เปิดห้องคุยสบายๆสไตล์หนุ่มร้อยปี (34) ไปเมื่อวันที่ 7 มิถุนายน 2561 ก็เป็นเวลากว่าสองสัปดาห์แล้ว ความจริงก็มาเมียงๆมองๆอยู่หน้าห้องรับแขกนี้สองสามครั้งแล้ว แต่ยังไม่มีเรื่องอะไรจะคุย ก็เลยผ่านไปที่อื่น ระยะเดือนสองเดือนมานี้เข้าไปอ่านกระทู้ห้อง ดิโอลด์สยาม เกือบทุกวัน ห้องนี้พันทิปดอทคอมเปิดขึ้นเพื่อให้ผู้สูงอายุเข้ามาตั้งกระทู้คุยกัน แต่เท่าที่สังเกตุมานานกลับไม่มีผู้สูงอายุเข่ามาคุยหรือตั้งกระทู้คุยเรื่องอะไรกัน ผู้เข้ามาตั้งกระทู้กลับเป็นคนรุ่นลูกหรือรุ่นหนุ่มสาว ตั้งกระทู้ถามเรื่องโรคภัยไข้เจ็บของคุณปู่คุณย่า คุณตาคุณยาย กระทู้เกี่ยวกับปัญหาต่างๆในครอบครัว ฯลฯ อ่านแล้วก็ได้แง่คิดเกี่ยวกับชีวิตว่า ทุกคนทุกครอบครัวล้วนแต่มีปัญหาด้วยกันทั้งนั้น บางครั้งปัญหานั้นๆตนเองกลับหาทางออกไม่ได้ การมารับฟังความคิดของคนอื่นๆกลับเป็นทางออกที่ดี
ผมเองก็ได้ตอบกระทู้ที่อ่านแล้วคิดว่าพอจะให้คำตอบได้ไปหลายเรื่อง และแอบดีใจว่าเราเองก็สามารถทำตัวให้เป็นประโยชน์ต่อคนอื่นได้บ้าง แม้จะเป็นเรื่องเล็กๆน้อยๆก็ตาม และดีใจที่ตนเองและครอบครัวไม่มีปัญหาเหมือนคนอื่นๆที่ตั้งกระทู้ถามมา
จะพูดว่าไม่มีปัญหาอะไรเลยก็คงไม่ถูกนัก ผมก็มีปัญหาเหมือนกัน เช่น เรื่องโรคภัยไข้เจ็บ แต่ก็พยายามแก้ปัญหาไปเท่าที่จะทำได้ในระดับหนึ่ง
ผู้ติดตามบล็อก : 24 คน [
บางทีรุ่นหลังๆ เขาอยากถามเกี่ยวกับเรื่องของผู้สูงวัย แต่ไม่กล้าจะไปตั้งถามในบอร์ดอื่น พอมีบอร์ดเฉพาะ เขาอาจลดความกังวล กล้าถามมากขึ้น
ไม่ได้เข้าไปบอร์ดพันธุ์ทิพย์สักเท่าไหร่ ส่วนใหญ่สิงอยู่บล็อกแกงค์นี่แหละค่ะ ส่วนใหญ่แว้บไปอ่านกระทู้คำถามที่ตรงใจเท่านั้น