะพระพุทธเจ้า คุณงามความพระพุทธเจ้า และพระมหาเมตตาฯด้วยนะ หากมีสภาวะอะไรเกิดขึ้นมาใหม่อีก เธอช่วยรายงานให้พี่ทีนะ สาธุ

...

โมทนาสาธุน้องตุ้ม จิตวิเวก มักจะเป็นแบบนี้ ... เพราะหาความสงบในจิตเจอแล้ว จิตทรงอุเบกขารมณ์ได้แล้ว เพราะเดินมรรค มาจนถึง ผล แล้ว ผลนั้นคือ ปัญญา จิตเมื่อมีปัญญา เขาก็จะวางทุกธรรม ทุกสิ่งที่เข้ามากระทบได้ด้วยตัวของเขาเอง ไม่แบก อะไรอีกต่อไป ... สังเกตุนะ จิตจะเบา  มาถูกทางแล้ว กายจะเบาตาม การแยกกาย แยกจิต จะชัด ... 

สิ่งที่ปรากฏตามมา คือ จิตจะมองย้อนกลับไปถึง ต้นน้ำ คือ พระพุทธเจ้า พระธรรม พระอริยสงฆ์ ว่าทั้งสาม นี้ทำให้เราผ่านอุปสรรค ผ่านความทุกข์มาได้อย่างไร  จิตจะซาบซึ้งในคุณของพระรัตนตรัยอย่างมากมายสุดจะพรรณา นี่คือ ความกตัญญูจะเกิดในจิต ความเจริญในธรรมจะปรากฏเอง ... การเข้าถึงคุณพระรัตนตรัยอย่างแนบแน่น เกิดตรงนี้เกิดแบบเต็มหัวใจ ..,

ดังนั้น เมื่อเรารู้ธรรมแล้ว เข้าถึงธรรมของพระพุทธเจ้าแล้ว อย่าลืมต้นน้ำ เด็ดขาด ... และความเจริญในธรรมจะมีแก่จิตยิ่งๆขึ้นไปค่ะ ... ขอฝากไว้ด้วยค่ะ สาธุ โมทนาจิตน้องตุ้ม และครูผู้สอน ผู้แนะนำ ครูอุ๋ย Lady Lamb

...

สาธุค่ะ อยากทำได้จังค่ะ

โมทนาสาธุครับ คุณก็ทำได้เช่นกันครับ เริ่มต้นจากการรักษาศีลก่อน และก็เจริญสติ เมื่อสติเกิดขึ้นมากอย่างต่อเนือง เดี๋ยวสมาธิจิตก็จะเกิดขึ้น และก็ปัญญาค่อยตามมาภายหลัง มีปัญญาย่อมมีธรรมะผุดขึ้นมาสอนตนเอง สอนไปสอนมา เดี๋ยวจิตเข้าถึงอุเบกขา พอใจอุเบกขานานๆ ใจก็เข้าสู่ความเป็นกลาง และความบริสุทธิ์ได้ในที่สุดเอง สุดท้ายจิตเราก็จะเต็มเปี่ยมไปด้วยคำว่า เมตตา ที่ทุกคน ที่คนทั้งโลกต้องการ ยิ่งกว่าความรัก  เรียกว่า #รักเหนือรัก นั่นก็คือ #เมตตา สาธุครับ

นี่แค่เล่าย่นๆ ให้ฟัง เฉยๆ นะครับ สาธุ

...

กราบขอบพระคุณยิ่งค่ะ เวลานั่งสมาธิ ขจัดความฟุ้งยากจังค่ะ

Rujirapha Vasuwat สาธุครับ 

ขอบารมีพระก่อน ค่อยทำสมาธิ และคอยมีสติอยู่กับคำบริกรรม จงอย่าได้สนใจอย่างอื่น หากจิตฟุ้งเราก็รู้ว่า จิตฟุ้ง เราอย่าไปตามแก้ไขอะไร 

เราแค่มีสติดูจิตคือดูอารมณ์ใจที่กำลังฟุ้งอยู่นั้น ..จำไว้ว่า 

เราเป็นผู้ดูที่ดี คือดูเฉยๆ

ไม่ต้องไปสนใจ ไม่ต้องลงเล่นกับอารมณ์ต่างๆนั่น .. ที่เหลือภาวนาบริกรรมไปอย่างเดียว ก่อนทำสมาธิ เราต้องดูจิต คือดูอารมณ์ใจตนเองด้วย พยายามเน้นที่ใจสบายก่อน เดี๋ยวจิตรวมตัวเป็นสมาธิเอง ใหม่ๆ จิตจะเหมือนลง เหมือนเด็กน้อย ซน เหมือนจับปูใส่กระด้ง ใหม่ๆจะเหนื่อยหน่อย ค่อยๆทำไปเห่อ ถ้าจิตเรานิ่งเป็นสมาธิดีแล้ว บอกตรงๆว่า คุ้มจริงๆครับ สาธุ.. นั่งสมาธิฟุ้ง ก็ลองทำสมาธิแบบลืมตาบ้างก้ได้นะ 

.. หรือทำจิตเกาะพระก้ได้ 

คือเราแค่นึกถึงภาพพระที่เราชอบ องค์ไหน ปางใดก้ได้ทั้งนั้น เหมือนเรานึกถึงแฟน ถึงลูกหลานนั่น ค่อยๆนึกไป นึกเบาๆ สบายๆ ซิวๆ นึกบ่อยๆหน่อย เด่วจิตเป็นสมาธิเองครับ ทุกอย่างต้องฝึกหมด ฝึกกายยังยากขนาดนั้น นี่เรากำลังฝึกจิต(ฝึกสติ)นะ มันต้องยากไปหลายเท่าแน่ สาธุ

กราบสาธุค่ะ น้อมปฎิบัติค่ะ

...

..