เปิดห้องคุยสบายๆสไตล์หนุ่มร้อยปี (52)
สวัสดีครับ ท่านผู้อ่าน ที่นับถือทุกท่าน
วันนี้ผมมาเปิดห้องรับแขกคุยกับท่านตามที่สัญญาไว้ว่า จะมาคุยกับท่านสัปดาห์ละครั้ง แม้วันนี้จะมาล่าช้าไปบ้าง หวังว้าท่านคงจะไม่ตำหนิอะไรนะครับ
ยังนึกไม่ออกว่าจะคุยกับท่านเรื่องอะไรดี
ผมเป็นผู้สูงอายุ วันนี้อายุขึ้น 85 ปีแล้ว เรื่องที่สำคัญของผู้สูงอายุคงไม่มีอะไรนอกจากเรื่องสุขภาพ ผมเองให้ความสำคัญเรื่องสุขภาพมาก ทำตัวใกล้หมอเสมอ ไม่เคยพลาดนัดพบหมอแม้แต่ครั้งเดียว
เมื่อปี พ.ศ. 2542 ตอนนั้นผมอายุ 60 ปี เกิดเส้นโลหิตในสมองตีบ เป็นอัมพฤกษ์อยู่ 6 เดือน ผมเข้ารักษากับ นพ.วสุธา ข่ายแก้ว รพ.สมเด็จพระปิ่นเกล้า จนหายเกือบร้อยเปอร์เซ็นต์ หมอนัดตรวจอาการทุก 4 เดือน ในช่วงแรกๆประมาณ 10 ปี ต่อมาหมอนัดตรวจอาการต่อเนื่องทุกระยะ 6 เดือน ผมไม่เคยพลาดนัดแม้แต่ครั้งเดียวตามที่กล่าวมาแล้ว
ทุกปีก็ยังต้องพบหมออยู่เสมอ
ผมพบหมอประจำตัวครั้งล่าสุดเมื่อวันที่ 16 มิถุนายน 2565 ที่ผ่านมา หมอบอกว่าอาการโดยทั่วไปปกติ ผมก็ดีใจนะ
สิ่งที่หมอแนะนำหลายครั้งคือให้เดินออกกำลังกายทุกวัน ผมก็ปฏิบัติตามอย่างเคร่งครัด เดินทั้งช่วงเช้าและช่วงเย็น ก็ช่วยให้ร่างกายดีขึ้นตามสมควร
ผมยังสามารถไปเที่ยวต่างจังหวัดกับครอบครัวได้ตามปกติ แม้จะเดินไม่สะดวกนัก เพราะตอนนี้ต้องใช้ไม้เท้าเป็นอุปกรณ์ในการช่วยเดิน ก็ไม่มีปัญหาอะไร ตอนแรกๆอาจจะไม่ชิน แต่ตอนนี้เริ่มชินกับการใช้ไม้เท้าแล้ว
เมื่อตอนโควิต 19 ระบาดหนัก ผมก็ไปฉีดวัคซีนมาแล้ว 3 เข็ม
วันนี้ ชีวิตผมถือว่าดีพอสมควร ร่างกายไม่ค่อยมีปัญหาอะไร มีโรคอะไรก็รักษาไปตามอาการ
ที่ยังกังวลอยู่นิดๆก็คือ สภาพของจิตใจที่ต้องพยายามทำใจสบายๆ ไม่คิดอะไรมาก หัดปล่อยวางเรื่องที่ไร้สาระ ไม้เครียดอะไร แม้ความจำบางเรื่องเริ่มจะมีปัญหา เช่น การเข้าเขียนบล็อกที่บล็อกแกงนี้ จำไม่ได้ว่าจะเข้าเขียนอย่างไร แต่ก็สามารถฟื้นความจำเข้าเขียนได้ตามปกติ
ผมคงยังไม่เข้าไปเขียนที่ห้องอื่นๆ เพราะข้อมูลยังไม่มากพอ ต่อไปคงเข้าไปเขียนตามปกติ
วันนี้เขียนคุยมายาวเกินกว่าที่คาดคิดขอยุติการคุยเพียงเท่านี้ สวัสดี 
ผู้ติดตามบล็อก : 24 คน [
