Bloggang.com : น้องเชาว์ : 35-ฝึกซ้อมสอนก่อนออกฝึกสอนของจริง

35-ฝึกซ้อมสอนก่อนออกฝึกสอนของจริง

ในเดือนหน้านี้ ผมเองก็จะออกไปใช้ชีวิตในการทำงานในโรงเรียนแล้วละ แต่ก็พบว่าตัวเองกลับคิดว่า มันจะต้องมีปัญหาแน่เลย ปัญหาที่ผมกังวนอยู่คือ ผมเป็นคนทำงานช้า เพราะสมาธิผมไม่ค่อยมี มันเป็นอะไรที่แย่มากเลยละ อย่างต่อมาคือ ผมดุใครไม่เป็น คือ นึกภาพที่ตัวเองดุนักเรียนในห้อง แต่นึกเท่าไรก็นึกไม่ออก นะตอนนี้ ผมยังคิดไม่ออกเลยว่า ถ้าไปอยู่โรงเรียน ผมจะอยู่รอดไหม อาการเด็กพิเศษของผมมันแสดงออกให้เห็นกันอยู่แล้ว ผมก็รู้กลัวขึ้นมาซะงั้น ตอนแรกคิดว่ามันน่าสนุกดีออกได้สอนเด็กในโรงเรียน แต่พอใกล้ถึงวันที่จะต้องไปทำงานในโรงเรียน มันรู้สึกกลัวยังไงไม่รู้ ผมก็เลยหาวิธีเพิ่มกำลังใจให้ตนเองซะหน่อย

วิธีสร้างกำลังผมเองคือ การไปสอนพิเศษเด็กๆแถวบ้าน เรื่องราวมันเป็นอย่างนี้ เด็กๆที่อยู่ใกล้ๆกับที่ผมอยูี่ เค้าบอกว่าอยากเรียนพิเศษกับ พี่เชาว์ คำถามคือ เด็กตั้งใจเรียนหรือเปล่า ผมเองก็ไม่ค่อยว่าง และไหนจะต้องคุมอารมณ์ตัวเองอีก ผมก็เลยยังไม่สอน แต่เด็กๆเค้าอยากเรียนจริง ผมก็เป็นคนชอบสอนอยู่แล้ว ก็เลยไปซื้อหนังสือมา และซื้อกระดานไวท์บอดร์มา และก็ได้สอนเด็กๆซะที แต่ปัญหาก็มีอีกในเรื่องของสถานที่สอน มันไม่มี จะสอนที่บ้านตัวเอง ครอบครัวเค้าคงไม่ยอม ผมเองก็ไม่อยากทะเลาะกับเค้า ก็เลยสอนตามบ้านของเด็กๆ แต่ว่าบ้านเด็กๆนั้น มันรก ไม่มีที่ ก็เลยต้องหาสถานที่ที่มีสมาธิ ไม่วอกแวกง่าย แต่ก็หาไม่เจอ สุดท้ายก็ต้องยอมใช้สถานที่บ้านเค้านั่นเอง แม่เด็กคนนึงเค้าก็สงสารนะ ก็เลยให้สถานที่เล็กๆ ที่สามารถเขียนหนังสือได้

หลังจากนั้น ผมก็เริ่มสอน เด็กๆที่เรียนกับผมตั้งใจมาก ผมรู้ดีว่าเด็กๆแค่อยากเรียนเฉย ความอยากก็ไม่ใช่อะไรมากมาย พอสอนเสร็จ แต่ละชั่วโมง เด็กๆ เริ่มที่จะไม่สนใจเรียนแล้ว เหตุเพราะความที่อยากมันหมดไป ซึ่งผมก็คิดไว้แล้วว่ามันต้องเป็นอย่างนี้ ผมก็เลย พยายามสอนเรื่องที่เข้าใจง่ายๆ ให้เด็กๆ มันก็ทำให้เด็กๆมีความตั้งใจเพิ่มมาอีกนิดนึง ที่จริงผมเองชอบสอนแบกิจกรรมมากกว่า มันทำให้การเรียนมันสนุกมากขึ้น และเด็กๆก็จะสนใจมากขึ้น แต่มันทำไม่ได้ เพราะงบตัวเองที่มีอยู่มันน้อย และค่าสอน ผมคิดถูกๆเลย 40บาท/ชั่วโมง ซึ่งก็เป็นราคาที่ถูกจริงๆนั่นแหละ

สิ่งที่ผมต้องการจากการสอนเด็กๆแถวบ้านคือ การเพิ่มกำลังใจตนเองให้สามารถสอนนักเรียนในโรงเรียนได้ แต่พอเห็นเด็กๆ ไม่ตั้งใจเรียน ก็ใจไม่ดีแล้ว ก็กลัวเด็กๆจะไม่เชื่อฟังผมที่เป็นครูฝึกสอน ผมเองก็อยากเป็นครูที่เก่งๆ สามารถคุมนักเรียนได้ทุกเมื่อ แต่ก็รู้ดีว่าตัวเองเป็นเด็กกลุ่มออทิสติก มีความบกพร่องในเรื่องของอารมณ์ การเข้าใจคนอื่น ซึ่งมันก็แย่มากๆเลย ผมก็ไม่รู้เหมือนกันว่าจะทำได้แค่ไหน มันรู้สึกไม่ดีเลย การฝึกซ้อมครั้งนี้ ได้ประสบการณ์นิดหน่อยกับการสอนเด็กๆ ป.1 ป.2 ซึ่งมันต้องดีกว่าแน่นอนนะ

ผมไม่รู้จะทำได้หรือเปล่า ก็ต้องดูกันต่อไป ช่วงปิดเทอมนี้ ก็ต้องเตรียมร่างกาย และจิตใจให้พร้อมนะ

Create Date : 25 เมษายน 2557

Last Update : 25 เมษายน 2557 10:10:50 น.

5 comments

Counter : 1472 Pageviews.

สู้ สู้ ค่ะ พี่เป็นกำลังใจให้

โดย: พี่อ้น IP: 223.207.220.91 วันที่: 26 เมษายน 2557 เวลา:10:50:32 น.

สวัสดียามเช้า แวะมาทักทายค่ะ

โดย: มี๊เก๋+ป๊าโอ๋=ซีทะเล (kae+aoe

) วันที่: 29 เมษายน 2557 เวลา:8:18:51 น.

เห็นด้วยจ้า....

ไม่รู้ ไม่เป็น ไม่แน่ใจ ก็เตรียมตัวไว้ก่อน มีใจก็มีชัยกว่าครึ่ง อีกครึ่งที่เหลือค่อยลุยตอนเจอของจริง ประสบการณ์ไงคะ ฝึกบ่อยๆก็ชิน ก็ชำนาญไปเอง เหมือนเรื่องกิน เรื่องเพื่อน เรื่องเรียน เรื่องอะไรต่อมิอะไร...

ป้าว่าเชาว์เก่งออกนะ...ผ่านมาได้ตั้งเยอะแล้ว แถมยังแบ่งปันให้แม่คนนี้ได้มีคำตอบ ได้เตรียม ได้ช่วยลูกที่มีปัญหาคล้ายๆกันได้อีก

ขอบใจจ้า.....

โดย: แม่จ๊ะแม่จ๋า IP: 118.172.126.101 วันที่: 9 พฤษภาคม 2557 เวลา:21:59:36 น.

น้องเชาว์คะ พี่อยากรู้จักกับคุณแม่ของน้องเชาว์จังเลย คุณแม่เก่งมากๆที่เลี้ยงดูน้องเชาว์มาได้ดีขนาดนี้ ตอนนี้ลูกชายคนโต(3ขวบ)ของพี่หมอวินิจฉัยว่าเป็นแอสเพอร์เกอร์ พี่อยากเข้าใจเค้าให้มากกว่านี้ บางครั้งพี่ไม่เข้าใจลูกเลยคะ อยากให้ลูกได้ใช้ชีวิตเองได้แบบน้องเชาว์แต่พี่ก็ไม่มั่นใจว่าพี่จะทำได้ มีอะไรจะแนะนำพี่บ้างมั้ยคะ

โดย: แม่น้องบุ๊ค IP: 27.55.224.129 วันที่: 18 พฤษภาคม 2557 เวลา:0:28:52 น.

ก็นะ ผมก็ไม่ได้ถูกดูแลมาอย่างดีหรอกครับ เพียงแต่ว่าผมเองก็ต้องพยายามเหมือนกัน ผมเก่งคนเดียวคงไม่ใช่ ก็พัฒนาจากคนในสังคม นั่นแหละ ช่วงหลังๆ ผมพัฒนาได้เพราะคนในสังคม ในพันทิปบ้าง ในเฟสบ้าง สมัยก่อนที่ก่อนจะรู้จักสังคม ผมแย่มากเลย เรื่องทักษะการใช้ชีวิตไม่มีเลย อาจจะเป็นเพราะเรียนครูมั่งนะ

โดย: น้องเชาว์

วันที่: 18 พฤษภาคม 2557 เวลา:11:09:38 น.