นานมาแล้วทางภาคเหนือของจีน มีชายนักเต้นรำแก้บนผู้หนึ่งได้รับการยกย่องจากชาวบ้านร้านช่องว่าเป็น “ตวนกง”* โดยพ่อหมอนักรำแก้บนผู้นี้รับลูกศิษย์คนหนึ่งเอาไว้คอยดูแลรับใช้และถ่ายทอดวิชา

       ครั้งหนึ่ง เมื่อตวนกงต้องออกไปทำธุระข้างนอก เหลือแต่ลูกศิษย์อยู่โยงเฝ้าสำนักก็มีคนของคหบดีเดินทางมาติดต่อขอให้ไปเต้นรำแก้บนโดยด่วน โดยสัญญาว่าจะให้ค่าตอบแทนสูงลิบ

       ด้านลูกศิษย์ที่เพิ่งศึกษาวิธีการย่ำกลองกับคำร้องประกอบการแก้บนได้เพียงเล็กน้อย ยังไม่ทันจะสำเร็จวิชาการเรียกเทพมาเข้าทรงและเคล็ดลับในการเต้นแก้บนก็ร้อนใจ เนื่องจากอาจารย์ติดธุระออกไปข้างนอกและคงกลับมาไม่ทันฤกษ์ยามที่ทางฝ่ายคหบดีนัดเป็นแน่ เกรงว่าสำนักจะพลาดโอกาสรับทรัพย์ก้อนโต จึงตัดสินใจรับงานเต้นแก้บนดังกล่าวด้วยตนเอง

       เมื่อมาถึงศาลเจ้า เจ้าลูกศิษย์จึงเริ่มพิธีด้วยการเต้นย็อกๆ แย็กๆ อยู่พักใหญ่ ทว่ากลับยังไม่มีสัญญาณว่าเทพจะลงมาประทับทรงเสียที จนกระทั่งเจ้าตัวต้องหยุดเต้นและนั่งขัดสมาธิลงเพื่อแสร้งว่าเทพได้ลงมาเข้าทรงแล้ว จากนั้นลูกศิษย์จึงกล่าวคำมั่วๆ ซั่วๆ และขมุบขมิบปากอยู่อึดใจหนึ่ง ... กระทั่งในท้ายที่สุดก็สิ้นสุดพิธีลงดื้อๆ เสียอย่างนั้น

       พอเสร็จงาน เมื่อเจ้าลูกศิษย์หิ้วค่าตอบแทนก้อนโตกลับมาถึงสำนัก เวลาเหมาะเจาะกับที่อาจารย์เสร็จธุระกลับมาพอดี ด้วยความร้อนใจลูกศิษย์จึงรีบรายงานเหตุการณ์ที่เกิดขึ้น และขั้นตอนของพิธีที่ตัวเองเพิ่งทำให้อาจารย์ได้รับทราบอย่างละเอียด

       ฝั่งอาจารย์เมื่อได้ฟังดังนั้นก็อึ้งไปพักใหญ่ ก่อนกล่าวกับศิษย์ว่า “เจ้ารู้วิธีการทำพิธีเช่นนี้ได้อย่างไร ที่ผ่านมาข้าก็เต้นอย่างที่เจ้าว่านี่แหละ!”

หมายเหตุ :
       *ในอดีตชาวจีนมีคำศัพท์ใช้เรียก พ่อมด-หมอผีเพศชายว่า ตวนกง (端公)

ขอบคุณ ผู้จัดการออนไลน์

สิริสวัสดิ์ศุกรวารค่ะ