ชื่อหนังสือ : กามเทพผิดคิว
เขียนโดย : อลิสา
สำนักพิมพ์ : แจ่มใส
จำนวน 352 หน้า ราคา 219 บาท

กระซิบก่อนอ่าน

   เหมือนถูกเกลียวคลื่นม้วนลากออกจากฝั่งให้ไปนอนจมดิ่งอยู่ก้นห้วงมหาสมุทรลึก เมื่ออยู่ๆ ผู้เป็นว่าที่เจ้าบ่าวมาขอยกเลิกการแต่งงานในวันแจกการ์ดพอดิบพอดี ‘ บุษบงรำไพ ’ แทบอยากจะร้องกรี๊ดออกมาให้สาแก่ใจเพราะแค้นและอับอาย

   มิหนำซ้ำพอหนีไปพักผ่อนให้สบายใจก็ดันไปก่อเรื่องใหญ่สำหรับชีวิตลูกผู้หญิงอีก เมื่อเธอเผลอดื่มเหล้าจนเมามาย พอลืมตาตื่นขึ้นมาก็มีผู้ชายหน้าตาดีที่เพิ่งรู้จักกันเพียงข้ามคืน... นอนเปลือยอยู่ข้าง ๆ ! เล่นเอาเธอวิ่งเตลิดในสภาพกระเซอะกระเซิงออกจากโรงแรมแทบไม่ทัน

   หญิงสาวพยายามข่มใจคิดซะว่ามันเป็นเพียงแค่ความฝัน และชาตินี้คงไม่มีวันได้เจอกับเขาอีก เธอจึงกลับมาตั้งใจเริ่มชีวิตใหม่ แต่ ‘ เขา ’ กลับมาปรากฏกายตรงหน้าเธออีกครั้ง ซ้ำยังคิดไปไกลว่าที่เธอเข้ามาใกล้ชิดเพราะมีแผนการร้ายบางอย่าง จนหญิงสาวต้องถูกจับตามองตลอดเวลา

   เอ้า ! ชีวิตต่อจากนี้ไปจะมีอะไรดี ๆ เข้ามาบ้างไหมเนี่ยบุษบงรำไพ ! ! !


ขอบคุณรายละเอียดและภาพปกจาก... แจ่มใส ... นะคะ

แวะเคาะประตูร้านหนังสือ

   หลังจากอ่าน ' ปฏิบัติการรักต้องแย่ง ' จบลงไปเมื่อต้นเดือนพฤษภาคมของปีนี้ ก็ทิ้งช่วงมาเสียนานกว่า ' อลิสา ' จะมีผลงานเรื่องใหม่ออกมาให้ได้อ่านกันอีกครั้ง และทันทีที่ได้เห็น... หวานเย็นก็ไม่พลาดที่จะหยิบมาอ่านอีกเช่นเคย

   อ่านไปก็ก่นว่าบรรดาสุภาพบุรุษ (แต่เปลือก) ของเรื่องนี้ไป ไม่รู้ทำไมถึงได้มีนิสัยเสีย ๆ แบบนี้ติดตัวกันนะ เริ่มตั้งแต่ ' เอกภพ ' อดีตว่าที่สามีของ ' บุษบงรำไพ ' ซึ่งใจกล้าเดินเข้ามาบอกเลิกด้วยเหตุผลที่ว่า... ต้องรับผิดชอบต่อผลลัพธ์ของความเจ้าชู้ซึ่งกำลังจะลืมตาดูโลกในอีกไม่กี่เดือนข้างหน้า ก่อนระฆังวิวาห์จะลั่นเพียงไม่กี่วัน ช่างเป็นผู้ชายที่มีความรับผิดชอบน่านับถือดีจริง ๆ เลยค่ะ คนต่อมา ' อรชุน ' ผู้ช่วย ' ดร.ฮาซูมิ ' ในการคิดค้นผลิตภัณฑ์ตัวล่าสุดของบริษัทรีวีล ผู้มีเหตุผลในการผลักบุษบงรำไพเข้าไปนั่ง ๆ นอน ๆ ในมุ้งสายบัวว่า... แค่ทนไม่ได้ที่ต้องเสียเธอให้คนอื่นไป ควรค่าแก่การสรรเสริญจริง ๆ เลยผู้ชายแบบนี้ คนสุดท้ายที่หวานเย็นขอกล่าวถึง ' รามิล ' ผู้ชายที่ไม่น่าให้อภัยที่สุด ไม่เคยเชื่อใจใคร (ซึ่งใครในที่นี้ก็คือ...บุษบงรำไพนั่นเอง) ยัดเยียดข้อกล่าวหาว่าเป็นสปาย วางแผนการร้าย ๆ ด้วยการเข้ามาใกล้ชิดเขา โอ้ ! คุณพระ ช่างคิดนะคะคุณคนนี้ ไม่น่ามีดีกรีเป็นถึงพระเอกเลย โลเล ไม่มั่นคงในความรู้สึก เดี๋ยวก็สงสัยว่านางเอกรักคนอื่นที่ไม่ใช่ตัวเอง เข้ามาใกล้ชิดเพื่อผลประโยชน์ ผู้ชายแบบนี้น่าเซ็งมากที่สุดในโลกเลย ถ้าหวานเย็นเป็นบุษบงรำไพล่ะก็ ไม่มีวันให้อภัย ไม่มีวันรับฟังคำขอโทษ ไม่มีวันอธิบายอะไรทั้งสิ้น ต่อให้พูดจนปากจะฉีก สิ่งที่ได้ก็คือ... ความไว้ใจชั่วคราว พอมีใครหรืออะไรมาสะกิดก็พร้อมจะหันมาหวาดระแวงตลอดเวลา เหนื่อยค่ะ... เหนื่อย... เหนื่อยกับการต้องทำความเข้าใจผู้ชายแบบนี้ ต่อให้บอกว่ามีปมฝังใจมาแต่เล็กแต่น้อย ก็น่าจะมีเหตุผลบ้าง โตแล้วนี่คะ ไม่ใช่เด็ก ๆ นะ

   หวานเย็นก็รำพึงรำพันซะเสียเรื่องหมดเลย แล้วจะยังมีใครอยากอ่านเรื่องนี้อยู่อีกล่ะเนี่ย เจอหวานเย็นหยิบคุณผู้ชายสามคนที่พัวพันในชีวิตของบุษบงรำไพมาวิจารณ์เสีย ๆ หาย ๆ ยาวเหยียดแบบนี้ ไม่เจตนาจริง ๆ ค่ะ แต่มันอดไม่ได้ อ่านแล้วไม่ชอบนิสัยแบบนี้เลยให้ (คนอื่น) ตายเถอะค่ะ

   เอาเป็นว่า... ถ้าใครไม่มีปัญหากับนิสัยแย่ ๆ ของบรรดาหนุ่ม ๆ ในเรื่องนี้ตามที่หวานเย็นกล่าวมา หยิบมาอ่านเถอะค่ะ ไม่ผิดหวังเลยสำหรับความน่าอ่านของเรื่องนี้ อย่าเก็บคำนินทาคุณเอกภพ คุณอรชุน และคุณรามิล มาเป็นข้อตัดสินว่าเรื่องนี้ไม่น่าอ่านเลยค่ะ เพราะนั่นเป็นแค่จุดเล็ก ๆ ของเรื่องนี้เท่านั้นเองนะคะ