who # เธอกับฉัน
what # กอด-ก่าย-เปลือย-เปล่า-เคล้า-คลอ
where # ตาก-อุ้มผาง-เสียงซึง
when # ธันวาคม 2553 / เย็นๆ
why #  ท้าวความ พงัน ฮาร์บิ้น

ฉัน - เธอแหละ คิดไรหรือป่าว มานอนกอดเราอะ (แซว~แซว)

เธอ - แอบมาทำไรเราตอนกลางคืนป่าวเนี่ย เรายิ่งหลับไม่รู้เรื่องอยู่ (กล้าพูดนะยะ อิตาบ้า)

ฉัน - ที่พงัน เราไม่ได้คิด เพราะเพื่อนกันจิงๆ คนไม่ได้เจอกันตั้งนานนะ
เธอแหละ คิดก็บอกมาเท้อออ

เธอ - ถ้าคิดนะ เราจัดการไปแล้ว (....ซะขนาดนั้นละ ยังจะมา ชิส์)

ฉัน - ละที่ฮาร์บิ้นล่ะ

เธอ -  คิดดิ

ฉัน - แหมม ก็พกมาเลยหนิ อ่อ ใช่ เทอมา..เรานี่หว่า แหมๆๆ

เธอ - อารายๆ ไม่รู้เรื่อง เทอละเมอ..เอง ละเราใส่ให้ตะหากกก เทอคิดก็บอกมาเท้ออ

ฉัน - บ้า ไม่ใช่เว้ยย เรามีจรรยาบรรณเว่ย (ทำเป็นคนดี)

เธอ - ทำไมอะ เจ๊ไม่กินเด็กเหรอ (วุ๊ยยย น่าร้ากก เด็กมันอยากให้กินอะ ทำไงได้)
 
ฉัน - ป่าว ไม่กินเพื่อนตะหาก (ทำเป็นคนดีต่อปาย)

เธอ - แหมม เพื่อนช่วยเพิ่อนไง ไม่เห็นเป็นไร เพื่อนอยากก็จัดให้
(ไม่น่าพูดเล้ย ตรู
กินเด็กให้อารมณ์คบกันมากกว่าอีก
พลาดไปแล้ววว)

ฉัน - เออ จริงๆ ก่อนพงัน เราก็ไม่ได้หนิดไรกันมากเนอะ

เธอ - อือ ๆ ช่าย

ฉัน - ละตอนนี้หนิดปะ เพื่อนสนิท เหรอ

เธอ - อื๊ยย (หมั่นเขี้ยว กอดๆๆ) เพื่อนสนิทททท

ฉัน - (อิอิอิ) อาไรว้า หนิดตอนไหนว้า ม่ายเห็นรู้เรืองเล้ยยยย

เธอ - อ้ะ งั้นไม่สนิท

ฉัน - เอออๆ ไม่หนิดๆ ไม่ต้องกอดเลย ไม่หนิดก็ไม่ต้องกอดด (สะบัดสะบิ้ง ติ๊งๆๆ)

เธอ - (ตามมากระชับอ้อมกอดๆๆ +ทำเสียงแบบหมั่นไส้) 

ฉัน - ^___________________^