น้องเชาว์เด็กแอสเพอร์เกอร์ตัวโต
Group Blog
 
<<
กันยายน 2556
1234567
891011121314
15161718192021
22232425262728
2930 
 
26 กันยายน 2556
 
All Blogs
 
28-ก้าวสำคัญของการเป็นครู บทพิสูจน์ความจริงของสังคม

ตอนนี้ ผมก็ได้มาถึงจุดที่เรียกได้ว่า ใกล้จะเรียนจบแล้วละ แต่สิ่งสำคัญของสังคมนี้ ผมก็ได้เห็นมันอย่างชัดเจนยิ่งขึ้น ผมก็ได้เจอความจริงหลายอย่างเลย อย่างแรกเลยนะ คนเราก็เห็นแก่ตัวกันทั้งนั้น เรื่องนี้สำหรับหลายคนอาจจะคิดว่า มันก็เป็นเรื่องปกติอยู่แล้วนี่นา แต่สำหรับผมบอกเลยว่า มันเป็นเรื่องที่ผมเพิ่งจะเข้าใจจริงๆนะ ฟังดูแล้วอาจจะขำๆก็ได้ แต่ผมรู้สึกกับคำๆนี้จริงๆ ว่าทำไมนะคนเราช่างเห็นแก่ตัวได้เพียงนี้ บางทีผมก็อาจจะเป็นด้วย แต่ผมไม่รู้ตัวเองเท่านั้นเอง ถามว่ารู้แล้วเสียใจไหม ก็มีบ้างละ ใช้ผมเป็นเครื่องมือต่างๆ ทำอะไรต่างๆ โดยที่ผมเป็นคนจริงใจ ซื่อๆ มีอะไรก็บอกตรงๆ ถ้าเค้าพูดดีๆนะกับผม จนผมกลายเป็นคนเชื่อคนง่ายมากๆ ใครพูดอะไรก็ทำตามเค้าหมดโดยไม่รู้เรื่องอะไรเลยละ อาจจะเป็นข้อดีก็ได้นะ ที่ผมได้มีคนคุยด้วยมากขึ้น

อย่างที่ 2 คือ ผมเริ่มอยากช่วยเหลือคนเยอะๆ อยากทำให้คนอื่นมีความสุขนะ บางครั้งในเรื่องนี้มันอาจจะทำให้ผมเป็นคนที่ไม่ยอมช่วยเหลือตัวเอง เอาแต่ช่วยเหลือคนอื่น จนบางครั้งเดือดร้อนกับตัวเองมากๆด้วยละครับ ในตอนนี้ผมก็มานั่งคิดๆดูแล้วนะครับ มันเหมือนกับผมซื้อความเป็นมิตรกับคนอื่นเลย อยากให้มีคนคุยด้วย เพราะหลายครั้ง ผมอยู่คนเดียวในใจมาตลอด ทั้งๆที่อยากสนใจ อบากมีเพื่อน ณ ปัจจุบัน ผมก็ได้เพื่อนๆ พี่ในพันทิป และจากสถานที่ต่างๆ ผมก็ไม่รู้หรอกว่าคนที่คุยด้วยนั้น เค้าเจตนาอะไรกับผม ต้องการผลประโยชน์อะไรกับผม ทำไมผมจึงคิดเช่นนั้น เพราะคนอื่นเค้าบอกผมมาอย่างนี้ เค้าจะต้องการแบบนี้ และผมก็คิดว่ามันจริงนะ ผมก็อยากให้ตัวผมมีเพื่อนคุยนะ ผมอาจจะกำลังถูกหลอกและต้องการประโยชน์อยู่ก็ได้นะ

อย่างต่อมา คือ ผมได้เห็นการที่คนอื่นไม่ดีกับตัวผม ต้องการดูถูกผม เพราะผมก็ได้เป็นแค่เพียงเด้กกลุ่มออทิสติกคนนึ่งที่ มีพฤติกรรมไม่เหมาะสม เท่านั้นเอง ผมก็ได้แต่เสียใจนะ ยิ่งกับคนที่ผมเคารพเค้า เพราะเค้าจะเป็นผู้ใหญ่ที่ดี ที่ยอมรับตัวผม แต่สุดท้าย เค้าก็บอกผมว่าเค้าไม่ดี กับผม ช่วงนี้ เจอแต่คนแย่ๆกับผม เพราะทุกคนต้องการให้ผมเป็นแค่ เด็กที่ไม่รู้เรื่องเท่านั้นเอง ไม่อยากคุย ไม่อยากช่วยเหลือผม เพราะผมอาจจะไม่เหมือนคนทั่วไปนะ ผมก็พยายามเรียนรู้ พยายามเก่งขึ้น พยายามที่จะเป็นคนที่มีประโยชน์ต่อคนรอบข้างเท่านั้นเองนะ

ตอนนี้ผมก็ได้รู้จักสังคมมากขึ้นแล้ว อยากจะบอกว่ามันโหดร้ายสำหรับตัวผมมากๆเลยละ ทั้งเสียใจ ทั้งทุกข์ใจ ทุกอย่างเลย ทำไมโลกของผมที่สวยงามของผมมันต้องเป็นเช่นนี้ด้วย ผมพยายามที่จะยอมอยู่กับมัน แต่มันอาจจะยากเกินไปก็ได้นะ ตัวผมเองอยากมีความสุขนะ เวลาช่วยเหลือคนอื่น แต่คนที่ผมช่วยนั้น พอได้เท่านี้ ก็อยากได้อีกๆๆ ผมรู้สึกว่าโลกที่ผมอยู่ ทำไมอยู่ยากจังเลย ทำไมทำดี แต่ได้ผลร้ายด้วย ไม่เข้าใจจริงๆ อาจจะต้องเป็นเรื่องที่เป็นครูจะต้องเจอก็ได้นะ ผมอาจจะเป็นเหมือนทุกคนก็ได้นะ ผมบอกตามตรงว่าผมไม่อยากเป็นเหมือนคนในสังคมนะ ถ้าผมจะเป็นอย่างนั้น ผมคงเสียใจแย่เลยละ



Create Date : 26 กันยายน 2556
Last Update : 26 กันยายน 2556 22:40:20 น. 2 comments
Counter : 1508 Pageviews.

 
เด็กที่เป็นแบบผมเยอะมากๆ น่าจะพาน้องเค้าไปเรียนรู้ว่า บางครั้ง เด็กแบบนี้ เค้าก็อยากมีเพื่อนเช่นกันนะครับ เรียนรู้ว่า ฉันมี ฉันต้องแบ่งปัน

สวัสดีค่ะพี่เชาว์ความพาไปที่ไหนค่ะ พี่เชาว์มีที่แนะนำไหมค่ะ

ขอบคุณมากนะคะที่แวะมาทักทายน้องซีอยู่เสมอเลย น้องซีก็เป็นกำลังใจให้พี่เชาว์สู้ๆ นะคะ ^^


โดย: มี๊เก๋&ซีทะเล (kae+aoe ) วันที่: 2 ตุลาคม 2556 เวลา:8:32:50 น.  

 
ทำใจให้สบายก่อนนะคะ พื้นฐานจิตใจดีคิดดีแบบน้องเชาว์มันเยี่ยมมากๆ เชื่อมั่นและคงความสดใสของจิตใจวัยเด็กน้อยเอาไว้ค่ะ มันช่วยเราได้มากในการเผชิญปัญหาเศร้าๆ บนโลกเบี้ยวๆ ใบนี้ :)

พ่อเคยสอนพี่ตอนเด็กๆ ว่า "เราอาจยอมให้คนเอาเปรียบได้บ้าง แต่เราต้องไม่เอาเปรียบใครเด็ดขาด" ปัจจุบันพี่โตขึ้น 30+++ ประสบการณ์พบเจอผู้คนและสังคม ช่วยสอนให้เรารับมือกับคนใจร้ายนะคะ วิธีที่รับมือกับคนใจร้ายคือ แสดงความจริงใจ ไม่โกหก แต่รู้จักปฏิเสธอย่างนิ่มนวล ช่วยเหลือผู้คนตามความเหมาะสม ดูสถานการณ์ว่าเขาช่วยเหลือตัวเองได้ เราก็ถอยออกจากสถานการณ์นั้นๆ :) ช่วยเพื่อนร่วมงานได้ก็ต่อเมื่องานเราเสร็จแล้ว หรือช่วยในเวลาคับขันจริงๆ ความถี่ในการช่วยเหลือคนไม่มีประโยชน์ เท่าความจำเป็นของปัญหาที่เราเข้าไปช่วยนะคะ :)

เดาว่าเรื่องกวนใจอีกอย่างคือการปฏิเสธความร้องขอความช่วยเหลือหรือความต้องการของคนอื่น :) หลายคนใช้วิธีการโกหกเพื่อปฏิเสธ แต่พี่ใช้วิธีการพูดความจริงแต่ขำๆ แทนค่ะ เช่น ยิ้มๆ แล้วปฏิเสธที่จะให้เพื่อนร่วมงานตามไปเที่ยวบ้าน เพราะแม่เหนื่อยและไม่พร้อมจะต้อนรับเพื่อน(ไม่สนิท)ของลูกจริงๆ ค่ะ :D ในวงเล็บคือสิ่งที่คิดในใจ :D

เป็นกำลังใจให้น้องนะคะ คนใจร้ายสามารถเข้ามาในอาณาเขตชีวิตเราได้ก็เพราะเราอนุญาตเท่านั้นค่ะ อย่าอนุญาตค่ะ!! :D กำหนดขอบเขตและปัดกวาดเช็ดถูจิตใจที่สดใสของเราเอาไว้สำหรับคนใจดีนะคะ


โดย: พี่ :) IP: 223.204.146.215 วันที่: 8 ตุลาคม 2556 เวลา:6:16:44 น.  

ชื่อ :
Comment :
  *ใช้ code html ตกแต่งข้อความได้เฉพาะสมาชิก
 

น้องเชาว์
Location :
กรุงเทพฯ Thailand

[ดู Profile ทั้งหมด]

ฝากข้อความหลังไมค์
Rss Feed
Smember
ผู้ติดตามบล็อก : 71 คน [?]




Friends' blogs
[Add น้องเชาว์'s blog to your web]
Links
 

 Pantip.com | PantipMarket.com | Pantown.com | © 2004 BlogGang.com allrights reserved.