ตั้งนะโม(สัมมาสัมพุทธัสส)
บทคือ สมฺมาสมฺพุทฺธสฺส แปลทับศัพท์ว่า สัมมาสัมพุทธ แต่ในทางภาษาไทยฟังแล้วห้วนไป เติมคำว่าเจ้า ซึ่งประกาศความสูงส่งประกอบเข้าท้ายคำ เป็น สัมมาสัมพุทธเจ้า เล็งถึงพระปัญญาคุณ คือ ตรัสรู้สรรพธรรมที่ควรรู้ได้โดยลำพังพระองค์ และข้อที่ตรัสรู้นั้นๆ เป็นไปโดยชอบ หมายความว่าอาการที่ตรัสรู้นั้น เป็นความจริง ไม่วิปริตแปรผันเป็นอย่างอื่น ข้อที่ตรัสรู้เล่า ก็เป็นเรื่องจริง แท้ แน่นอน ไม่วิปริตแปรผันเป็นอย่างอื่น เป็นสภาวะคงที่อยู่ตลอดกาล ความรู้ชัดรู้แน่นอนของพระองค์เป็นเช่นนี้ จึงเรียกว่า โพธิญาณ หมายถึง รู้จริงๆ คือ ความรู้ของพระองค์ก็จริง ข้อที่ควรรู้ ก็จริง จึงกล่าวได้ว่า รู้จริงๆ
ประจักษ์พยานที่จะเห็นได้ง่ายๆ ก็คือตั้งแต่เสด็จดับขันธ์ปรินิพพานมาถึงบัดนี้ ๒๕๖๕ ปีแล้ว มีใครบ้างที่อาจประกาศตนเป็น สัมมาสัมพุทธะ ซ้อนขึ้นมาเป็นองค์ที่ ๒ แม้จะมีผู้พยายามเป็นนักเป็นหนา ที่จะตั้งตนเป็นศาสดา ก็หาอาจประกาศตนเป็นสัมมาสัมพุทธะไม่ เพราะความรู้ของตนไม่จริง และข้อที่รู้ก็ไม่จริง เข้าไม่ถึงโพธิญาณ เมื่อเข้าไม่ถึงโพธิญาณ จะประกาศตนเป็นสัมมาสัมพุทธะไม่ได้เป็นอันขาด พระปัญญาของพระองค์เป็นเช่นนี้
ผู้ติดตามบล็อก : 9 คน [